Connect with us

Arkitekturë

Projektohet muzeu i arktikës së Norvegjisë

Published

on

Një nga praktikuesit më përparimtarë dhe profesionalë të arkitekturës në të gjithë botën, Henning Larsen, ka zbuluar planet për Muzeun Universitar të Arktikut Norvegjez i cili do të evokojë një kaskadë fenerësh prej qelqi në brigjet e Tromso-s, qytet në veri të Norvegjisë, shkruan Dezeen, transmeton Ndërtimi.info.

Muzeu Universitar i Arktikut të Norvegjisë do të përmbajë një përzierje të artefakteve kulturore dhe arkiva të historisë natyrore të cilat i posedon në pronësi Universiteti i Tromso-s.

Ndërsa i ofron universitetit mjete të përmirësuara, ambicia e Henning Larsen është të përdorë projektin si një mundësi për t’i ofruar qytetit një monument të ri kulturor. Prandaj, propozimi i prioritizon lidhjet e forta me rrethinën e tij dhe ka një formë të guximshme që i ngjan një “grupi të fenerëve me ngjyra të ndezura”.

 

“Projekti bashkon dy programe që kanë qenë të bëra për objekte të ndara: muzeu dhe objektet kërkimore,” tha studio për Dezeen. “ kështu që ndërtesa e re do të ju mundësojë kërkuesve që të punojnë më nga afër me koleksionet”, kanw shtuar nga kjo studio.

“Për më tepër, muzeu është vendosur sot në majën jugore të ishullit, mjaft larg nga qendra e qytetit. Kështu që lëvizja e lokacionit të muzeut do të sjellë prezencë të kulturës në qendër, ndërsa të kundërtën do t’a bënte vendosja e saj në ndonjë skaj”, vazhdoi studio.

“Bregu ujor në Tromso është mjaft industrial dhe ka qenë kështu për shumë kohë me radhë. Përderisa industria fillon të bëhet më pak prezente në qytet ose së paku më pak prezente në qendër të qytetit, mundësia për rritjen e hapësirës publike dhe jetën kulturore vetëm sa rritet”, kanw potencuar ata

Ky muze u dizajnua nga Henning Larsen në bashkëpunim me COWI, Borealis dhe SLA.

Kur të komletohet do të ketë 19,700 metra katrorë dhe do të shtrihet në pjerrtësinë krahas dyqanit ekzistues të koleksioneve të universitetit.

Prioritet i Henning Larsen për shtrirjen e objektit të ri është lidhja që do të ketë me qendrën e qytetit për arsye të tërheqjes së vizitorëve, po ashtu të sigurohet se gjatë gjithë kohës të ketë çasje në një pjesë të qytetit. Për të arritur këtë nëpër qendër të muzeut do të kalojë një shteg i cili ka dalje në pjesën kryesore të qytetit. Pastaj dy shtigje tjera do të kenë prerje me shtegun kryesor dhe ata do të lidhin me lagjet e afërta.

Në plan muzeu ndahet në katër vëllime të dallueshme që i ngjajnë një tërfili me 4 gjethe, ndarje që do zvogëlojë ndikimin vizual të muzeut. Katër volumet do të unifokohen me materialin ndërtues që përfshin një bazë të fortë prej guri e cila futet në kodër. Mbi të, katet e sipërme do të jenë të mbështjellura me qelq ngjyrq qumështi për të krijuar dukjen e fenerit.

Përbrenda muzeu do të përmbajë një numër të ekspozitave dhe mjeteve kërkimore. Në tavanin e hollit më të madh të ekspozitave do të jetë i varur një skelet i një  balene të kaltër. Diku në hapësirat e tij muzeu do të ketë sallë me 200 vende, dhoma të studimeve dhe hapësira të arkivit. Punimet e brendshme do të jenë prej drurit për të bërë një “ thyerje të vogël” të dizajnit të jashtëm.

Si pjesë të projektit, Henning Larsen ka punuar shumë me SLA-në për të zhvilluar hapësirës shtrirëse të muzeut. Kjo përfshinë një amfiteatër të madh me pjerrtësi shkallore për të dyfishuar hapësirën e cila do të jetë e nevojshme për ngjarje dhe tubime publike. Aty gjithashtu do të ketë kopshte dhe oborre që do të përdoren për ekspozimin e “një koleksioni të gjallë rë botanikës dhe gjeologjisë” nga Tomoso dhe regjioni Arktik.

“ Peisazhi është me të vërtetë pjesë e muzeut, është një mundësi fantastike për të tërhequr vizitorë në koleksionin e brendshëm dhe të jashtëm të muzeut”, spjegoi studioja.

Henning Larsen është një firmë e arkitekturës e cila është themeluar në vitin 1959 në Kopenhagë nga arkitekti danez Henning Larsen. Sot kjo kompani udhëhiqet nga Mette Kynne Fandsen dhe Louis Becker dhe është shpërblyer së fundmi me Çmimin Evropian për Arkitekturë.

 

 

 

 

Arkitekturë

“Pavijoni 3-minutësh” që eksploron mbetjet dhe mungesën e materialeve në Trienalen e Sharjah 2023

Published

on

Trienalja e Arkitekturës Sharjah u hap më 11 nëntor 2023, me temën “Bukuria e Përhershmërisë: Një Arkitekturë e Përshtatshmërisë”.

Sharjah është qyteti i tretë më i populluar në Emiratet e Bashkuara Arabe)

Kuruar nga Tosin Oshinowo, programi u fokusua shumë në Jugun Global dhe modelet alternative që rajoni mund të ofrojë në të ardhmen.

Si pjesë e Trienales, pavioni “Korridori 3-minutësh” nga WallMakers eksploron mbetjet tona në një shkallë globale, duke eksploruar metodologjitë e ripërdorimit të materialit.

Vëllimi i mbetjeve që po grumbullohet në ekosistemet tona, duke pasur një efekt si në tokë ashtu edhe në oqeane, është një shqetësim global. Brenda kësaj mase, gomat përbëjnë rreth 2% të mbetjeve në botë dhe konsiderohen si shumë të rrezikshme. Në fakt, vetëm rreth 30 milionë nga rreth 280 milionë goma që hidhen çdo vit në nivel global riciklohen ose përdoren përsëri.

“Pavilioni 3-minutësh” nga WallMakers sugjeron që këto goma të ripërdoren në ndërtesa duke përdorur teknikën “Masoneria e gomave dhe rëra e pastabilizuar”. Duke e shfaqur atë si një material ndërtimi të fortë dhe të besueshëm kur mbulohet me suva balte, kjo qasje kërkon të ofrojë një alternativë ndaj mungesës aktuale të burimeve të ndërtimit.

Struktura e ngjashme me kupolën shërben si një paraqitje vizuale e krijuar nga gomat e hedhura. Në fakt, ekspozita synon të frymëzojë reflektimin mbi sasinë e madhe të mbetjeve të prodhuara çdo ditë nga njerëzit – ekuivalente me 684,931 goma. I ndërtuar nga gomat e vitit 1425, pavioni përfaqëson sasinë masive të mbetjeve të prodhuara çdo ditë, si dhe mundësinë që këto materiale të mund të shndërrohen në zona të banueshme.

I mbledhur nga vende të ndryshme depozitimi në Sharjah, pavioni është montuar me këto goma dhe më pas ato janë të mbushura me rërë të shkretëtirës—një burim gjerësisht i disponueshëm që shpesh mendohet i papërshtatshëm për ndërtim.

Me qëllimin e krijimit të dhomave të izoluara termikisht, kjo qasje moderne e muraturës synon të tregojë se është e mundur të ndërtohen struktura nga këto materiale.

Për më tepër, pavijoni eksploron thatësinë e Sharjah dhe Emiratet e Bashkuara Arabe, duke pretenduar se këto zgjidhje materiale nuk do të kenë nevojë për ftohje aktive për të arritur rehati termike./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura shqiptare brenda një shekulli

Published

on

Qytetet shqiptare me fizionomi mesjetare fillojnë t’i nënshtrohen studimeve të mirëfillta urbanistike të realizuara nga arkitekte austro-hungreze të cilat tentonin t’i jepnin qyteteve shqiptare pamjen e qyteteve evropiane.

Me 1920 Tirana shpallet kryeqytet i Shqipërisë dhe qeveria e Fan Nolit vendos t’i japë qytetit pamjen dinjitoze të një kryeqyteti evropian i cili duhet të ishte njëkohësisht dhe qendër administrative. Për këtë arsye projektohet për herë të parë sheshi në qendër të qytetit (sheshi Skenderbej) ku u hodhën njollat e para të godinave qeveritare, si dhe aksi historik Veri-Jug i bulevardit te madh, në të cilin bën pjesë ky shesh, dhe që ka autor ing. Eshref Frasherin, ministër në qeverinë e Fan Nolit, se bashku me dy autore të tjërë ; njeri italian Chiaravelli dhe tjetri austriak Ëeiss.

Mbreti Zog i dha një rëndësi të madhe planeve rregulluese të qyteteve kryesore të vendit, një pjesë e të cilave gjeti zbatim. Më 1930 në Tiranë fillon zbatimi i bulevardit të madh i quajtur bulevardi “Mbreti Zog”, dhe ndërtimi i ministrive.

Gjithashtu zgjerohen rrugët kryesore të qytetit dhe përcaktohet kufiri i qytetit. Më 1931 kufiri i kryeqytetit brenda shkruante një sipërfaqe prej 600 ha, dhe përcaktoheshin zonat e zhvillimit në perspektivë, si p.sh. zona industriale, e banimit, e gjelbëruar etj.

Në këtë periudhë autorët e planeve rregulluese janë arkitektët austriakë, ku veçojmë arkitektin Kohler.

Ne periudhën e pushtimit nga Italia fashiste pas 1939, arkitektët italianë rishikojnë të gjitha planet rregulluese të qyteteve kryesore ose i bëjnë nga fillimi. Arkitektura dhe Urbanistika në këtë periudhë është racionale, pra e tipit fashist.

Dallohet kompleksi i “sëpatës se liktorit“ ne fund te bulevardit kryesor të Tiranës i përbërë nga Stadiumi, zyrat Fashos (tani UT) dhe dy godinat anash bulevardit Arkitektet italiane ku veçohet arkitekti Gerardo Bosio, Ivo Lambertini dhe Ferdinando Poggi kanë realizuar hartimin e planeve rregulluese të Tiranës, Durrësit, Vlorës, Elbasanit, Beratit, Petreles, Sarandës etj, në të cilat përveç arkitekturës dhe urbanistikes racionale, respektohet psikologjia dhe tradita e shqiptarit të lidhur me pronën private etj.

Ato e projektuan Tiranën sipas karakterit ekstensiv me vila private, duke ruajtur zonat historike në qendër me xhamine, teqen, kullën e sahatit, te cilat merren si pika referimi. Planet rregulluese të qyteteve shqiptare të vitit 1942 të realizuara nga arkitektet italiane janë marrë për bazë në linjat e tyre kryesore në planet rregulluese mbas çlirimit.

Ndërtesat e komunizmit në Tiranë “bashkëjetojnë” me metropolin modern

Modeli komunist në aspektin e ndërtimeve u ndoq paralelisht me ndërtimin masiv të pallateve, por edhe të disa prej objekteve të mëdha dhe të njohura që janë trashëgimi e regjimit komunist dhe që dëshmojnë influencën e regjimit në arkitekturë.

Pas çlirimit të Shqipërisë në nëntor të vitit 1944 nga pushtuesit nazi-fashistë, institucionet e regjimit diktatorial filluan të projektojnë dhe ndërtojnë qytetet me ndërtesat e stilit komunist, duke përfshirë objektet e banimit, institucionet kulturore dhe ndërtesat e institucioneve të rëndësishme shtetërore, shkruan Anadolu Agency(AA).

Ndërtesat e periudhës së regjimit të ish-diktatorit Enver Hoxha sot gjenden në çdo qytet të Shqipërisë, por për shkak të hapësirës më të madhe të qytetit dhe statusit si kryeqytet, këto lloj objektesh gjenden më shumë në Tiranë, që edhe sot u kanë rezistuar zhvillimit urban dhe arkitekturës moderne të ndërtimeve.

Këto ndërtesa vazhdojnë të përdoren për qëllime të ndryshme, si pallate banimi, objekte për institucionet e shtetit shqiptar, për qëllime kulturore, por disa edhe janë shkatërruar apo braktisur, sidomos uzina, apo godina të ish-reparteve ushtarake.

Në Tiranë spikasin sidomos pallatet e banimit, të ndërtuara me parafabrikat, por edhe ndërtesa të tjera me tullat e bardha dhe të kuqe, të vendosura në zona pranë qendrës së Tiranës, por edhe në lagjet më të njohura të kryeqytetit, si dhe godina të tjera njohura që përdoren nga institucionet.

Pas përmbysjes së regjimit komunist në vitin 1991, në Shqipëri shumë ndërtesa që ishin ndërtuar gjatë periudhës komuniste u shkatërruan, sidomos fabrikat, por objektet e banimit pothuajse rezistuan, duke u rikonstruktuar, por edhe duke u ruajtur në formën e dikurshme.

Procesi i transformimit të ndërtesave dhe pallateve që ishin ndërtuar gjatë regjimit komunist i dha kryeqytetit një pamje të re, pasi pas vitit 2000, ish-kryebashkiaku i Tiranës, kryeministri aktual i Shqipërisë, Edi Rama, realizoi projektin e ngjyrosjes së fasadave të këtyre ndërtesave, duke krijuar një “bashkëjetesë” mes zhvillimit urban modern dhe arkitekturës së godinave të periudhës së komunizmit.

Tirana ndryshoi ngjyrat e shumë fasadave të pallateve që i përkisnin regjimit komunist, sidomos në sheshet dhe rrugët kryesore, duke i përshtatur këto ndërtesa, me zhvillimin urban dhe ndërtesat moderne të metropolit shqiptar të ndërtuara në dekadat e fundit.

Ngjyrat që mbizotërojnë edhe sot në këto ndërtesa të transformuara janë e kuqja, e verdha, blu, jeshile dhe portokalli, duke iu dhënë në këtë mënyrë pallateve të ndërtuara gjatë regjimit komunist një “identitet” të ri./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Si të përfitoni sa më shumë nga tavanet me dy lartësi në arkitekturën e banimit

Published

on

Tavanet me dy lartësi, që zakonisht gjenden në muze dhe magazina industriale për të akomoduar objekte të mëdha, ofrojnë avantazhe estetike dhe funksionale.

Ky koncept përkthehet pa probleme në dizajne banimi, ku këto tavane shpesh vendosen në mënyrë strategjike pranë zonave sociale ose shkallëve. Duke vepruar kështu, ato përmirësojnë hapësirën e përgjithshme, rrisin ndriçimin dhe shtojnë një ndjenjë mbresëlënëse të lartësisë. Në këtë kontekst, ne paraqesim shembuj për të ilustruar se si të maksimizoni përfitimet e tavaneve me dy lartësi në shtëpinë tuaj.

Në arkitekturë, tavanet me dy lartësi i referohen hapësirave ku distanca midis dyshemesë dhe tavanit është dukshëm më e madhe, shpesh dyfish, krahasuar me lartësinë standarde të dhomës. Në mënyrë tipike, shtëpitë kanë tavane standarde që variojnë nga 2.5 në 2.7 metra.

Në të kundërt, dhomat me tavane me lartësi të dyfishtë mund të arrijnë lartësi 4,5 metra ose më shumë, duke krijuar një brendshme më të shtrirë dhe tërheqëse vizualisht.

Kjo zgjidhje mund të jetë sfiduese për disa arsye, si arritja e ekuilibrit vizual në dekorimin e hapësirës, ​​e cila mund të duket në mënyrë disproporcionale e zbrazët, ose rritja e kostove të ftohjes sepse ka më shumë ajër për t’u ftohur brenda së njëjtës hapësirë.

Pavarësisht këtyre sfidave, ka shumë përparësi dhe mënyra për të përfituar nga lartësia e ofruar.

Një nga mënyrat më të mira për të përfituar nga tavanet me dy lartësi është duke krijuar një lidhje midis niveleve të ndryshme të shtëpisë. Kjo lidhje mund të marrë formën e qarkullimit vertikal, si një shkallë, duke përfshirë lëvizjen e trupit si një element kyç në perceptimin hapësinor.

Përndryshe, kat i ndërmjetëm ofrojnë një rrugë tjetër për komunikimin vizual midis niveleve të ndryshme. Këto teknika ofrojnë këndvështrime të ndryshme nga brenda së njëjtës hapësirë, duke e drejtuar shikimin lart drejt qiellit ose majave të pemëve, pamje që nuk janë gjithmonë të dukshme nga kati përdhes.

Ngritja ose projektimi i hapjeve në një mënyrë zenitale rrit depërtimin e dritës natyrale me cilësi të lartë. Duke krijuar dizajne që lejojnë hyrjen e tërthortë të dritës, mund të arrihen një sërë tonesh dhe ndjesish gjatë gjithë ditës, duke u përshtatur me ciklin diellor dhe duke forcuar lidhjen midis hapësirave të brendshme dhe të jashtme. Për më tepër, dritaret e pozicionuara në nivele më të larta ndihmojnë në ajrosjen e tërthortë, duke mbajtur në mënyrë efektive një temperaturë të rehatshme pa u mbështetur në pajisjet mekanike./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending