Biblioteka e qytetit të Pekinit të Snøhetta ka hapur dyert e saj për publikun, duke prezantuar një hapësirë unike për të mësuar dhe shkëmbyer njohuri në skenën kulturore të Pekinit.
Si një nga projektet më të pritura të vitit 2024, biblioteka përmban hapësirën më të madhe të leximit të klimatizuar në botë, përveç objekteve të ndryshme që synojnë krijimin e një destinacioni të gjallë kulturor në qytet. Snøhetta iu dha Biblioteka e Qytetit të Pekinit në vitin 2018 përmes një konkursi ndërkombëtar dhe projekti u përfundua me partnerin lokal ECADI.
Snøhetta e pa bibliotekën jo vetëm si një depo librash, por më tepër si një qendër për të mësuar, kulturë dhe komunitet. Dizajni i hapësirës ndjek këtë koncept, duke integruar zona për konferenca, ekspozita, shfaqje dhe restaurim të librave antikë. Në vend që t’i shihte bibliotekat si një tipologji të së kaluarës, projekti filloi të eksploronte potencialin e tyre për të ushqyer një “lidhje emocionale midis librave, njerëzve dhe peizazhit natyror përtej”.
Biblioteka e qytetit të Pekinit ndërthur peizazhin natyror me arkitekturën. Në qendër të tij, një forum 16 metra i gjatë mirëpret vizitorët dhe shërben si arteria kryesore e qarkullimit brenda ndërtesës. I rrethuar nga tarraca me shkallë të lakuar, forumi pasqyron peizazhin e lumit Tonghui aty pranë.
Tarracat shërbejnë si një zonë informale për t’u çlodhur, për të folur ose për të lexuar duke qëndruar të lidhur me hapësirën më të madhe. Zonat më të vogla gjysmë-private të leximit janë të ngulitura në ‘kodra’.
Ky peizazh i brendshëm ndodhet nën një çati në formë tende të frymëzuar nga pemët xhinko, duke sjellë dritën e ditës përmes hapjeve të vogla midis petaleve. Pemët e vërteta xhinko në hyrje përmirësojnë më tej ambientin natyror, duke festuar trashëgiminë e Pekinit përmes integrimit të leximit, performancës dhe peizazhit.
Projekti përpiqet të adresojë sfidat klimatike duke përfshirë teknologji për të minimizuar gjurmën e karbonit të trupëzuar dhe funksionale të ndërtesës.
Ai përdor komponentë modularë me një rrjet strukturor të racionalizuar për të reduktuar mbetjet e prodhimit.
Një modul i vetëm përdoret për kolonat e pemës së xhinko, të cilat rrotullohen për të krijuar pamjen e shumëllojshmërisë. Kolonat janë gjithashtu të pajisura me teknologji të kontrollit të klimës, duke përfshirë ndriçimin, kontrollin e akustikës dhe mbledhjen e ujit të shiut. Hapjet me xham rregullohen sipas ekspozimit të diellit, ndërsa çatia ka elementë fotovoltaikë të integruar për të siguruar prodhimin e energjisë së rinovueshme./Media Ndërtimi