Qeveria gjermane nisi një projekt për të ndërtuar një rrjet mbarëkombëtar të karikimit të shpejtë për automjetet e rënda, pasi Berlini synon të dekarbonizojë sektorin e transportit deri në vitin 2045.

Emetimet e gazit serë në ekonominë më të madhe të Europës ranë në nivelin më të ulët në 70 vjet në vitin 2023, por sektori i transportit ka dështuar vazhdimisht në përmbushjen e objektivave të tij klimatike.

Ndërsa sipas grupit të industrisë ACEA automjetet elektrike përbënin vetëm 1.5% të tregut të kamionëve të BE-së vitin e kaluar, Gjermania synon që rreth një e treta e transportit të saj të rëndë rrugor të fuqizohet nga energjia elektrike ose lëndë djegëse të prodhuara si metani sintetik ose hidrogjeni deri në vitin 2030. Një infrastrukturë gjithëpërfshirëse dhe miqësore për karikimin e kamionëve është thelbësore për të lehtësuar përshtatjen e shpejtë të tregut.

Sipas ministrit gjerman të ekonomisë, Robert Habeck, qëllimi është që kamionët të punojnë vetëm me energji elektrike të gjelbër. Nisma synon të krijojë një rrjet karikimi të shpejtë të lehtë për t’u përdorur për kamionët përgjatë autostradave. Kjo do të ndodhë në të njëjtën kohë me zgjerimin e rrjetit elektrik të vendit për të thithur më shumë energji të rinovueshme.

Rreth 350 lokacione do të pajisen me infrastrukturë të ngarkimit të shpejtë të përputhshëm me kamionët, me tenderë publikë për rreth 130 lokacione të planifikuara që do të zhvillohen në fund të verës.

Automjetet komerciale përbëjnë rreth një të tretën e emetimeve të gazeve serë në sektorin e transportit të Gjermanisë, pasi transporti i rëndë rrugor në distanca të gjata është furnizuar pothuajse ekskluzivisht me naftë, sipas të dhënave nga Agjencia Gjermane e Mjedisit – UBA të publikuara në mars.

Emetimet e dioksidit të karbonit për kilometër të kamionëve kanë rënë me pothuajse 8.4% që nga viti 1995 pasi kamionët u bënë më efikasë, por një rritje në transportin e mallrave ka rritur emetimet totale të CO2 në këtë sektor me 21%./Media Ndërtimi

Banorët e mbetur në fshatin Shipitullë të Obiliqit, zonë me interes të veçantë për nxjerrjen e qymyrit në Kosovë, po kërkojnë që shtëpitë e tokat t’u shpronësohen dhe ata të zhvendosen nga jetesa afër ekskavatorëve.

Ekskavatorë dhe makineri të tjera të rënda, janë ndër gjërat e para që sheh Fatmir Mjekiqi në horizontin përballë shtëpisë së tij, ku jeton me familjen 7-anëtarëshe.

I lindur dhe rritur në fshatin Shipitullë, një zonë e pasur me qymyr, ai thotë se ndër vite i është dashur të shohë teksa tokat e pronat e gjithë fshatit shpronësohen për t’i lënë vend mihjes së qymyrit.

Ky qymyr përdoret nga ndërmarrja publike Korporata Energjetike e Kosovës (KEK) për dy termocentrale që prodhojnë energji elektrike.

Hadja dhe Shipitulla, dy fshatra të Obiliqit, pjesa qendrore e Kosovës, ishin shpallur zona me interes të veçantë për zgjerimin e aktiviteteve minerare të Korporatës Energjetike të Kosovës në vitin 2004, për t’u rikonfirmuar edhe një herë në vitin 2009.

Sipas këtyre shpalljeve, në këto zona ishte ndaluar të bëheshin ndërtime të reja nga banorët, në mënyrë që të mos krijoheshin kosto shtesë të shpronësimit.

Prodhimi vendor i energjisë elektrike në Kosovë është në shumicë i varur nga puna e dy termocentraleve që gjenden në zonën e Obiliqit.

Ndërkaq, puna e termocentraleve varet nga mihja e qymyrit, që bëhet kryesisht në atë zonë.

Shpronësimi i pronave private për mihje bëhet nëpër faza disavjeçare, sipas nevojave të KEK-ut, me vendime nga disa institucione, përfshirë Qeverinë.

Rreth vitit 2017, mihja u zgjerua në zonën e Shipitullës fillimisht me shpronësim të tokave pa ndërtime.

Korporata Energjetike e Kosovës nuk u është përgjigjur pyetjeve të Radios Evropa e Lirë lidhur me ankesat e këtyre banorëve.

Por, në komunikata publike më 28 qershor dhe 2 korrik, KEK-u ka thënë se përvetësimi (shpronësimi) i tokës për nevoja xehetare bëhet vetëm “bazuar në planin xehetar dhe kornizat ligjore lidhur me të”.

As Qeveria e Kosovës nuk u është përgjigjur pyetjeve që kanë të bëjnë me ankesat e kërkesat e këtyre banorëve.

Nga mihja e qymyrit, banorëve të Shipitullës u është shpronësuar shumica e tokës bujqësore, duke i lënë vetëm rreth 50 shtëpi me oborre.

Kjo, siç thonë ata, ua ka pamundësuar të zhvillojnë bujqësinë e blegtorinë, nga të cilat vareshin financiarisht.

Në maj të këtij viti, fshatit Shipitullë i ishte mbyllur edhe rruga kryesore që e lidhte me qytetin e Obiliqit.

Sipas njoftimit publik të KEK-ut, kjo mbyllje ishte bërë “si pasojë e deformimeve të shfaqura në këtë segment dhe rrezikshmërisë për qarkullim të sigurt të komunitetit”.

Ata thonë se kanë siguruar një rrugë alternative për lidhjen e fshatit me Obiliqin, e për të cilën banorët ankohen se është disa kilometra më e gjatë sesa rruga paraprake.

Mihjen e zhurmshme dhe peshën e makinerive të rënda që nxjerrin qymyr e kishte ndier më së shumti shkolla e dikurshme e fshatit, që tani është mbyllur./Media Ndërtimi

Qytetet që konkurrojnë për të pritur përballen me një sfidë të rëndësishme në përshtatjen e infrastrukturës së tyre për të akomoduar jo vetëm mjediset dhe objektet, por të gjitha strukturat mbështetëse të nevojshme për një botim të sigurt dhe të këndshëm.

Parisi nuk është ndryshe. Gjersa qyteti priti 2 edicione të mëparshme të lojërave më shumë se një shekull më parë, sfidat e Lojërave moderne janë dëshmuar të rëndësishme. Megjithatë, infrastrukturat e gjera të qytetit u kanë mundësuar zyrtarëve të rregullojnë masat në një përpjekje për të pasur zhvillim të qëndrueshëm për dhe pas Lojërave.

Meqenëse qyteti përdor infrastrukturën e tij sportive ekzistuese, Parisi demonstron kapacitetin e tij për të pritur ngjarje globale pa nevojën për të shtuar struktura të reja që janë provuar të vështira për t’u integruar në strukturën urbane pas ngjarjes. Kjo është në kontrast me Lojërat e mëparshme, të tilla si Athina 2004 ose Rio 2016, strukturat sportive të “elefantit të bardhë” të të cilave vazhdojnë të ngrenë pyetje në lidhje me ndikimin afatgjatë të organizimit të Lojërave Olimpike. Vende të tjera olimpike megjithatë kanë arritur të përshtaten me kushtet e tyre pas-olimpike, shpesh duke u zvogëluar dhe duke u hapur si mjedise për komunitetet lokale.

Autoritetet franceze kanë shpenzuar 1.4 miliardë euro në dekadën e fundit në përpjekjet për të pastruar lumin dhe për të përmirësuar sistemet e ujërave të zeza të Parisit, derdhja e të cilave automatikisht i largon ujërat e zeza të patrajtuara direkt në lumë. Përpjekjet kanë rritur cilësinë e ujit, me planet në vend të tre vendeve të hapura të banjës për publikun në vitin 2025 në Bras Marie, Bras de Grenelle dhe Bercy, sipas bashkisë.

Pothuajse 8.8 milionë bileta janë shitur për Lojërat Olimpike, duke premtuar një rritje sfiduese të vizitorëve për Olimpiadën 26 korrik-11 gusht dhe 28 gusht-8 shtator. Duke qenë se linjat e metrosë pritet të bëhen mënyra kryesore e transportit gjatë këtyre kohërave, numri i pasagjerëve të pritur ditor pritet të rritet nga 150,000 zakonisht në rreth 800,000. Pavarësisht premtimeve të bëra në ofertën e Parisit, tarifat e autobusëve dhe metrosë pritet të dyfishohen për gjashtë javë, kohëzgjatja e Lojërave Olimpike dhe Paraolimpike.

Për të lehtësuar presionin mbi infrastrukturat e tranzitit, Lojërat Olimpike kanë qenë një mundësi për të nxitur më tej Grand Paris Express, një projekt i rrjetit hekurudhor urban që filloi në 2013, duke planifikuar planet për të shtuar 200 km shina në rajonin e madh të Parisit. Me mbi 60 ndalesa, projekti përmirëson aksesin e shumë periferive të Parisit, duke përfshirë rigjenerimin e Saint-Denis, një nga zonat kryesore për të mirëpritur ngjarjet sportive. Ndërsa disa zgjerime tashmë kanë përfunduar, një lidhje kyçe, autostrada e shpejtë Charles de Gaulle që lidh aeroportin dhe stacionin hekurudhor Gare de l’Est nuk do të jetë gati në kohë për ngjarjet.

Parisi krenohet me 1,122 objekte sportive të disponueshme për përdorim publik, duke e rritur numrin me 71% që nga viti 2014 përmes investimeve në shkallë të gjerë. Përveç objekteve të ndërtuara, qyteti ka organizuar disa shtigje sportive, dhe turne ushtrimesh në të gjithë qytetin, të pajisura me pajisje stërvitore të disponueshme lehtësisht. Për më tepër, programe të ndryshme janë iniciuar për të inkurajuar parisienët të marrin pjesë në aktivitete sportive./Media Ndërtimi