Connect with us

Intervista

Duhet ta integrojmë perspektivën gjinore brenda lëvizjeve të gjelbra

Published

on

Nisma “Pravo na Vodu” (E drejta për ujë) është një rrjet aktivistësh me idenë e mbrojtjes së burimeve ujore të rrezikuara nga ndotja, privatizimi dhe përdorimi i paqëndrueshëm. Si iniciativë me bazë në komunitet ka arritur të mobilizojnë komunitete të ndryshme lokale. Ata gjithashtu, kanë zhvilluar rrjete me nisma të tjera në rajon për mbrojtjen e natyrës dhe ujit. Për më tepër, ata kanë iniciuar një diskutim me gra nga iniciativat lokale mbi përvojën e grave dhe qasjen ekofeministe brenda lëvizjes së gjelbër. Ne kemi biseduar me Sara Ristic aktivisten nga “Pravo na Vodu”, për të marrë më shumë informacione për punën me komunitetin dhe qasjen e tyre ekofeministe.

Le të fillojmë nga iniciativa juaj. Çfarë është “Pravo na vodu”?

“Pravo na vodu” që nga serbishtja përkthehet si “E drejta për ujë” është një iniciativë të cilës mund t’i bashkohet çdokush. Ajo për të cilën ne po luftojmë është që çdo qenie njerëzore duhet të ketë qasje në ujë të pijshëm të sigurt, që do të thotë se duhet të jetë falas. Në kuadër të nismës, ne e trajtojmë edhe çështjen e hidrocentraleve; ne luftojmë kundër tyre, së bashku me iniciativat lokale. Trajtojmë edhe shumë tema të tjera që kanë të bëjnë me të drejtën e ujit. Iniciativa është pjesë e organizatës e cila quhet Polekol, dhe organizata ka katër tema kryesore mbi të cilat punon, e njëra prej tyre është kjo iniciativë ‘’Pravo Na Vodu’’, përmes së cilës njihemi edhe nga publiku i gjerë. Nisma ka filluar në vitin 2018. Megjithatë, në vitin 2019 kuptuam se na duhet më shumë organizim strukturor për ekologjinë politike, ku duhet të bëjmë më shumë aktivitete edukative dhe kërkimore. Qasja kryesore e nismës është të punojë me iniciativat lokale dhe ato me bazë në komunitet.

Mund të flisni pak se si ka filluar nisma?

Koleget e mia Iva Markovic dhe Zaklina Zikovic ishin ato që filluan iniciativën. Ato që të dyja kanë qenë aktive në lëvizjet e gjelbra për më shumë se dhjetë vjet duke punuar në organizata të ndryshme në Beograd, në rajon, në fshatra të vogla në Serbi dhe me kalimin e kohës janë fokusuar në këtë çështje të “të drejtës për ujë”.

Si arritët të mobilizoni komunitetin dhe të ndërgjegjësoni për aktivizmin e gjelbër?

Gratë që themeluan nismën kishin këtë perspektivë për aktivizmin e gjelbër për shumë vite. Megjithatë, tani është momenti që këto çështje të mëdha ekologjike të jenë në vëmendjen e publikut të gjerë, gjë që nuk ishte shumë vite më parë, kur ato punonin për të njëjtat çështje.

Më parë fokusi ishte më shumë tek varfëria dhe çështjet kombëtare dhe nuk pritej shumë që qytetarët e thjeshtë – nga i gjithë rajoni – të mblidheshin rreth aktivizmit të gjelbër.

Ato arritën të mobilizojnë komunitetin duke shkuar në terren, duke takuar njerëz dhe jo vetëm duke duke qëndruar në zyre dhe duke shkruar raporte ose duke bërë kërkime. Ato ishin fizikisht të pranishme në terren dhe shkonin në shumë fshatra të ndryshme, të vogla dhe qytete më të mëdha, male – kudo që kishte ndonjë problem – dhe bisedonin me njerëzit. Ato nuk shkuan atje të flisnin me njerëzit dhe të merrnin betejën në vend të tyre, por ato vazhduan të punonin bashkë me ta.

Me kalimin e viteve mendoj se “Pravo na Vodu” ka filluar të njihet për rolin e tij koordinues dhe mentorues, por edhe si një qendër për të lidhur iniciativa të ndryshme të vogla. Komunitetet e vogla dhe iniciativat lokale na kontaktojnë për të kërkuar mbështetje në çështje të ndryshme, p.sh. pyesin nëse dimë ndonjë iniciativë që merret me ndotjen e lumenjve; i lidhim me mediat ose i tregojmë se çfarë kemi bërë në disa raste dhe çfarë mund të bëjnë vetë.

A keni bashkëpunim me nisma të tjera të gjelbra rajonale?

Pavarësisht se nga elita politike na është thënë se të gjithë jemi armiq të rajonit, ne kemi vazhduar bashkëpunimin me organizata dhe iniciativa të ndryshme në rajon. Çështjet reale të njerëzve të zakonshëm në rajon janë shumë të ngjashme, duke përfshirë çështjet ekologjike me të cilat po përballemi. Nëse e kemi këtë problem të Rio Tintos në Serbinë perëndimore, nuk do ta ndotë vetëm Serbinë, por do të prekë edhe Bosnjën dhe Hercegovinën. Gjithashtu, lumenjtë tanë kryesorë rrjedhin nëpër qarqet e rajonit, kështu që nuk është vetëm problemi i Serbisë, por është problem rajonal. Njerëzit vuajnë nga të njëjtat çështje; nuk kanë më ujë dhe kanë ndjeshmëri për të tjerët përtej kufirit që vuajnë nga të njëjtat probleme.

Si “Pravo na vodu” ne kemi iniciuar një rrjet rajonal “Odbranimo r(ij)eke Balkana” (Të mbrojmë lumenjtë e Ballkanit), i cili bazohet në iniciativat bazë rajonale. Tashmë pas takimit të parë të mbajtur në Sarajevë, kuptuam se çështja e ujit nuk është e izoluar vetëm në mbrojtjen e lumenjve dhe në kundërshtimin e hidrocentraleve. Problemi i ujit është më i gjerë, i cili duhet të mbulojë edhe çështjet e ujit komunal, ujit të pijshëm dhe shitjes së burimeve të ujit tek sektori privat etj.

Vlen të theksohet se në Serbi, por edhe në gjithë rajonin, luftimet ekologjike më së shumti bëhen nga gratë, edhe pse ato nuk janë të dukshme në prezantimin e lëvizjes dhe në media. Pjesa më e madhe e punës brenda lëvizjes bëhet nga gratë; dhe po flas për gra të ndryshme – gratë e moshuara nga fshatrat që mbronin lumin e tyre në Krushçicë apo Topli Do, gra që janë më të orientuara drejt hulumtimit, avokate që analizojnë politikën për të mbrojtur mjedisin, etj. Gra të moshave dhe etnive të ndryshme, po mblidhen për të mbrojtur mjedisin, vendin ku jetojnë.

Ju përmendët se keni zhvilluar një rrjet të grave aktiviste dhe keni diskutuar për feminizmin. Si e përkufizoni ekofeminizmin brenda iniciativës suaj?

Para së gjithash, ishte shumë e vështirë të përdorej fjala feminizëm brenda rrjetit të grave aktiviste, sepse shumica e grave që nuk kishin pasur kurrë mundësi të lexonin për feminizmin kishin një përshtypje të keqe për feministet. Feministet u përceptuan si gra të zemëruara që urrejnë burrat. Pra, gjatë gjithë diskutimit tonë ne ishim fokusuar në atë se çfarë i shton qasja jonë feministe çështjeve të gjelbra – ekologjike, e cila është e ndryshme nga qasja kryesore – ajo dominuese. Dhe qasja jonë ekofeministe ofron një mënyrë alternative për të luftuar për çështjet ekologjike që përfshin bashkëpunimin e kujdesin për anëtarët e komunitetit dhe natyrën – në vend të shfrytëzimit.

Kur flasim për përkufizimin e ekofeminizmit, ne përgjithësisht fokusohemi në këtë kryqëzim të gjinisë dhe mbrojtjes së natyrës. Janë tre pika kryesore në të cilat jemi fokusuar. Njëra është përfaqësimi dhe prezantimi i punës së grave brenda lëvizjes.  E dyta është analizimi i pasojave të krizave klimatike dhe mosmbrojtja e natyrës. Pasojat do të jenë të rënda për të gjithë, por më të rënda për gratë dhe vajzat, sepse pjesa më e madhe e punës së kujdesit pritet të bëhet nga gratë që pritet të sigurojnë ushqim, ujë dhe të kujdesen për të moshuarit që do të sëmuren edhe më shumë./Media Ndërtimi.

Pika e tretë është se nëse vazhdojmë të jemi indiferent ndaj identitetit gjinor do t’i kushtojë vetë lëvizjes ekologjike. Përderisa po përjetojmë një moment historik të mobilizimit politik rretj kësaj teme, është shumë e rëndësishme të flitet dhe të përfshihet perspektiva gjinore. Përndryshe, do të ketë një rrezik të madh që mund të rrëmbehet nga narrativa e krahut të djathtë ekstrem.

Edhe pse ka njerëz që mendojnë se në lëvizje duhet të përfshihet edhe perspektiva gjinore, ata nuk e konsiderojnë atë si një çështje urgjente. Dhe kjo është problematike, sepse perspektiva gjinore duhet të integrohet tani, ndërkohë kur ende është duke u formësuar lëvizja.

Intervistë me Sara Ristic, aktiviste nga “Pravo na Vodu” e realizuar nga Prizma Medium.

Intervista

Ndikimi i Pakos për Mbështetje të Energjisë në Kosovë

Published

on

Duke iu përgjigjur krizës energjetike që goditi Evropën dhe Ballkanin Perëndimor në periudhën 2022/2023, Komisioni Evropian ofroi Pakon për Mbështetje të Energjisë të lansuar në Samitin e Procesit të Berlinit më 3 nëntor 2022.

Pakoja kishte për synim të adresonte nevojat e menjëhershme, afatshkurtra dhe afatmesme në Ballkanin Perëndimor. Për të mësuar më shumë për ndikimin e pakos në Kosovë, arritjet e saj më të mëdha dhe ndikimin e saj afatgjatë në rajon, biseduam me Johannes Stenbæk Madsen, Udhëheqës për Bashkëpunim në Zyrën e Bashkimit Evropian në Kosovë, i cili na i tregon të gjitha këto detaje në intervistën e mëposhtme.

Cili ishte qëllimi parësor i Pakos për Mbështetje të Energjisë dhe cili ishte skanimi i situatës në rajon në përgjithësi dhe në Kosovë në veçanti, që nxori në pah nevojën për një intervenim të tillë nga BE-ja?

Në Samitin e Procesit të Berlinit të 3 nëntorit 2022, Komisioni Evropian parashtroi një Pako për Mbështetje të Energjisë prej 1 miliard eurosh për Ballkanin Perëndimor. Pakoja synon adresimin e nevojave imediate, afatshkurtra dhe afatmesme në Ballkanin Perëndimor në kontekstin e krizës energjetike që goditi Evropën dhe Ballkanin Perëndimor gjatë periudhës 2022/23.

Me këtë mbështetje përmbajtësore, Komisioni Evropian synon t’u ndihmojë vendeve të rajonit të Ballkanit Perëndimor që të fillojnë të zvogëlojnë varësinë e tyre nga derivatet fosile ruse, të përshpejtojnë procesin e dekarbonizimit dhe të përmirësojnë sigurinë energjetike të rajonit.

Në aspektin e masave të menjëhershme, Komisioni Evropian ofroi 500 milionë euro në mbështetje buxhetore për Ballkanin Perëndimor, nga të cilat 75 milionë euro për Kosovën për të ndihmuar në zbutjen e ndikimit të rritjes së çmimeve të energjisë për familjet e cenueshme, bizneset (ndërmarrjet e vogla dhe të mesme), si dhe për të mbështetur masat e politikave për ta përshpejtuar tranzicionin energjetik.

Pakoja për Mbështetje të Energjisë u dizajnua bazuar në planet specifike të veprimit të partnerëve të Ballkanit Perëndimor, duke përshkruar mënyrën se si qeveritë synonin ta trajtonin krizën energjetike përmes një miksi të reformave dhe masave të politikave, si dhe masave të ndihmës së drejtpërdrejtë për familjet e cenueshme dhe ndërmarrjet e vogla dhe të mesme.

Në lidhje me masat afatshkurtra dhe afatmesme, Komisioni Evropian siguroi 500 milionë euro të tjera për rajonin në kuadër të Kornizës së Investimeve të Ballkanit Perëndimor (WBIF) për ta çuar përpara tranzicionin energjetik dhe sigurinë energjetike të rajonit.

 

Cilat ishin fazat e disbursimit të Pakos për Mbështetje të Energjisë në Kosovë dhe cilat ishin grupet e targetuara të saj?

Sipas Marrëveshjes së Financimit të Pakos për Mbështetje të Energjisë, 90% e shumës totale (67.5 milionë euro) i është disbursuar Qeverisë në mars 2023, ndërsa pjesa e mbetur, 10%, do të disbursohet gjatë vitit 2024.

Plani i Veprimit i Pakos për Mbështetje të Energjisë parasheh pesë masa kryesore që zbatohen nga Ministria e Ekonomisë, Ministria e Financave dhe Fondi i Kosovës për Efiçiencë të Energjisë. Secila masë ka grupin e vet të targetuar me tregues të kuantifikuar të arritjeve. Në veçanti, masat synojnë:

Ofrim të mbështetjes së drejtpërdrejtë financiare për amvisëritë më të cenueshme dhe më të pafavorizuara sociale për periudhën e dimrit;

Nxitje të sjelljes kursyese të energjisë të konsumatorëve familjarë me subvencionim për të ulur faturën mujore të energjisë elektrike;

Ofrim të granteve për konsumatorë individualë familjarë duke përfshirë konsumatorët e cenueshëm për të rritur efiçiencën e energjisë të njësive rezidenciale dhe ndërtesave, si dhe për të investuar në pajisje shtëpiake me efiçiencë të energjisë dhe sisteme të energjisë së ripërtërishme;

Nxitje të kursimeve të energjisë për Ndërmarrjet Mikro, të Vogla dhe të Mesme me grante për pajisje efiçiente për ngrohje dhe pajisje efiçiente të punës;

Cili ishte reagimi i përfituesve të fazave përkatëse të Pakos për Mbështetje të Energjisë?

Deri më tani, sipas Planit të Veprimit të Pakos për Mbështetje të Energjisë, Ministria e Financave ka ofruar subvencione për konsumatorët e cenueshëm për faturat e energjisë elektrike, ushqime dhe dru zjarri, si dhe subvencione për konsumatorët që kanë kursyer energji gjatë periudhës  dhjetor 2022 – mars 2023 krahasuar me të njëjtët muaj të një viti më parë. Kështu, gati 200 mijë amvisëri që kanë kursyer energji elektrike kanë përfituar subvencione në faturat e tyre për atë periudhë.

Në shtator të vitit 2023 filloi programi për mbrojtjen e konsumatorëve të cenueshëm përmes subvencioneve për faturat e tyre të energjisë elektrike. Më shumë se 40,000 familje (ose rreth 200,000 persona) kanë aplikuar, ndërsa thirrja për subvencione për dru zjarri për konsumatorë të cenueshëm u lansua në dhjetor të vitit 2023 dhe ende nuk është raportuar numri i aplikantëve.

Ministria e Ekonomisë ka lansuar dhe menaxhuar dy thirrje për subvencione për amvisëritë: për sistemet e ngrohjes solare të ujit (20 aplikantë) dhe për elektroshtëpiake efiçiente (makina larëse, enëlarëse, frigoriferë) rreth 5,000 aplikantë. Për më tepër, rreth 15,000 aplikantë aplikuan për pajisje efiçiente të ngrohjes si pompa termike, kaldaja me biomasë dhe stufa. Thirrja për impiante solare FV do të lansohet në muajt në vijim.

Më 22 nëntor 2023, Ministria e Ekonomisë ka lansuar edhe thirrjen për pajisje ngrohëse për ndërmarrjet e vogla dhe të mesme. Synimi i masës është të mbështesë rreth 1000 biznese për masat për efiçiencë të energjisë.

Fondi i Kosovës për Efiçiencë të Energjisë ka miratuar më shumë se 2100 aplikime për masa për termoizolim të shtëpive të ndara; gjithashtu, masa për efiçiencë të energjisë në 28 ndërtesa të banesave sociale me 785 familje, janë pothuajse gati për zbatim në vitin 2024.

Cili është ndikimi i prekshëm i Pakos për Mbështetje të Energjisë në Kosovë?

Në planin afatshkurtër, konsumatorët e cenueshëm mund t’i përballojnë faturat e larta të energjisë gjatë dimrit, ndërsa amvisëritë dhe bizneset do të kenë fatura më të ulëta për të paguar për shkak të kursimit të energjisë. Për më tepër, u arrit ndikim i madh duke rritur vetëdijesimin për teknologjitë e reja të ngrohjes, dhe rolin e sistemeve solare FV për furnizimin me energji të shtëpive dhe bizneseve. Duhet theksuar edhe ndikimi në ekonomi nëpërmjet mundësive të biznesit për sektorin privat dhe përmirësimit të zinxhirëve të furnizimit për pajisje të ndryshme.

Si e parashikoni ndikimin afatgjatë të Pakos për Mbështetje të Energjisë në Kosovë?

Në terma afatgjatë, ndikimi do të jetë për zhvillimin e politikave në përputhje me kërkesat e Komunitetit të Energjisë, siç është përafrimi i Planit dhe legjislacionit Kombëtar për Energji dhe Klimë me Pakon e BE-së për Energji të Pastër për të Gjithë, në mënyrë që korniza ligjore dhe rregullatore e krijuar të tërheqë investime në sektor dhe të përforcohet procesi i dekarbonizimit të ekonomisë.

Sa përfitues ka pasur në fazat e pakos së zbatuar deri më tani?

Më shumë se 250,000 amvisëri kanë përfituar deri më tani nga masat e ndryshme të parashikuara në Planin e Veprimit të Pakos për Mbështetje të Energjisë.

Cilat ishin prioritetet e thirrjes për sa i përket mbështetjes? A ishte prioritet mbështetja e përfituesve për të blerë pajisje specifike me efiçiencë të energjisë, apo më mirë mbështetja për ta adoptuar efiçiencën e energjisë në politikat e subjekteve përfituese?

Ofrohet mbështetje për blerjen e pajisjeve me qëllim që të ketë ndikim të drejtpërdrejtë në uljen e konsumit të energjisë dhe faturave të energjisë.

Sa është kohëzgjatja e pakos dhe sa grupe të tjera do të targetojë? A pritet një zgjatje e periudhës së zbatimit?

Zbatimi i masave të parapara në Planin e Veprimit të Pakos për Mbështetje të Energjisë është planifikuar të përfundojë në fund të vitit 2024 ose në fillim të vitit 2025. Deri më tani nuk është planifikuar asnjë zgjatje e mëtejshme.

Duke parë që pakoja po zbatohet në mbarë rajonin, si do të ndikojnë rezultatet e pakos në secilin vend në rajon në përgjithësi?

Pakoja për Mbështetje të Energjisë do të ndikojë në uljen e varësisë nga derivatet fosile, duke përmirësuar kështu sigurinë e furnizimit me energji dhe duke ndihmuar në uljen e emetimeve të gazrave serrë si rezultat i investimeve për efiçiencë të energjisë. Në aspektin afatgjatë, rajoni do të ketë politika të zhvilluara për një tranzicion të drejtë energjetik drejt ekonomive neutrale ndaj karbonit./Media Ndërtimi

Continue Reading

Intervista

Poliksen Qorri-Dragaj: Migrimi si një goditje individuale e fatit, Remitancat nevojë për të ndërtuar dhe blerë pasuri të paluajtshme

Published

on

Përfaqësuesja e Pavijonit të Kosovës, Poliksen Qorri-Dragaj, ka shpjeguar për gazetaren Serra Utkum Ikiz të “Parametric Architecture” detaje nga vepra që do të prezantohet në Bienalen e Arkitekturës në Venedik.

Pavijoni i Kosovës eksploron konceptin e translokalitetit, i cili përfaqëson një model jete ku individët jetojnë në shumë vende në të njëjtën kohë dhe mbajnë lidhjet ndërmjet tokës së tyre pritëse dhe atdheut.

Ekspozita në Arsenale, Venecia, synon të provokojë një kuptim më të thellë të migrimit dhe translokalitetit, duke inkurajuar dialogun dhe reflektimin mbi përvojat e individëve që jetojnë në shumë vende njëkohësisht.

Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit e Republikës së Kosovës, së bashku me ekspozuesit Poliksen Qorri – Dragaj dhe Hamdi Qorri, ftojnë vizitorët të eksplorojnë pavijonin dhe të angazhohen me konceptin e lokalitetit transcendent.

Çfarë ju motivoi të fokusoheni në konceptin e lokalitetit transcendent në Pavijonin e Kosovës, dhe si lidhet ky koncept me temën më të gjerë të Ekspozitës Ndërkombëtare të Arkitekturës?

Poliksen Qorri-Dragaj: Në dekadat e fundit, shoqëria kosovare mund të shikojë prapa një histori të migrimit që e ka dhënë formë jashtëzakonisht të madhe. Përveç migrimit për motive punësimi në vitet 1960 dhe 1970, migrimi i lidhur me luftën në rrjedhën e shpërbërjes së ish-Jugosllavisë shënoi një kthesë të madhe për njerëzit – në vitin 1999, deri në 90% e popullsisë kosovare po ikte. Kjo e bën të qartë se në thelb çdo kosovar ka një lidhje të drejtpërdrejtë ose të tërthortë me migrimin. Duhet theksuar se personat që duhet të ikin për shkak të luftës nuk e marrin vullnetarisht këtë vendim migrimi – ai diktohet nga rrethanat e jashtme dhe është i detyruar.

Kështu ishte edhe në Kosovën e viteve 1990: popullatës kryesisht shqipfolëse iu hoq identiteti kulturor, u përjashtua nga institucionet politike dhe gjuha shqipe u ndalua zyrtarisht në shkolla dhe universitete. Nga fundi i viteve 1990, raprezaljet ishin rritur në mënyrë të vazhdueshme dhe çuan në luftë. Refugjatët përjetuan kështu një ndjenjë pafuqie: represionet e përjetuara në Kosovë, ikja e luftës dhe çrrënjosjet e detyruara gjeografike shoqëruese u mprehën në maksimum. Në këtë gjendje shumë të cenueshme, njerëzit kërkuan një strehë dhe strehë të brendshme, të cilën ne e barazojmë me lokalitetin transcendent si një vend kujtimi, malli, melankolie – një vend midis të tashmes dhe të braktisurit më parë. Lokaliteti transcendent është shumë individual dhe i perceptuar subjektivisht. Ai përbëhet nga kujtime, dëshira dhe dëshira që lidhen me vendin e origjinës, por në të njëjtën kohë, formohet nga përvoja të reja në vendin e mbërritjes.

Koncepti i lokalitetit transcendent si një vend midis perceptimit imanent dhe transcendent gjendet si motiv në shumë vepra artistike apo letrare. Kjo referencë mund të gjendet gjithashtu në deklaratën e Lesley Lokko për titullin e këtij viti të Ekspozitës së 18-të Ndërkombëtare të Arkitekturës, – Laboratori i së Ardhmes. Du Bois dhe Fenon paraqiten në lidhje me ‘vetëdijen e dyfishtë’ dhe konfliktin e brendshëm të të gjitha grupeve të varura ose të kolonizuara. Koncepti ynë merr idenë dhe e vë fokusin në konfliktin e brendshëm të refugjatëve. Ai shërben si një pikënisje për trajtimin e implikimeve hapësinore të përvojave të migrimit.

Si kontribuon ekspozita në biseda më të gjera rreth migrimit, zhvendosjes dhe zhvillimit urban, dhe çfarë ndikimi shpresoni se do të ketë në këto diskutime? Si mund të zbatohen mësimet dhe njohuritë nga Pavijoni i Kosovës në kontekste dhe rajone të tjera, dhe çfarë ndikimi shpresoni se do të kenë në të ardhmen e arkitekturës dhe dizajnit?

Poliksen: Ne përdorim konceptin e lokalitetit transcendent për një ndryshim të perspektivës në debatin mbi migracionin: ikja si një goditje individuale e fatit dhe një luftë e brendshme midis një këtu dhe atje që mund të zgjasë për një kohë shumë të gjatë. Ne vazhdojmë ta ndjekim këtë ndryshim të perspektivës dhe trajtojmë fenomenin e kthimit dhe translokalitetit – shumë prej migrantëve kthehen vullnetarisht në atdheun e tyre pas një lufte ose konflikti. Megjithatë, shumë prej migrantëve mbeten gjithashtu në vendin pritës, në shtëpinë e tyre të dytë, dhe formojnë diasporën. Marrëdhënia me vendlindjen është ende shumë e rëndësishme për diasporën, prandaj është e pranishme në disa vende.

Debati i planifikimit shpesh dominohet nga perspektiva e ndikimit të migracionit në vendet e destinacionit dhe ato pritëse. Efektet në vendet dhe qytetet e origjinës merren parasysh rrallë. Megjithatë, qytetet po formohen jashtëzakonisht nga të kthyerit që sjellin përvoja dhe stile të reja jetese në vendlindjet e tyre.

Në të njëjtën kohë, në komunitetet e migrantëve në vendet pritëse po ndodhin procese të rrjetëzimit, të cilat kanë një ndikim të madh në vendet e origjinës: ka një shkëmbim vlerash jomateriale që ndikojnë në stilin e jetesës dhe stilin e jetesës, si dhe vlerat materiale si p.sh. si transfertat e parave dhe investimet kapitale, të cilat shpesh përbëjnë një pjesë të madhe të PBB-së.

Remitancat përdoren gjithashtu nga marrësit, zakonisht anëtarë të familjes dhe miq, për të blerë ose ndërtuar pasuri të paluajtshme. Nga ana tjetër, vetë diaspora investon edhe në tregun e pasurive të paluajtshme – në një shtëpi të dytë në vendlindje, e cila është e banuar vetëm në periudha të caktuara, zakonisht gjatë sezonit të festave.

Si kontribuon në biseda më të gjera rreth migrimit, ndryshimeve dhe zhvillimeve urbane, dhe çfarë ndikimi shpreson se do të ketë në këtë diskutim? Si mund të zbatohen mësimet dhe njohuritë nga Pavijoni i Kosovës në kontekste dhe rajone të tjera, dhe çfarë ndikimi shpreson se do të ketë në të ardhmen e arkitekturës dhe dizajnit?

Poliksen: Ne përdorim konceptin e lokalitetit transcendent për një ndryshim të perspektivës në debatin mbi migracionin: ikja si një goditje individuale e fatit dhe një luftë e brendshme midis një këtu dhe që mund të zgjasë për një kohë shumë të gjatë. Ne vazhdojmë ta ndjekim këtë ndryshim të perspektivës dhe trajtojmë fenomenin e kthimit dhe translokalitetit – shumë prej migrantëve kthehen vullnetarisht në atdheun e tyre pas një lufte ose konflikti. Megjithatë, shumë prej migrantëve mbeten gjithashtu në shitje pritës, në shtëpinë e tyre të dytë, dhe formojnë diasporën. Marrëdhënia me vendlindjen është ende shumë e rëndësishme për diasporën, prandaj është e pranishme në disa vende.

Debati i planifikimit shpesh dominohet nga perspektiva e ndikimit të migracionit në vend të destinacionit dhe ato pritëse. Efektet në vendet dhe qytetet e marra merren parasysh. Megjithatë, qytetet po formohen nga të kthyerit që sjellin dhe stile të reja jetese në vendlindjet e tyre. Në të njëjtën kohë, në komunitetet e migrantëve në vend pritëse po ndodhin proceset e rrjetëzimit, të cilat kanë një ndikim të madh në gjakmarrjen e njerëzve: ka një shkëmbim vlerash jomateriale që janë në stilin e jetës dhe stilin e jetës, dhe vlerat e materialeve. si p.sh. si transfertat e parave dhe investimeve kapitale, të cilat shpesh janë një pjesë e madhe e PBB-së.

Remitancat keni marrë nga marrësit, anëtarët e familjes dhe miq, për të blerë ose blerë pasuri të paluajtshme.

Nga ana tjetër, vetë diaspora investon edhe në blerjen e pasurive të paluajtshme – në një shtëpi të dytë në vendlindje, e cila është e banuar vetëm në periudha të veçanta, gjatë gjithë sezonit të festës.

Për individët që kanë përjetuar ose aktualisht jetojnë si migrantë, çfarë shpresoni se do të gjejnë kur të vizitojnë Pavijonin e Kosovës?

Poliksen: Nga pikëpamja personale dhe nga përvoja e migrimit, ndonjëherë është e vështirë të pranosh që njeriu jeton mes dy botëve. Shpresojmë të ngjallim një moment reflektimi të brendshëm për individët që kanë përjetuar ose po jetojnë aktualisht si migrantë: Si ta kuptoj veten në gjendjen time aktuale? Si ta kuptoj kuptimin e fjalës “shtëpi”? A e shoh veten në pikën që të kem disa shtëpi? Si ndikoj apo veproj në vendin tim të origjinës dhe a ndihem përgjegjës për këtë ndikim?

Cili është plani juaj i ardhshëm? Shpresoni të vazhdoni të eksploroni temat dhe idetë e ngritura në pavijon, apo planifikoni të vazhdoni me projekte të tjera?

Poliksen: Vendimi për konceptin është padyshim jo vetëm objektivisht i rëndësishëm shoqëror në Kosovë, por në të njëjtën kohë është subjektiv i motivuar nga përvoja jonë; kështu, ne nuk do të jemi në gjendje të shkëputemi personalisht nga tema e hapësirës, ​​vendit dhe migrimit. Në të njëjtën kohë, ne shpresojmë të iniciojmë një diskurs përmes ekspozitës që do të na çojë neve, si shoqëri kosovare planifikuese, në njohuri të mëtejshme në shkëmbimin me planifikues dhe arkitektë të tjerë dhe do të na sjellë një hap më afër qyteteve të jetueshme kosovare jo vetëm për sot por edhe për brezat e ardhshëm./Media Ndërtimi.

Continue Reading

Intervista

Veçoritë e arkitektes Medjana Elezi

Published

on

E bëj punën time me shumë pasion dhe dashuri. Njerëzit më frymëzojnë dhe ndihem e privilegjuar që kam mundësi të shprehem dhe kontribuoj në këtë formë për komunitetin.

Punoj në këtë profesion prej 14 vjetësh. Fillimet e mia kanë qenë në studio të tjera brenda dhe jashtë vendit ku kam marrë eksperiencë në gamën e gjerë që përfshin arkitektura.

Prej 9 vjetësh drejtoj studion time Med Studio.

Në Shqipëri kemi mundësinë e mirë për të punuar në fusha të ndryshme dhe kjo e bën shumë më të larmishëm dhe të bukur punën çdo ditë.

Cila ka qënë shkëndija që ju drejtoi drejt këtij profesioni?

Drejt arkitekturës ka qenë “rastësi”. Unë thjesht ndoqa shenjat dhe me sa duket kjo ka qenë ajo që duhet të bëja. Nuk jam pikasur që fëmijë për ndonjë talent të hershëm apo diçka tjetër, të gjitha i kam zbuluar rrugës çka e ka bërë edhe më përmbushëse e të bukur gjithë eksperiencën time profesionale.

 

Cili ka qenë projekti më sfidues për ju? Pse?

Mund të thoja që është shumë sfiduese nëse punon në interior dhe ke një tipologji siç mund të jetë apartamenti dhe vilat që përsëriten disa herë por për njerëz të ndryshëm. Kur dy projekte janë kërkuar me të njëjtin stil apo qëndrim në projektim dhe duhet ruajtur veçantia e banorëve që jetojnë aty.

Arkitekti ka për mision të kuptojë klientin si individ dhe qenie sociale në dimensione të tilla që të arrijë të nxjerrë një produkt unik për ta, duke përmbushur edhe kërkesat e tij njëkohësisht.

Si e mendoni ju arkitekturën dhe cili është projekti që mendoni se ju përfaqëson më së miri?

Arkitekturën e mendoj si mundësi shumë të mirë për tu shprehur si individ apo grup në këtë rast si Med Studio dhe për të kontribuar njëkohësisht në një shoqëri më të mirë. Është e domosdoshme të jesh në harmoni me kushtet klimatike njëkohësisht dhe me kërkesat e projektimit duke pasur gjithmonë në vëmendje që puna jote ndikon në mënyrën e jetesës së përdoruesit.

Gjithashtu ndikon dhe në ecurinë e biznesit të një sipërmarrësi në rastet kur klienti është në këtë fushë.

Profesioni që kam zgjedhur më jep shumë mundësi që të kërkoj dhe të gjej dimensione të reja dhe për jetesën time si arkitekte, grua, nënë e qytetare e ndërgjegjshme për çfarë ndodh çdo ditë rreth nesh.

Projekti më përfaqësues është adaptimi i “Ish kinemasë Përmet” në një godinë shërbimi, hotel. Është një objekt në proces të fillimit të ndërtimit.

Sfida ka qenë ruajtja e godinës ekzistuese me të gjitha elementët e saj identifikues që tregojnë kohën kur ky objekt ka pasur ndërhyrje dhe shtesa e katit të ishte në harmoni me të duke përfaqësuar këtë moment të arkitekturës në botë. Një qëndrim minimalist, me volume të pastra dhe materiale bashkëkohore.

Çfarë këshille do i jepje vetes tënde në fillim të karrieres, i vlefshëm edhe për arkitektet e reja ose ato vajza/gra që duan të bëhen arkitekte?

Do them dicka që e kam aplikuar në fakt:

“JI I/E HAPUR DHE MOS KI NDROJTJE PËR TU SHPREHUR DHE PËR TË PRANUAR QË JE NË PROCES MËSIMI GJITHË KOHËS”

Kjo vlen për të dyja gjinitë.

Mendoj se në momentin që ke pranuar dhe dëshiron të bësh këtë punë, është edhe një marrëveshje që ke pranuar të bësh punën pavarësisht gjinisë. Duke ditur që arkitektura dominon nga gjinia mashkullore në të gjithë botën, por në një vend të vogël si ne është akoma më e theksuar kjo ndasi. Duhet të marrësh përsipër punën në zyrë, në kantier, në komunitet duke reflektuar vetëbesim dhe duke qenë shumë bashkëpunues me të gjitha grupet e punës.

SI RRJEDHOJË PAVARËSISHT SFIDAVE APO MOMENTEVE TË VËSHTIRA SI PUNË APO MËNYRË JETESE, MUND TË MBASH GJALLË VETËM DËSHIRËN PËR TË ECUR PËRPARA.

Çfarë ju frymëzon në punën tuaj? (artist/arkitekt)?

Në punën time fillimisht me frymëzon lloji i projektit që marr përsipër, tipologjia e tij, njerëzit që do e përdorin këtë objekt dhe puna në grup.  Më frymëzojnë profesionistët dhe artistët që janë shumë afër natyrës, që marrin në konsideratë njeriun dhe sjelljen e tij në ambientin që e rrethon.

Frymëzimi më i madh është dashuria për njeriun, natyrën dhe jetën. Këtë emër “mymuseislove” kanë marrë edhe projektet e mia artistike nën emrin e artit daKuna.(Intervissta nga PikArk)/Media Ndërtimi.

Continue Reading

Trending