Bar&Restaurant Duomo 51, ndër restorantet e rinj në New York City, në korrik u përzgjodh edhe nga revista prestigjioze Forbes ndër më të mirët

“Duomo 51” është restoranti me tre ortakë shqiptarë, që e kanë arritur këtë sukses me punën e tyre. Pas këtij suksesi qëndrojnë puna dhe përkushtimi i Zamir V. Gashit (Sammy) me bashkëpronarë dhe eksperiencën e shkëlqyer të Mariglen Dine dhe Alban Jakupajt dhe të shefit të kuzhinës Vilfrid Hodai, një djalë nga Vlora, por i rritur në Firence, të cilët e kanë bërë së bashku shumë të njohur Duomo 51 Ristorante në listën e revistës Forbes, përcjell albinfo.ch.

Duke reflektuar rritjen e kërkesës si për shërbime të plota të ngrënies, po ashtu edhe për shërbime me bar, numri i restoranteve dhe bareve në qytetin e New York-ut, për tre vjetët e fundit, sidomos pas pandemisë, u rrit me më shumë se 12,000 nga 2020 në 2023-ën, për të arritur në 25,850 restorante dhe bar të industrisë së famshme të kulinarisë, tregojnë statistikat zyrtare të Bashkisë së qytetit.

Referuar shtypit prestigjoz njujorkez, në listën e restoranteve të Nju-Jorkut, gjithnjë e më shumë po zënë një vend të rëndësishëm edhe restorantet e pronarëve ose bashkëpronarëve shqiptarë, restoranteve, që simbas një përllogaritje tonën, mund t’i kalojnë edhe 100 lokale (bar&restaurante) me pronarë dhe bashkëpronarë shqiptarë.

Pronari dhe bashkëpronari i bar&restaoranteve, shkodrani Zamir V. Gashi, Sammy, siç e njohin në New York, njujorkezët dhe turistët e huaj, është themelues i disa restoranteve në qytetin e Nju- Jorkut, duke sjellë përvojën e tij 20-vjeçare të bar&restorantit në zemër të qyteti Midtown, me dy bar&restaurnate Romerino dhe lokalin më të fundit me bashkëpronar Bar&Restaurant Duomo 51.

Ky restorant, i cili gjendet në zemër të qytetit të New York-ut, (25 West 51 Street between 5 and 6 Av ), ka një pamje mahnitëse nga ballkoni – nga tarraca e tyre në katin e 7-të, ku mund të shikosh katedralen St. Patrick’s, qendrën Rockefeller( në ndërkohë, për klientelën shqiptare, shikon flamurin kuq e zi me shqiponjën e zezë me dy krena) dhe Radio City Music Hall.

Shërbimi nëse provoni të frekuntoni këtë restorant, është i shkëlqyeshëm dhe ka shumë kokteje të shijshme për të zgjedhur. Pjesa më madhe e kamerierëve janë shqiptarë, nga ata që me shumë kulturë ju tregojnë se çfarë është në dispozicion çdo ditë.

Bar&Restaurant Duomo 51 – i ri në listën e restoranteve më të mira, ndër restorantet e rinj në New York City, në korrik u përzgjodh edhe nga revista prestigjoze Forbes. E cila tregon për më shumë rekomandime për ngrënien në Nju-Jork, duke pikasur pikat e reja të restoranteve në qytetin e Nju-Jorkut.

Duomo 51 është një vend “që i bën të gjithë të ndihen të rehatshëm”, shkruan revista Eater. Ai është restoranti i ri, i cili “pushtoi”, një kat (katin e shtatë) në gradaçielin 25 West në 51 St. mes rrugës 5 Ave & 6 Ave, ka një atmosferë të lokaleve të darkës: tavolinat e vogla me mbulesa tavoline të bardha, rrethuar me karrige druri, në një sallë dhe dhoma ngrënieje me ndriçim të ulët.

Revolucionet Industriale kanë fuqinë për të ndryshuar botën, siç e pamë në revolucionin e parë, të dytë dhe të tretë. Por asnjëri prej tyre nuk e mori fuqinë e revolucionit në të cilin jetojmë…

Revolucioni i katërt industrial është një term i krijuar nga Klaus Schwab, themeluesi i Forumit Ekonomik Botëror; dhe përfshin një gamë të madhe teknologjish; të tilla si fabrikimi dixhital (printimi 3D), Inteligjenca Artificiale (AI), Mësimi i Makinerisë (ML), BigData, Interneti i Gjërave (IoT) dhe shumë më tepër.

Mendoj se disa prej jush mund të jenë tashmë të njohur me disa nga ato terma dhe teknologji tashmë; brenda shpërthimit në vitet e fundit të algoritmeve të mediave sociale dhe printerëve 3D.

Dhe së fundmi, mund t’i keni burimet tuaja sociale të përmbytura nga postimet e krijuara nga AI; dhe mund të pyesin veten nëse AI do t’i kapërcejë krijuesit dhe dizajnerët. Pra, le të hedhim një vështrim të shkurtër në AI për të kuptuar se si kjo teknologji tashmë po ndryshon botën.

Inteligjenca Artificiale, është një term që përdoret për çdo gjë që një makinë mund të bëjë, pa pasur nevojë për ndihmë njerëzore. Ju i kërkoni Siri/Alexa/Cortana tuaj që të kërkojë diçka në internet, apo të vendosni orën tuaj të ziles? Ju jeni duke përdorur inteligjencën artificiale, edhe nëse nuk duket si ajo.

Falë modeleve të Mësimit të Makinerisë që përdorin Big Data, inxhinierët mund të krijojnë modele dhe algoritme për të orientuar ose automatizuar detyrat; analizojnë modelet dhe parashikojnë rezultatet;

Të tilla si koha e mbërritjes së Uber-it tuaj.

Ky debat për plagjiaturën është i diskutueshëm dhe po merr disa tendenca me hashtag-un #starvethemachine. Tendenca ka të bëjë me mos ushqyerjen e makinës, kështu që ajo nuk do të konkurrojë me njerëzit… Por, projektuesit dhe arkitektët, ose çdo vepër artistike krijuese e bazuar në krijimin e gjërave, bazohen në një proces përsëritës.

Një proces përsëritës bazohet rreptësisht në përsëritjen, zakonisht si një mjet për të përftuar përafrime të njëpasnjëshme më të afërta me zgjidhjen e një problemi. Asnjë arkitekt nuk do të skicojë thjesht një projekt të vetëm dhe ndërtesa është gati për t’u ndërtuar. Është një proces krijimi dhe afrimi me rezultatet përfundimtare. Pika kryesore këtu nuk është zhvillimi përsëritës, por çdo krijim është një prerje e referencave që përshkojnë krijuesin. Njerëz apo jo, grek modern apo i lashtë, të gjithë ndajmë të njëjtën rrugë për të krijuar.

Të mendosh për plagjiaturë në artin e krijuar nga AI është si të paguash honorare për recetat që gatuan në shtëpi. Dikush këtu e di se kush e krijoi Lasagna? Dhe edhe nëse nuk doni të gatuani ato klasike, keni referenca që mund t’i përdorni për të krijuar një recetë të re dhe për të hapur restorantin tuaj me pjata unike.

Por, të gjithë duhet të jemi të vetëdijshëm për diçka:

“Kur shpikni anijen, shpikni edhe anijembytjen”

Kjo frazë nga filozofi francez Paul Virilio na nxit të kujtojmë se jo vetëm transformimet e mira ndodhin kur vijnë gjëra të reja.

Ashtu si revolucionet industriale më parë, shumë punë u shfarosën nga makinat…

Daktilografët nuk ekzistojnë më, ata kanë evoluar për t’u integruar në pajisjet e zakonshme të jetës së përditshme. Dhe është e rëndësishme të shikojmë gjithmonë nga e kaluara, për të kuptuar se çfarë na pret.

Në fund të fundit, makinat po mësojnë./Media Ndërtimi

Në botën e shitjes me pakicë, konkurrenca është e ashpër. Markat e gjejnë veten në kërkim të dallimit të pranisë së tyre dhe zhvillimit të lidhjeve intime me klientët e tyre. Mes gamës së produkteve që ofrojnë, markat e zhytura në mendime e njohin vlerën e kurimit të mjediseve gjithëpërfshirëse të shitjes me pakicë që ndjehen me thelbin e ndjenjave dhe dëshirave të konsumatorëve.

Në dizajnin e shitjes me pakicë, ngjyra qëndron si një instrument i fuqishëm që u ofron markave mjetet për të artikuluar vlerat e tyre, për të ngjallur emocione dhe për të gdhendur përvojat e paharrueshme të blerjeve në mendjet e klientëve të tyre. Ngjyra i transformon qendrat e shitjes me pakicë në më shumë sesa hapësira për transaksione – ajo pozicionon dizajnin strategjik të brendshëm si një mjet marketingu për të tërhequr dhe mbajtur klientët.

Në një nivel themelor, qeniet njerëzore përdorin shqisat e tyre për të mbledhur informacion nga mjedisi dhe për t’i dhënë atij kuptim. Ngjyra, si një input i fortë ndijor, mund të ngjallë ndjenja dhe shoqërime të ndryshme të rrënjosura në përvoja kulturore dhe personale. Për shembull, bluja mund të ngjallë ndjenja besimi dhe besueshmërie, ndërsa e kuqja mund të shkaktojë eksitim dhe urgjencë.

Arti i teorisë së ngjyrave gjen ndikimin e tij në fusha të ndryshme – në dizajnin e banesave për të orkestruar disponimin nëpër hapësira, brenda spitaleve dhe qendrave të kujdesit për të lehtësuar shërimin dhe në dizajnin e shitjes me pakicë për të ndikuar në sjelljen e konsumatorit. Preferencat e një përdoruesi të dyqanit, koha e qëndrimit dhe preferencat e blerjeve ndikohen thellësisht nga prania e nuancave të caktuara. Duke përdorur në mënyrë strategjike ngjyrat, dizajnerët mund të formojnë disponimin e klientëve, qëndrimet dhe vendimet e blerjes, duke e bërë atë një aspekt thelbësor të dizajnit të shitjes me pakicë.

Teoria e ngjyrave dhe psikologjia e ngjyrave qëndrojnë si shtylla thelbësore në dizajnin e shitjes me pakicë pasi ndikimi i tyre përhapet përmes emocioneve, perceptimeve dhe sjelljeve të konsumatorëve. Rreth 62% deri në 90% e konsumatorëve mendojnë se ata gjykojnë në mënyrë të pandërgjegjshme një mjedis të shitjes me pakicë bazuar në ngjyrën e tij brenda 90 sekondave të para të shikimit të një dyqani. Përdorimi i menduar i ngjyrës mund të krijojë një identitet koheziv të markës, të evokojë emocionet e dëshiruara, të drejtojë përvojat e klientëve dhe në fund të nxisë vendimet e blerjeve, duke nxitur një lidhje më të fortë midis markës dhe klientëve të saj.

Përzgjedhja e ngjyrës dhe e materialeve përforcon narrativat e markës, duke ngjallur ndjenja aspirimi ndërsa artikulon qëllimet e një marke. Ai gjithashtu ndihmon klientët në një kuptim gjithëpërfshirës të etikës së një marke, e cila po bëhet gjithnjë e më e rëndësishme pasi klientët presin transparencën e markës.

Ngjyra ka potencialin të vendosë përshtypjet fillestare të hapësirës dhe cilësinë e perceptuar të ofertave, duke formuar kështu udhëtimin e konsumatorit nga takimi i parë deri në transaksionin përfundimtar./Media Ndërtimi