Në shtëpinë e Habibe Ismajlit ndodhen rreth 100 shtretër. Mbulesat shumëngjyrëshe mbi ta u japin ngrohësi natën të moshuarve, të cilët jetojnë së bashku, pasi që nuk kanë mundësi përkujdesjeje nga familjarët e tyre.
Edhe pse Shtëpia e Personave të Moshuar dhe pa Përkujdesje Familjare në Prishtinë strehon 57 të moshuar, Habibja e cilëson atë si shtëpi të sajën.
Habibja, 55-vjeçare, është banorja më e re në moshë në këtë shtëpi, por ajo ka qëndruar aty më gjatë se cilido banor tjetër.
Kur ishte vetëm 16-vjeçare, në vitin 1984, ajo mbeti pa përkujdesje familjare dhe u strehua në këtë hapësirë, në mungesë të një qendre tjetër për të mitur.
Si e vetmja banore e mitur, fillimin në këtë qendër e ka pasur të vështirë. Por, tani Habibja i kalon ditët duke vizatuar, qëndisur e lexuar, shkruan Radio Evropa e Lirë.
Mua gjithçka këtu më disponon, nuk mendoj as për nënën as për babanë, pse nuk i kam. Kjo është shtëpia ime, familja ime. Sa herë që vij në mëngjes, [më thonë] ‘Bibë, zemër, a u çove, a ke fjetur?’. Dhurata më e mirë për mua është kur ma japin një fjalë të mirë”, thotë ajo për Radion Evropa e Lirë.
Të ardhur nga qytete të ndryshme të Kosovës, banorët e kësaj shtëpie e kanë një të përbashkët: mungesën e fëmijëve biologjikë.
Tani ata mund të ulen në dhomën e ndejës – ku muret janë të mbuluara me punime shumëngjyrëshe artistike – dhe të bisedojnë me njëri-tjetrin për përjetimet e tyre gjatë jetës.
Mundësia për ta ndarë dhimbjen me të tjerët ka bërë që Bukurie Haxhiaj ta shijojë qëndrimin e saj në këtë shtëpi.
“Mos të lëntë Zoti vetëm, askush nuk mund të rrijë vetëm. Edhe bukën nuk mund të bësh vetëm për një person. Të jetosh vetëm… çfarë domethënie ka jeta? [Është e] kotë. Së paku këtu kemi dikë. Nëse kam nevojë diçka, mjekun e kam, një shoqe mund të më gjendet”, thotë ajo.
Që dy vjet këtu kanë ardhur edhe 73-vjeçari Islam Kuleta dhe bashkëshortja e tij. I pasionuar pas kultivimit të perimeve, ai kishte kërkuar që në oborrin e shtëpisë të ndërtohet një serrë. Tani ai e kalon shumicën e kohës aty, duke prodhuar sallatë të gjelbër dhe qepë.
Kriter për t’u vendosur në qendrën në Prishtinë, sipas një udhëzimi administrative, është që personi të jetë të paktën 65-vjeçar, të mos ketë pasardhës, të jetë në gjendje të mirë psikike dhe mos të ketë sëmundje infektive. Vendosja në qendër lejohet edhe nëse i moshuari ka vajzë, që është e martuar.
E fundit që i është bashkuar shtëpisë së të moshuarve në Prishtinë është 73-vjeçarja nga Ferizaji, Nafije Shahini. Ajo kujton se ishte gëzuar shumë kur, në gusht, kishte marrë vesh se është pranuar për strehim në këtë shtëpi./Media Ndërtimi