Në Javën e Modës në Milano, Kaonë, një markë nga Kosova, shfaqi koleksionin e mahnitshëm të bërë nga materiale të rinovuar në pasarelë, organizuar nga Organizata Botërore e Qëndrueshme, së bashku me shumë marka të tjera që ndajnë të njëjtin mision.

Stilistja Kona Duriqi me veshjet e koleksionit “Has” është prezantuar në Milano Fashion Week, që po organizohet nga data 19-25 shtator 2023.

Organizata Joqeveritare FEGO, duke njoftuar për pjesëmarrjen e ‘Kaonë’ në këtë ngjarje të madhe të modës, thotë se marka e veshjeve kosovare po tregon qëndrueshmërinë dhe inovacionin në modë.

“Ne po mbështesim NVM-të në përpjekjet e tyre për të ofruar modë të qëndrueshme dhe po eksplorojmë mënyra të reja për t’i ndihmuar ato në një mision të veçantë për të rritur ndërgjegjësimin dhe për ta bërë modën e qëndrueshme më të qasshme.”, shkruan në njoftimn e FEGO./Media Ndërtimi

Nuk do të ishit larg nëse do ta mendonit Italinë ose Francën si vendin me më shumë nga restorantet “50 më të mirët në botë” të këtij viti se çdo tjetër.

Por jo, kjo veçori shkon në Spanjë, ku gjashtë restorante fituan nderime këtë verë në listën e 2023. (Italia kishte pesë dhe Franca kishte katër, si dhe Peruja, ku kryeqyteti i Limës është shtëpia e vendit nr. 1).

Spanja ka një trashëgimi të thellë, të pasur kulinare dhe një histori dekadash me emërtimin “më e mira në botë”. Restoranti i famshëm El Bulli, i cili u mbyll në vitin 2011, fitoi vendin nr. 1 një rekord pesë herë, duke filluar nga viti 2002 kur lista debutoi.

Disa nga shefat e kuzhinës në restorantet spanjolle u nderuan me çmimet e këtij viti ku Spanja zuri renditjen nr. 2, 3 dhe 4, plus tre të tjerë në top 50 të trajnuar në El Bulli nën drejtimin e Ferran Adrià, një pionier i gastronomisë molekulare (ose cocina de vanguardia). Stërvitja dhe ndikimi i Adrias janë shtrirë shumë përtej kufijve të Spanjës.

Ja gjashtë restorantet në Spanjë që renditen në mesin e 50 më të mirëve në botë. Tavolinat janë shumë të lakmuara, ndaj planifikoni mirë paraprakisht nëse dëshironi t’i vizitoni.

Disfrutar | Barcelona

(Nr. 2 ndër 50 restorantet më të mirë dhe më të mirë në botë në Europë)

DiverXO | Madridi

(Nr. 3 ndër 50 më të mirët në botë)

Asador Etxebarri | Atxondo

(Nr. 4 ndër 50 më të mirët në botë)

Quique Dacosta | Dénia

(Nr. 20 ndër 50 më të mirët në botë)

Elkano | Getaria

(Nr. 22 ndër 50 më të mirët në botë)

Mugaritz | San Sebastian

(Nr. 31 ndër 50 më të mirët në botë)./Media Ndërtimi

Metaverse ka qenë objekt i kuriozitetit në rritje në çdo forum, industri dhe fazë pune. Duke pasur parasysh mundësitë e gjithanshme që paraqet bota virtuale, është e vështirë për këdo që të mos eksplorojë atë që ofron metaverse. Veçanërisht në fushat e drejtuara nga përvoja si arkitektura, mikpritja, udhëtimi dhe moda, eksplorimet në metaverse janë të pamasë. Një fushë e tillë ku metaversi ka shumë për të ofruar është ruajtja e trashëgimisë. Dokumentacioni dixhital i ndërtesave të trashëgimisë në metaverse e bën industrinë e ruajtjes më të shkathët dhe më të aksesueshme.

Duke krijuar binjakë dixhitalë të strukturave të trashëgimisë në metavers, arkitektët mund të ruajnë historinë e pasur social-kulturore të një vendi për brezat e ardhshëm. Le të hedhim një vështrim se si kjo ndihmon në nivel global.

Duke kapërcyer barrierat gjeografike, mjedisi dixhital mund t’i bëjë më të favorshme vizitat, madje edhe rivizitimet e strukturave me rëndësi në mbarë botën. Turizmi metavers mund të lejojë gjithashtu akses në përvoja të pazakonta; e gjithë kjo nga komoditeti i shtëpisë. Ndihmon gjithashtu në gjenerimin e fondeve për të ruajtur ndërtesën fizike në botën reale.

E krahasueshme me botën reale, organizimi i ekspozitave virtuale mund t’i edukojë njerëzit për stilet dhe ndikimet që formësuan mjedisin e ndërtuar të çdo epoke të caktuar historike. Një monument në metaverse mund t’i lejojë përdoruesit e tij të eksplorojnë kopje dixhitale të pikturave historike, skulpturave dhe veprave të tjera të artit. Në këtë mënyrë, artefaktet gjithashtu mund të mbrohen dhe ruhen për brezat e ardhshëm, duke i lejuar njerëzit të përjetojnë dhe të mësojnë prej tyre.

Përdorimi i metaverses në potencialin e tij maksimal do të paraqesë mundësi të pakufishme për të eksperimentuar, mësuar dhe rritur. Ai lejon përkthim dhe kuptim më të mirë të trashëgimisë arkitekturore dhe paraqet një mjet të ri për studimin dhe ruajtjen e origjinës kulturore. Ndryshe nga përvojat e ndjeshme të botës reale, stimujt e përjetuar praktikisht janë të kufizuara në impulset vizuale dhe zanore. Megjithatë, ruajtja dixhitale në metaverset inkurajon të mësuarit nga tregimet e reja duke na lejuar të eksplorojmë në mënyrë dinamike kontekstin e sitit, duke paraqitur mundësi më të reja dhe më të mira për arkitekturën eksperimentale./Media Ndërtimi