Connect with us

Aktuale

“Për qytetin ose kundër tij”, si të lexohet Bogdan Bogdanoviqi (shkruan: Arbër Sadiki, arkitekt)

Published

on

Pra, ne nga Bogdani kemi pranuar si të drejtë dhe bëhemi se i kemi kuptuar, vetëm qëndrimet e tij politike që lidhen me ne, por asgjë përtej tyre. Se si duhet trajtuar qyteti, qytetari, ambienti, memorialet, trashëgimia e luajtshme dhe e paluajtshme, zhvillimet tona të njëzet viteve të fundit tregojnë se asgjë nga këto ne nuk kemi mësuar.

Qytetet tona u mësynë nga masat e mëdha të popullatës, mu siç flet ai tek “Për qytetin ose kundër tij” (“Za grad ili protiv grada”) ku vërtet nuk u dogjën dhe rrënuan siç bënin hunët, por vetëm moskontrolli i këtyre dyndjeve i dërgoi qytetet në vetëshkatërrim duke u rritur deri në madhësi të pakontrolluara malinje. Nëse në të njëjtin tekst, ai vazhdon duke na tërhequr vëmendjen se vetëm nga lindja e qyteteve njeriu i ka krijuar vetes mundësi që ta shohë veten retroaktivisht dhe se para paraqitjes së qyteteve ai ishte qenie pa histori, sa jemi përkujdesur ne në njëzetë vitet e fundit që të ruhen shtresat historike të qytetit në mënyrë që ai ta luajë këtë rol historik?! Nëse duke vëzhguar bombardimin e Dubrovnikut ai konstaton se qytet-urryesit dhe qytet-shkatërruesit nuk janë fantazma librash, por të gjallë dhe në mesin tonë, a jemi të sigurtë se në qytetet tona sot ata janë zhdukur?! Mos ata nga bombardimi me artileri tani kanë kaluar në bombardim me ndërtesa vend e pa vend duke ia zënë frymën qytetit?!

A jemi të sigurtë që ai primitivi i cili nuk pranon assesi se ka ekzistuar çkadoqoftë para tij, sot nuk është bosi i qyteteve tona?! Nëse tek “Mbytja me ritual e qytetit” (“Ritualno ubijanje grada”) ai qartas na tregon se urbaniteti si themeli i qytetit në shumicën e gjuhëve më të rëndësishme europiane ka kuptimin e përputhshmërisë në mes të mendimit dhe fjalës, fjalës dhe ndjenjës, ndjenjës dhe veprimit, cilën nga këto virtyte e manifestojnë qytetet tona sot?! Apo pikërisht ndodh ajo që ai parasheh, se kur dikush nuk mundet ti përshtatet rregullave të urbanitetit më së lehti është ta shfarosë atë!

Përderisa të gjitha pyetjet e sipërshtruara, për fat të keq, nuk kanë nevojë për përgjigje se ato janë fare të ditura për secilin që jetojmë në qytetet e ditëve të sotme, sepse tashmë janë e kundërta e gjithë asaj për të cilat Bogdani është përpjekur gjithë jetën e tij. Po e ardhmja e qyteteve?! Padyshim edhe këtu ai na del në ndihmë duke na tërhequr vëmendjen tek “Aleksandria e re apo Babiloni i vjetër”, (“Nova Aleksandrija ili stari Vavilon”) se nëse e ardhmja nuk do të jetë kozmopolite,  pax urbana,  atëherë do të jetë barbare. Por, pax urbana, vazhdon ai, nuk mund të arrihet pa detribalizimin dhe denacionalizimin rrënjësor të mendësisë. Duke parë promovimin e përditshëm të lagjeve të kushërinjve të rrethuara me mure mesjetare si lagjet e qytetit të së ardhmes, mbushjen e hapësirave publike me simbole njënacionale, gumëzhimin e shesheve qendrore nga muzika religjioze, nuk është vështirë të prognozohet as e ardhmja e qytetit.

Pra, po t’i kuptonim ne qëndrimet e tij, përfshirë edhe këto politike të përmbledhura në librin e sapobotuar, si pjesë e një kornize logjike të ndërtuara mbi vlerat universale të humanizmit dhe jo si tifozllëk ndaj njërës apo tjetrës palë, ne nuk do të përpiqeshim ta poziciononim atë nëse është me ne apo me ata. Vet idea për ta ndarë Bogdanin me ne apo me ata në thelb është anti-bogdaniane, sepse ai nuk ishte as me ne as me ata! Ai ishte me të gjithë ata me të cilët i takoheshin idealet e tij universale dhe këtë kishte guxim ta thoshte hapur në çfarëdo rrethane pa kalkuluar fare për pasojat individuale. Ai ishte mbi të gjitha me VETEN E TIJ. Ai pranoi t’i “tradhëtojë” ata – kur konsideroi se nuk kishin të drejtë, po të gjurmojmë thellë do e gjejmë diku ku na ka “tradhëtuar” edhe ne – sipas variantit të cektë të të vlerësuarit të gjërave në ne dhe ata, por ai nuk pranoi asnjëherë të tradhëtonte VETVETEN. Ai e ndërtoi personalitetin e vet mbi të vërtetat në të cilat besoi me tërë qenien e tij dhe për të cilat nuk pranoi asnjë kompromis pavarësisht çmimit që iu desh të paguante. Tërë trashëgiminë intelektuale që na la e ndërtoi mbi këto të vërteta, trashëgimi të cilën nuk është se e kemi përdorur dhe po e përdorim më së miri as ne as ata.

*Autori është Arbër Sadiki arkitekt, ligjërues, kritik. Mban gradën Doktor i Shkencave Teknike në Fushën e Arkitekturës dhe Urbanizmit nga Universiteti i Beogradit. Fusha e ngushtë hulumtative e tij lidhet me marrëdhëniet në mes rrethanave shoqërore dhe arkitekturës. Asistent kurator i pavionit të Kosovës në Bienalen e 14-të të Venecias. Nominues në Aga Khan Award for Architecture, Gjenevë. Fitues i “Çmimit Vjetor për Vepër Shkencore në fushën e Trashëgimisë Kulturore”, 2020, ndarë nga Ministria e Kulturës për botimin me titull: “Arkitektura e Ndërtesave Publike në Prishtinë: 1945-1990, Faktorët Shoqëror dhe Formësues”.

Aktuale

Pas Danimarkës, edhe Belgjika propozon ta ndërtojë një burg në Kosovë

Published

on

Pas Danimarkës, edhe në Belgjikë është hedhur ideja për ndërtimin e një burgu në Kosovë ku shteti belg do t’i sillte të burgosurit pa dokumente për të vuajtur dënimin. Këtë ide e ka thënë deputeti belg Theo Francken nga partia “N-VA” në një intervistë për gazetën “Het Nieuwsblad”.

Sipas deputetit Francken, kjo ide përshtatet në mënyrë të përkryer me ndalimin e azilit, gjë që partia e tij e ka kërkuar prej kohësh.

Propozimi i deputetit Francken është përfshirë në manifestin zgjedhor të N-VA. Ai e sheh edhe si zgjidhje për dekonstruksionin e burgjeve.

Mediat belge shkruajnë se stafi i burgjeve belge do të jetë i lumtur për një ide të tillë, megjithatë sa është e realizueshme?

An-Sofie Vanhouche, profesoreshë e kriminologjisë në VUB, ka zbutur pritshmëritë lidhur me këtë ide. Sidomos nëse krahasimi bëhet me Danimarkën, sepse marrëveshja Danimarkë-Kosovë nuk është zhvilluar plotësisht.

“Burgu në vetvete është ndërtuar tashmë. Megjithatë shumë gjëra duhet të rregullohen dhe shumë mbeten të paqarta,” tregon Vanhouche nga bisedat që ajo pati me kolegët e saj danezë në shkurt.

Ndërtimi i një objekti është mjaft i thjeshtë, transferimi i njerëzve në Kosovë nuk është, thotë ajo.

“Të arrestuarit nuk duan thjesht të transferohen në një vend tjetër. Vetëm për shkak se janë dënuar nuk do të thotë se ata nuk i ruajnë të drejtat e tyre.”, ka thënë ajo.

Vanhouche ka ngritur edhe pikëpyetje nëse mund të garantohen të drejtat e njeriut në burgjet në Kosovë.

“Ky është problemi i parë për Danimarkën. Shumë avokatë nuk e konsiderojnë këtë të realizueshme.”, ka shtuar ajo./Media Ndërtimi

Continue Reading

Aktuale

Mbahet “Konferenca Studentore Ndërkombëtare e Inxhinierisë së Ndërtimit” (ISCCE 2024)

Published

on

Sot, në mjediset e Fakultetit të Inxhiniersië së Ndërtimit këtu në UP, filloi maratonën tre-ditore “Konferenca Studentore Ndërkombëtare e Inxhinierisë së Ndërtimit” (ISCCE 2024). Rektori i Universitetit të Prishtinës, Prof. Qerim Qerimi, bashkë me Rektorin e Universitetit Politeknik të Tiranës, Prof. Andrea Maliqari, dhe Dekanët e Fakulteteve të Inxhinierisë së Ndërtimit në Prishtinë, Prof. Florim Grajçevci dhe Tiranë, Prof. Neritan Shkodrani, nën një tempull të dijes ngritën në piedestal arritjet e studentëve të fushave të inxhinierisë së ndërtimit, duke i kurorëzuar në këtë Konferencë Ndërkombëtare.

Në panele të rezervuara iu kushtua rëndësi edhe folësve të ftuar nga anë e mbanë bota. Profesorë e inxhinierë të shquar nga Prishtina, Tirana, Stambolli, Praga, Vjena e Shkupi, shpalosën para më shumë se 300 pjesëmarrësve, hulumtime shkencore e tema inxhinierike të prekura për herë të parë në rajon.

Ky event i shënuar është arritje e madhe për të gjitha institucionet e Universitetit të Prishtinës, marrë parasysh gamën e madhe shkencore që po e shpalosë.

Nën organizimin e Fakulteteve të Inxhinierisë së Ndërtimit në Universitetin e Prishtinës dhe Universitetin Politeknik të Tiranës, sot filloi kjo konferencë me përmasa tejet të kënaqshme duke ngritur nivelin akademik të studentëve në Universitetin tonë dhe më gjerë.

Maratona e kësaj ngjarje të shënuar vazhdon edhe për dy ditë të tjera radhazi, për të shpërfaqur edhe punën e shkencore të studentëve pjesëmarrës./Media Ndërtimi

Continue Reading

Aktuale

Një e treta e evropianeve nuk e kuptojnë se si funksionon inflacioni

Published

on

Një e treta e evropianeve nuk e kuptojnë se si funksionon inflacioni, sipas një sondazhi të Eurobarometrit. I njëjti sondazh zbuloi se vetëm 18% e qytetarëve të BE-së ishin në gjendje të tregonin një nivel të lartë edukimi financiar. Sipas sondazhit, 65% e qytetarëve të BE-së janë të vetëdijshëm se, në kohë inflacioni pozitiv, fuqia blerëse e parave të tyre ulet, që do të thotë se ata mund të blejnë më pak se më parë me të njëjtën sasi parash.

Në tetor 2022, inflacioni vjetor në BE arriti nivele të papara në katër dekadat e mëparshme në 11.5%. Ndërsa rritja e kostos së jetesës ishte shqetësimi më urgjent për 93% të evropianëve në atë kohë, me sa duket një e treta e qytetarëve të BE-së nuk e dinë se si inflacioni ndikon në jetën e tyre. Sondazhi i Eurobarometrit, i kryer në mars-prill 2023, përfshiu pyetje mbi njohuritë financiare dhe sjelljen për të matur njohuritë financiare në të gjithë vendet e BE-së.

Vetëm rreth një e katërta e të anketuarve (26%) në BE iu përgjigjën saktë të paktën katër nga pesë pyetjet mbi njohuritë financiare. Gjysma iu përgjigj saktë vetëm dy ose tre pyetjeve, ndërsa një tremujor tjetër i gjeti pyetjet veçanërisht sfiduese. Performuesit më të mirë ishin Holanda (43%), Danimarka (40%), Finlanda (40%) dhe Estonia (39%) ku rreth katër në 10 të anketuar shfaqin një nivel të lartë njohurish financiare. Rumania dhe Portugalia raportuan rezultatet më të këqija në nivelet e larta të njohurive financiare me 13% dhe 16%, respektivisht.

Ndër katër ekonomitë e mëdha të BE-së, vetëm Gjermania kishte një rezultat më të lartë se mesatarja e BE-së në këtë tregues. Ndërsa rezultatet e Francës dhe Italisë ishin pak më poshtë mesatares së BE-së, kjo shifër ishte dukshëm e ulët në Spanjë me 19%.

Anasjelltas, përqindja me një rezultat të ulët ishte më e larta në Qipro dhe Rumani (të dyja 30%), e ndjekur nga Greqia (29%) dhe Portugalia (28%). Sondazhi zbuloi se 35% nuk e kuptonin se si inflacioni ul fuqinë e tyre blerëse. Pyetja ishte: Në BE, 22% thanë se mund të blinin të njëjtën sasi, dhe 7% u përgjigjën se mund të blinin më shumë se sot. Gjashtë përqind e pjesëmarrësve nuk kishin përgjigje.

Përqindja që iu përgjigj saktë kësaj pyetjeje (“Më pak se sa mund të blini sot”) ishte nën 60% në Qipro, Portugali, Greqi, Rumani dhe Itali, ndërsa Finlanda dhe Estonia kishin përqindjen më të lartë me 84%. Njohuria e përgjithshme financiare bazohet në njohuritë financiare dhe rezultatet e sjelljes. Mesatarisht, në të gjithë BE-në, 18% e të anketuarve kanë një rezultat të lartë për nivelin e përgjithshëm të edukimit financiar, 64% kanë një rezultat mesatar dhe 18% një rezultat të ulët.

Përqindja me një rezultat të lartë varionte nga 11% në Portugali dhe Letoni në 27% në Danimarkë, Slloveni dhe Suedi dhe 28% në Holandë. Përkundrazi, përqindja me një rezultat të ulët ishte më e larta në Finlandë (27%), Letoni (24%), Belgjikë (22%) dhe Spanjë (22%). Duke parë rezultatet e nivelit socio-demografik, proporcioni me një rezultat të lartë në arsimimin e përgjithshëm financiar është më i lartë midis:

meshkuj (24% krahasuar me 13% të femrave);

të anketuarit e moshës mbi 39 vjeç (20%, krahasuar me 13% të moshave 18-24 dhe 16% të atyre të moshës 25-39 vjeç);

të anketuarit me nivel të lartë arsimor (26%, krahasuar me 16% të atyre me nivel të mesëm dhe 12% për ata me nivel të ulët arsimor).

BE-ja po punon për të siguruar që qytetarët e saj të kenë njohuritë dhe aftësitë që u nevojiten për të marrë vendime të mira financiare./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending