Connect with us

Arkitekturë

Rehabilitimi i shëtitores në Sarandë bëhet porta kryesore turistike e jugut

Published

on

Shëtitorja e qytetit të Sarandës para zhvillimit të projektit ishte një destinacion turistik i frekuentuar pa hapësira dhe shërbime të mira publike.

Projekti i rehabilitimit, 1.2 km i gjatë është konceptuar si një skenë e gjerë në natyrë që pothuaj e dyfishon hapësirën publike, harmonizon elementët ekzistues dhe akomodon objekte të reja dhe aktivitete rekreative për një eksperiencë më cilësore, mbresëlenëse të vizitorëve.

Saranda është një qytet port dhe porta kryesore turistike e Shqipërisë së Jugut. Klima e butë e Sarandës, vendndodhja e saj strategjike përballë ishullit të Korfuzit dhe lidhja në rritje me rrugë ujore i japin qytetit një rritje të qëndrueshme vjetore të turistëve dhe një sezon turistik më të gjatë se qytetet e tjera bregdetare te Shqipërisë.

Për shkak të këtyre karakteristikave, qyteti dhe veçanërisht shëtitorja bregdetare e lidhur fizikisht drejpërdrejte me qytetin janë të mbipopulluar gjatë verës dhe specifikisht gjatë orëve të darkës.

Gjatë periudhës së postkomunizmit, Saranda ka përjetuar një rritje urbane ekstreme të pakontrolluar, duke sjelle për rrjedhoje dëndësi të madhe popullsie dhe veçanërisht në pikun e sezonit turistik, duke pështjelluar shërbimet publike dhe cilësinë e jetës urbane.

Shëtitorja ekzistuese e konceptuar në një kohe kur intesiteti i lëvizjeve ishte shumë i ndryshem me të sotmin dhe ndërtuar në kushte krejt të tjera të standarteve ndërtimore linte shumë për të dëshiruar dhe veçanërisht në mungesën e hapësirave të dedikuara rekreative sipas grupmoshave.

Për të përmirësuar imazhin dhe performancën e zonës ujore me madhësi 6 ha u përcaktua një kufi i qartë për zhvillimet private përgjatë shëtitores. Gjithashtu, u ndoq strategjia e densifikimit të hapësirave ekzistuese të gjelbërta drejt qytetit me një “Rrip të Gjelbër” të vazhduar.

Me rëndësi të veçantë ishte lirimi i të gjithë zonës nga trafiku dhe parkimi dhe krijimi i një hapësire ekskluzivisht për këmbësorë që mbledh të gjitha hapësirat kryesore publike të hapura të të gjithë qytetit dhe i shtrin ato deri në shkallët e reja në buzë detit, të cilat shërbejnë si zona publike për t’u ulur, relaksuar dhe për të shijuar afërsinë me ujin.

Për të maksimizuar hapësirën publike, shëtitorja duhej të zgjerohej kudo që të ishte e mundur, por pa penguar vlerat ekzistuese (zonat e plazhit, objektet e trashëgimisë arkeologjike). “Rruga Jonianët” pas “Babylon Gardens” u shndërrua në rrugë këmbësorësh dhe u krijuan zgjerime të reja në det: “Ballkoni i Mbërritjes” me pamje të mrekullueshme drejt ishullit të Korfuzit dhe “Ballkoni i Hyrjes” në pishinën e vjetër.

Ndërhyrja u spikat me “Sheshin Qendror” pranë portit ekzistues të varkave të peshkimit, pikërisht në qëndrën e gjithë perimetrit të shëtitores, për të pritur ngjarjet dhe festimet kryesore të qytetit gjatë sezonit turistik dhe jo vetëm.

Strukturat e reja mbajtëse me elementet e tyre lineare të shkallëve zgjerojnë potencialin rekreativ të zonave të kufizuara të plazhit, por edhe u japin mundësinë pushuesve që jo domosdoshmërisht të ulen në bare apo restorante për të shijuar atmosferën detare.

Shëtitorja tashmë ofron një imazh të integruar, koheziv me një identitet të qartë urban me 10,000 m2 me shumë hapësira publike, akses cilësor i lëvizjes këmbësore, shesh qendror të spikatur për aktivitete, elemente urbane të unifikuara dhe funksionale, hijëzim natyral me 200 pemë mesdhetare të shtuara, ndriçim publik homogjen dhe të këndshëm për të rritur performancën e përjetimit gjatë orëve më interesante të sezonit turistik.

Për të ndërthurur vizualisht këtë projekt të gjerë publik me kontekstin ekzistues, materialet e aplikuara janë gurë natyralë nga guroret lokale për shtrimet e shëtitores dhe blloqe betoni të parafabrikuara me agregatë nga të njëjtët gurë për të gjitha shkallët e reja, skajet ujore dhe mobilimin urban.(Pikark.com)/Media Ndërtimi.

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending