Ndryshimet klimatike po bëhen çdo ditë e më reale: në të gjithë botën, ne jemi dëshmitarë të një rritje të qartë të fatkeqësive klimatike.
Gjatë dekadës së fundit, përparimi i bërë për të mbajtur ngrohjen globale nën objektivin 1.5°C të Marrëveshjes së Parisit ka qenë i dobët.
Shkencëtarët kryesorë të klimës tani e kanë të qartë: vitet 2020 do të jenë një dekadë e re për mbijetesën e mjedisit tonë.
Emetimet globale duhet të arrijnë kulmin para vitit 2025 dhe të reduktohen me 43% deri në vitin 2030.
Prandaj është një prioritet absolut që të veprohet dhe të shkurtohen emetimet nga sektorët më përgjegjës për krizën klimatike.
Industria e mjedisit të ndërtuar ka veçanërisht një përgjegjësi të madhe: ndërtesat përbëjnë gati 50% të emetimeve vjetore globale të CO2 dhe sipërfaqja globale e dyshemesë së ndërtesave pritet të dyfishohet deri në vitin 2060, gjë që përfaqëson ekuivalentin e shtimit të një qyteti të tërë të Nju Jorkut në botë. çdo muaj, për 40 vjet.
Është urgjente dekarbonizimi i ndërtesave
Vepriet për dekarbonizimin e ndërtesave të reja dhe ekzistuese – duke i bërë ato më efikase në mënyrë që të përdorin më pak energji dhe duke pastruar energjinë që përdorin – janë jetike. Operacionet e ndërtimit janë me të vërtetë përgjegjës për gati 30% të emetimeve vjetore globale të CO2.
Është gjithashtu thelbësore për të minimizuar karbonin e mishëruar nga ndërtimi. Karboni i mishëruar është nënvlerësuar në të kaluarën. Ato janë përgjegjëse për rreth 20% shtesë të emetimeve totale dhe përfaqësojnë një mjet të rëndësishëm për të reduktuar me shpejtësi emetimet globale të GHG. Në të vërtetë, ndryshe nga emetimet operacionale që shpërndahen gjatë jetëgjatësisë së një ndërtese dhe mund të reduktohen me kalimin e kohës me përmirësimet e ndërtesave dhe të sistemit energjetik, karboni i mishëruar gjeneron një kulm të pakthyeshëm të emetimeve që në fillim të një projekti.
Për të reduktuar emetimet e trupëzuara, është thelbësore të ngadalësohet ndërtimi aty ku është e mundur duke optimizuar përdorimin e ndërtesave ekzistuese – Për shembull, një studim i fundit ka treguar se në Francë, përqindja e banesave të lira rritet në 8.3% në vitin 2021. Kjo përfaqëson pothuajse 3 milionë njësi banimi, krahasuar me 1.85 milionë në 1982.
Është gjithashtu thelbësore të promovohen projektet e ripërdorimit përshtatës dhe t’i jepet prioritet rindërtimit të ndërtesave për të kufizuar ciklin vicioz të “rrënimit/rindërtimit”. Në këtë kuptim, kur nevojiten ndërtime të reja, është thelbësore të ndërtohet për një afat të gjatë – Në fakt, shumë ndërtesa që prishen nuk kanë probleme strukturore. Në shumicën e rasteve, prishja e tyre është për shkak të dizajnit dhe shtrirjes së tyre që nuk përshtaten më me nevojat dhe kërkesat. Prandaj, përdorimi i modularitetit/dizajnit fleksibël për të mundësuar përshtatjen e ardhshme të ndërtesës dhe për të zgjeruar jetëgjatësinë e saj, është me rëndësi të madhe.
Së fundi, është thelbësore të përdoren materialet në mënyrë efikase dhe të merren parasysh materialet e ndërtimit me emetime më të ulëta, si druri dhe materiale të tjera me bazë biologjike. Në të gjithë botën, janë duke u zbatuar disa projekte pioniere që trajtojnë emetimet e mishëruara të karbonit. Projekti Porte Montreuil, fitues i konkursit C40 Reinventing Cities në Paris, është një shembull i shkëlqyer. Ky vend strategjik, i shtrirë mbi 35 ha, do të jetë lagja e parë neto zero e qytetit. Ndërtimet do të bëhen me materiale lokale, me burim biologjik, dhe 100% e ndërtesave do të jenë të kthyeshme duke lejuar që përdorimet të ndryshojnë dhe hapësirat të transformohen me kalimin e kohës, duke minimizuar kështu nevojën e prishjes në të ardhmen.
Gjersa urbanizimi po rritet, qytetet janë shansi ynë më i mirë për të luftuar ndryshimet klimatike.
Mënyra e jetesës urbane është me të vërtetë më e qëndrueshme sepse banorët urbanë kanë shtëpi më të vogla – që do të thotë më pak emetim të ndërtesave dhe ata mund të kenë më shumë akses në infrastrukturat, shërbimet dhe objektet që bëjnë të mundur një mënyrë jetese të qëndrueshme./Media Ndërtimi.