Qëndrueshmëria duhet të shkojë më tej përtej fjalimeve dhe premtimeve frymëzuese, me veprime të dukshme dhe konkrete. Për të parë këtë ndryshim, është thelbësore që individët, kompanitë dhe qeveritë të marrin përgjegjësi dhe të veprojnë në mënyrë të qëndrueshme në jetën dhe praktikat e tyre të përditshme.
Duke marrë parasysh ndikimet mjedisore dhe sociale të vendimeve të tyre dhe duke kërkuar alternativa më të ndërgjegjshme dhe të përgjegjshme, ata mund të ndërmarrin hapa për të siguruar një të ardhme të qëndrueshme për brezat e ardhshëm.
Në industrinë e ndërtimit kjo është edhe më urgjente. Përgjegjëse për një sasi të madhe mbetjesh të ngurta dhe emetimet e gazeve serrë, është thelbësore që kjo industri të adoptojë praktika të qëndrueshme, si riciklimi, për të minimizuar ndikimet mjedisore.

Megjithatë, edhe pse proceset e riciklimit të produkteve kanë avancuar ndjeshëm vitet e fundit, ka ende sfida të caktuara që lidhen me përdorimin e materialeve të ricikluara. Kjo është për shkak të një sërë faktorësh, si performanca dhe qëndrueshmëria, apo edhe për shkak të vështirësisë në marrjen e lëndëve të para të përshtatshme. Por ka edhe shembuj të suksesshëm që tregojnë mundësitë e materialeve të ricikluara.
Edhe pse proceset e riciklimit të produkteve kanë avancuar ndjeshëm vitet e fundit, ka ende sfida të caktuara që lidhen me përdorimin e materialeve të ricikluara. Kjo është për shkak të një sërë faktorësh, si performanca dhe qëndrueshmëria, apo edhe për shkak të vështirësisë në marrjen e lëndëve të para të përshtatshme. Por ka edhe shembuj të suksesshëm që tregojnë mundësitë e materialeve të ricikluara.
Ky material, mbresëlënës për tejdukshmërinë dhe lehtësinë e tij, ka një jetëgjatësi prej 10 deri në 15 vjet dhe, pas asgjësimit, mund të ripunohet dhe përdoret në shumë aplikime të tjera, madje edhe në sektorin e ndërtimit. Prandaj mund t’i jepet një jetë e re, duke shmangur asgjësimin e tij qoftë përmes landfilleve ose djegies. Fletët e prodhuara ndahen në dy grupe, sipas lëndës së parë:
Pas grumbullimit dhe klasifikimit, pjesët e polikarbonatit grimcohen, pastaj shkrihen dhe nxirren në fije, të quajtura “spagetis”. Pas kësaj, ato rigranulohen për t’u bërë fletët “PCR”, me trashësi 0.9 mm dhe të disponueshme në madhësi dhe përfundime të ndryshme.
Ndonjëherë materiali i ricikluar nuk mund të shërbejë më të njëjtin qëllim origjinal siç ka qenë. ekspozuar ndaj ndotjes dhe plakjes”. Ndërsa ka materiale, të tilla si çeliku, që lejojnë riciklimin e njëpasnjëshëm me humbje minimale të performancës, ka shumë të tjerë, produkti i të cilëve rezulton të bëhet inferior dhe ka një kufi për ripërpunimin e tyre. Në rastin e polikarbonatit, megjithëse disa specifika mund të ndryshojnë, ai vazhdon të jetë një produkt shumë i përdorshëm.
Përveç kësaj, ka një debat të rëndësishëm rreth përdorimit të materialeve të ricikluara në industrinë e ndërtimit, i cili lidhet me paragjykimin ndaj përdorimit të materialeve të ripërpunuara. Edhe në Deklaratat e Produkteve Mjedisore (EPD), ka boshllëqe njohurish që zvogëlojnë mundësitë e tyre për përdorim në disa ndërtesa.
Materialet e ricikluara të ndërtimit nuk do të jenë në gjendje të afirmohen pa një kulturë të hapur të autoritetit të ndërtimit. Jo vetëm në dëm të prodhuesve, por edhe të përpunuesve, konsumatorëve dhe në fund të fundit mjedisit, pasi materiali duhet të ‘riciklohet’ termikisht. Prandaj, toleranca është një faktor i rëndësishëm për ruajtjen e burimeve dhe rrjedhimisht qëndrueshmërinë./Media Ndërtimi.