Ri-interpretimi i tij i elementeve arkitektonike tradicionale japoneze për shekullin e 21-të ka përfshirë inovacione në përdorimin e materialeve natyrore, mënyra të reja të të menduarit për dritën e lehtësinë, dhe arkitekturën që përmirëson në vend të asaj që dominon.
Miksimi i teknologjisë së lartë të elementeve dhe ndikimeve tradicionale janë bërë të njohura në të gjithë Japoninë dhe më gjerë, dhe punimet e tij të fundit kanë filluar të zgjerohen nga Japonia në Kinë dhe Perëndim.
I lindur në Yokohoma, më 8 gusht 1954, dhe diplomuar në Universitetin e Tokios në 1979, Kuma punoi si studiues në Universitetin e Columbia deri në 1986. Praktika e tij e parë ‘Spatial Design Studio’ u themelua në 1987, e ndjekur në 1990 nga studio e tij aktuale ‘Kengo Kuma & Associates’, megjithëse ai vazhdoi të jepte mësim në Columbia.
Si profesor në Shkollën e Lartë të Arkitekturës në Universitetin e Tokios, ai drejton një shumëllojshmëri të projekteve kërkimore në lidhje me arkitekturën, urbanizmin dhe dizajnin brenda laboratorit të tij, Kuma Lab.
Kengo Kuma & Associates ka mbi 150 arkitektë në Tokio dhe Paris, duke hartuar projekte të llojeve dhe shkallëve të ndryshme në të gjithë botën.
Në vend që të shkonte jashtë vendit si shumë nga bashkëkohësit e tij, Kuma shfrytëzoi rastin për të gjetur dhe angazhuar zanatçinj të vegjël, që u bënë më të spikatur gjatë trazirave ekonomike, diçka që ai e vlerëson me gjallërimin e stilit të tij, duke lëvizur fokusin e tij nga piktura e madhe në përdorimin e përsëritur të elementeve të vegjël.
Kjo është gjithashtu ajo që çoi në përqendrimin e tij në rishpikjen e materialeve natyrore. Arkitektura tradicionale japoneze përqendrohet shumë në ritmin dhe dritën, por përdorimi i materialeve natyrore në mënyrë konvencionale për ta arritur këtë e kufizon shumë paletën.
Në vend të kësaj, Kuma filloi të merrte materiale si guri duke i përdorur ato sikur të ishin dru i lehtë ose qelq, duke marrë profile të holla prej tyre dhe duke i përdorur ato si grimca.
Paralelisht, Kuma solli risi materiale për të mbështetur zejtarinë tradicionale lokale përmes punëve të tij.
Duke bashkëpunuar me mjeshtrit japonezë të specializuar në dru, tokë ose letër, ai ndihmoi në mirëmbajtjen e teknikave shoqëruese të ndërtimit ndërsa i modernizonte ato, duke sjellë njohuritë e tij në modularitet.
Kjo punë bëri që Kuma të fitojë një Çmim Global për Arkitekturën e Qëndrueshme në 2016.
Krahasuar shpesh me bashkëkohësit Shigeru Ban dhe Kazuyo Sejima, Kuma shquhet gjithashtu për shkrimet e tij kreative.
Ai është krijuesi i Stadiumit të Ri Kombëtar në Tokio, i cili u ndërtua për Lojërat Olimpike që do të mbaheshin në verën e 2020.