Connect with us

Arkitekturë

Vizionimi i hapësirave publike moderne / Radio “Prishtina”, Prishtinë

Published

on

Radio “Prishtina” është një nga pak objektet në Prishtinë që i ka shpëtuar një shpërfytyrimi të mundshëm dhe ka qëndruar i njëjtë për nga forma apo funksioni. Ndryshime nga viti në vit janë realizuar në hapësirën publike rreth tij, megjithatë, Radio “Prishtina” është një ndërtesë me vlera historike, kulturore e arkitektonike, e vendosur në një hapësirë me identitet modern, me një pozitë shumë të favorshme në qytet. Duke qenë mes sheshit “Zahir Pajaziti” në veri, parkut të ri të qytetit në jug, përskaj rrugës “Xhorxh Bush” dhe pranë Kampusit Universitar në lindje, ndërtesa është e qasshme nga të gjitha llojet e transportit, mes fluksit më të madh të njerëzve që qarkullojnë nëpër qendrën e qytetit.

Megjithatë, e rrethuar jo vetëm nga gjelbërimi i shumëllojshëm por edhe nga gardhi përreth, brenda perimetrit të gardhit kjo ndërtesë dhe hapësira e saj publike duket si një fluskë e veçuar dhe në dispozicion vetëm të nëpunësve dhe personave mediatik të Radio Televizionit të Kosovës dhe mediave të tjera. Pjesa më e madhe e hapësirës është e zënë nga parkingjet e nëpunësve të ndërtesës, dallohet mungesa e mobiliarit urban, ndriçimit, shtigjeve për këmbësorë, mirëmbajtje jo e kënaqshme, vështirësi në qasje për personat me mundësi të kufizuara, kualitet jo i mirë i dyshemesë urbane, menaxhim joefikas i hapësirës, e rrjedhimisht, mungesë e mbrojtjes dhe promovimit të trashëgimisë kulturore dhe arkitektonike të zonës.

Një hapësirë publike moderne e tillë, me kaq shumë probleme, është njëkohësisht një hapësirë me shumë potencial për të ndryshuar në favor të qytetarëve. Ky ndryshim duhet të fillojë që nga deterritorializimi i hapësirës, largimi i tabelave që mbulojnë fasadat e ndërtesës dhe largimi i gardhit që rrethon hapësirën publike, për t’a hapur atë për qytetarët e saj dhe për të krijuar një lidhje më të mirë të hapësirës publike të ndërtesës me të gjithë hapësirën e pasur publike rreth saj. Hapi tjetër i vizionimit është zhvendosja e parkingjeve në parkingun nëntokësor në jug të ndërtesës së Radio Prishtinës, duke lënë hapësirë vetëm për parkingje të shpejta në skajin verior të lokacionit, pranë rrugës, ashtu që e tërë hapësira të shfrytëzohet vetëm nga këmbësorët. Për të arritur këtë është e nevojshme rregullimi i shkallëve dhe rampave në dy skajet perëndimore të lokacionit, për të ofruar një qasje më të mirë për të gjitha grupet e shoqërisë.

Duke qenë se fluksi i makinave shkakton zhurmë dhe ndotje, dhe koncepti mbështetet në idenë e krijimit të një hapësirë të këndshme dhe të qetë në pjesën e përparme të ndërtesës, vizionimi parasheh zhvendosjen e gjelbërimit që kamuflon faqen ballore të objektit në pjesën e gjelbërimit pranë rrugës, me qëllim që të krijohet një tampon zonë e cila ofron qetësi në hapësirën publike pranë ndërtesës, dhe njëkohësisht mundësohet një dukshmëri më e mirë e ndërtesës së Radio Prishtinës. Përmes mobiliarit urban adekuat dhe fleksibil, kjo hapësirë mund të përqafojë dhe promovojë integrimin dhe solidaritetin social gjithëpërfshirës në hapësirat publike moderne në qytet.

Për më shumë, mbi rezultatet e punëtorisë së realizuar me qëllim të vizionimit të kësaj hapësire publike,  konsultoni raportin  “VIZIONIMI I HAPËSIRAVE PUBLIKE MODERNE” publikuar nga EC & MODERNe

https://www.ecmandryshe.org/repository/docs/Vizionimi_i_hapesirave_publike_moderner.pdf?fbclid=IëAR3y20YKssNX1AdIi6EvylF6HHQ9a0a8GDSËXskEmaL6PjlpJRAv4J_POuk

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending