Druri, një material ndërtimor i vjetër, ka lënë gjurmë në historinë e arkitekturës. Strukturat si shtëpitë e qytetit dhe katedralet e lashta kanë parë përdorim dhe risi me drurin si material parësor.
Gjersa teknologjia evoluon dhe peizazhet urbane rriten drejt qiellit, druri është shfaqur si një konkurrent i fortë ndaj çelikut dhe betonit në fushën e dizajnit të rrokaqiejve.
Në shekullin e 21-të, ndryshimi i klimës është përshkallëzuar në një shqetësim urgjent. Industria e ndërtimit konsumon rreth 40% të energjisë në botë dhe është përgjegjëse për pothuajse një të tretën e emetimeve të gazeve serrë.
Materialet konvencionale që evoluan në epokën industriale, si betoni dhe çeliku, qëndrojnë si fajtorë për kërkesat e mëdha të industrisë. Vetëm prodhimi i çimentos përbën një pjesë të madhe të nevojave për energji në ndërtim. Një transformim shumë i nevojshëm në industrinë e arkitekturës dhe ndërtimit i ka motivuar arkitektët dhe inxhinierët të ideojnë alternativa që i japin prioritet përgjegjësisë mjedisore dhe estetikës.
Druri, një material me veti të natyrshme të gjelbër, po përdoret gjithnjë e më shumë në projektet e ndërtimit në mbarë botën. Ndryshe nga betoni, i cili i nënshtrohet proceseve të prodhimit të njohur për emetimet e tyre të karbonit, pemët funksionojnë si thithës natyral të karbonit gjatë gjithë jetëgjatësisë së tyre.
Ndërtimi i strukturave të larta prej druri për qytetet globale premton një të ardhme të qëndrueshme dhe inovative, megjithatë paraqet gjithashtu një sërë sfidash. Druri i projektuar është ende në fillimet e tij dhe shpesh mund të jetë më i shtrenjtë në krahasim me materialet konvencionale të ndërtimit.
Rajone si Gjermania, Austria dhe Kanadaja kanë pyje të bollshme e të korrur, ndërsa të tjerëve u mungon furnizimi me dru i arritshëm për lëndën drusore inxhinierike.

Rrjedhimisht, vendet pa traditë të përdorimit të drurit në ndërtim mund të mos përfshihen lehtësisht në inovacione arkitekturore me këtë material. Siguria nga zjarri mbetet një problem për strukturat e larta të drurit, duke nxitur kërkime të vazhdueshme për veshjet rezistente ndaj zjarrit dhe teknikat për të përmirësuar performancën e materialeve.
Në mbarë botën, propozime të shumta po shfaqen për të revolucionarizuar arkitekturën urbane përmes ndërtimit të rrokaqiejve prej druri.
Në Tokio, Japoni, projekti ambicioz W350 po i drejton një lartësi të madhe prej 1,150 metra, me aspirata për të përfunduar deri në vitin 2041.
Ajo që e bën këtë projekt veçanërisht novator është përkushtimi i tij ndaj qëndrueshmërisë, duke synuar të përdorë një çelik prej 10% dhe kryesisht dru i projektuar në ndërtimin e tij.
Ndërkohë, Londra po fillon udhëtimin e saj të drurit me Kullën Oakwood, e parashikuar të arrijë një lartësi prej 980 këmbësh, ndërsa Çikago eksploron konceptin e Kullës së lumit Beech, duke arritur një lartësi prej 748 këmbësh.
Këto përpjekje nënvizojnë potencialin premtues të rrokaqiejve prej druri, të nxitur nga përparimet e vazhdueshme teknologjike dhe përpjekjet globale të prototipit.
Gjersa këto propozime evoluojnë në realitet, është vërtet mahnitëse të dëshmosh inovacionin dhe eksperimentimin e pakufishëm që formëson të ardhmen e arkitekturës së qëndrueshme urbane./Media Ndërtimi