Connect with us

Infrastrukturë

India përballet me një krizë të përhershme strehimi

Published

on

Si kombi më i populluar në botë, me një popullsi urbane që pritet të rritet nga 410 milionë në 2014 në 814 milionë deri në vitin 2050, ky bëhet një shqetësim urgjent. Peizazhi i ndërtuar nga India sjell kompleksitete të mëtejshme në formën e një qasjeje të përhapur të drejtuar nga tregu dhe nevojës për banesa të rëndësishme shoqërore. Duke parë të ardhmen, si do t’i trajtojë India nevojat e popullsisë së saj në rritje për të strehuar milionat e ardhshëm urbanë?

Ndërlikimet e banesave në kontekstin e zhvillimit urban në Indi kërkojnë vëmendje nga qeveria, aktorët privatë dhe komuniteti i arkitekturës dhe dizajnit urban në Indi. Arkitekti dhe themeluesi i studios me bazë në Chennai ArchitectureRED identifikon tre aspekte të krizës së strehimit në Indi – aksesin, financimin dhe shtetësinë.

E para është një krizë e parë globalisht, ku qytetarët nuk janë në gjendje të aksesojnë banesa cilësore për shkak të mungesës së mjeteve ekonomike. Për më tepër, projektet qeveritare në Indi shpesh kanë vështirësi për të financuar projekte cilësore të strehimit në qytete.

Kriza e shtetësisë është një problem brenda sferës së kontrollit të arkitektit. “Sot, qytetarët janë më të shkëputur nga qytetet e tyre”, vëren Kuriakose, “është roli i arkitektit të krijojë një ndjenjë përkatësie për ta kthyer një shtëpi në një shtëpi.”

Ai shtrihet përtej projektimit të shtëpive individuale – përfshin projektimin e qyteteve dhe infrastrukturës për të nxitur qytetarinë duke u mundësuar njerëzve të vendosin rrënjë në lokalitetet e tyre dhe të kontribuojnë në mënyrë aktive në komunitetet e tyre.

Kriza e strehimit në thelb ndikon në formën e qyteteve dhe rritjen e tyre. Ndërsa banesat në brendësi të qytetit bëhen gjithnjë e më të papërballueshme, qytetet indiane shpesh zgjerohen për shkak të rritjes së paplanifikuar përgjatë periferive, të izoluara nga lehtësitë publike. Edhe pse vendi ka qenë gjithnjë e më i fokusuar në zhvillimin infrastrukturor në dy dekadat e fundit, përpjekjet nuk i kanë trajtuar me sukses çështjet e përballueshmërisë.

Në Indi, strehimi merret kryesisht nga sektori privat, duke rezultuar në një qasje të drejtuar nga tregu që e redukton strehimin në njësi të thjeshta duke lënë pas dore elementë jetikë si identiteti dhe komuniteti. Ka një tendencë dhe një kërkesë në rritje, për komunitetet e banesave të mbyllura. Kjo rezulton në ekskluzivitet, duke zbërthyer natyrën e përbashkët të vendbanimeve që është thelbësore për mjedisin social të Indisë.

Duke marrë shembullin e qytetit të Nju Jorkut, themeluesi i ArchitectureRED shpjegon se si banesat në një qytet do të jenë gjithmonë të fragmentuara përgjatë vijave ekonomike. Megjithatë, ekziston një mundësi për infrastrukturën sociale, si Central Park, për të demokratizuar aksesin dhe qytetarinë. Një infrastrukturë e tillë e bën më vendimtar rolin e institucioneve publike dhe politikëbërësve për të ruajtur thelbin e “qytetit si nivelues”, një detyrë që sektori privat nuk mund ta justifikojë. Infrastruktura sociale është pika kryesore e qyteteve të qëndrueshme indiane, duke kontribuar në strukturën qytetare dhe duke promovuar përfshirjen.

India strehon rreth 18% të popullsisë së botës në 2.4% të sipërfaqes tokësore të botës. Kjo situatë kërkon një njohje të dendësisë si një aspekt i përhershëm i jetesës urbane. Në ndërtimet e vjetra në Indi, dendësia shpesh organizohej përgjatë periferisë së një parcele, zakonisht duke gdhendur një oborr qendror si një hapësirë ​​sociale në mes. Me rregulloret bashkëkohore të ndërtimit, qasjet tradicionale ndaj arkitekturës bëhen një sfidë. Arkitekti veteran indian Charles Correa mbronte një “dendësi utopike”, e parë qartë në dizajnin e tij për apartamentet Kanchanjunga në Mumbai. Correa theksoi një mënyrë idealiste të projektimit për densitet, duke ndërtuar vertikalisht me përfshirjen e flukseve horizontale të hapësirës brenda njësive individuale dhe hapësirave të përshtatshme sociale të shpërndara përgjatë gjatësisë.

India sheh mungesë të politikave të qarta për adresimin e strehimit të përballueshëm dhe sektori privat përfundon duke marrë përsipër. “Konsiderimi i banesave të përballueshme si infrastrukturë sociale thelbësore për strukturën urbane të qyteteve do të nxisë nevojën për vendosjen e politikave”, parashikon arkitekti, “do të çonte më tej në ideimin për zhvillimin e infrastrukturës mbështetëse si hekurudhat e metrosë dhe zonat e hapura për të mbështetur strehimit ekonomikisht dhe social.”

Adresimi i sfidave dhe mundësive të ngulitura në strukturën shoqërore të Indisë kërkon një kuptim të nuancuar. Zgjidhjet duhet të jenë specifike për kontekstin, duke kërkuar një largim nga ideologjitë e importuara të dizajnit urban që mund të mos përputhen me detajet e strukturës indiane. Njohja e rolit imperativ të infrastrukturës sociale shfaqet si një aspekt kyç në riformësimin e narrativës së banesave brenda qyteteve.

Strehimi progresiv duhet të kapërcejë thjesht zhvillimin infrastrukturor, duke përfshirë elementë thelbësorë si gjithëpërfshirja, ndjeshmëria gjinore dhe ruajtja e mjedisit. Sipas fjalëve të Kuraikose, një zë i spikatur në ligjërim, “Qytetet bëhen të qëndrueshme vetëm kur janë shtëpi për njerëzit.”/Media Ndërtimi

Infrastrukturë

Kërkesa për instalues ​​diellor po rritet në Kosovë

Published

on

Industria diellore fotovoltaike në Kosovë ka treguar rritje të konsiderueshme këto vitet e fundit. Së bashku me rritjen e industrisë dhe objektivat e vendosura në Strategjinë e Energjisë 2022-2031, kërkesa për instalues ​​diellor po rritet gjithashtu dhe punësimi i tyre parashikohet të rritet shumë më shpejt se mesatarja për të gjitha profesionet.

Me qëllim të rritjes dhe përshtatjes së aftësive të fuqisë punëtore të Kosovës me kërkesat në zhvillim të tregut të punës, UNDP në Kosovë organizoi një trajnim për instalimin e paneleve diellore. Qëllimi i trajnimit është që individët e trajnuar të transferojnë këtë njohuri të fituar tek profesionistët e rinj aspirantë në Qendrën e Trajnimit Profesional (QAP-QAP) në Kosovë, duke i pajisur ata me njohuritë dhe aftësitë e nevojshme për mundësitë e ardhshme të punësimit.

Pesë të trajnuarit e përzgjedhur (përfaqësues nga QAP Prishtina, Prizreni, Mitrovica, Gjakova/Đakovica dhe Ferizaj/Uroševac) iu nënshtruan një programi intensiv trajnimi 16-ditor, i dizajnuar për të mbuluar aspektet teorike dhe praktike, duke përfshirë: konceptet elektronike dhe elektrike në lidhje me energjia diellore, kategorizimi i sistemeve diellore bazuar në klasat dhe llojet e instalimeve, metodat e ndërtimit, si dhe llojet e sistemeve diellore, ndër të tjera.

“Trajnimi ka qenë jashtëzakonisht i dobishëm, veçanërisht në aspektet e instalimit të sistemeve fotovoltaike, si dhe në projektimin e tyre duke përdorur një Softuer të Projektimit të Impiantit Diellor. Jam i bindur se njohuritë e marra gjatë këtij trajnimi jo vetëm që më mundësojnë të transferoj në mënyrë efektive aftësitë te profesionistët e rinj në Qendrën e Trajnimit Profesional (QAP-QAP) në Kosovë, por gjithashtu kontribuojnë në avancimin e rrugëtimit tim profesional dhe të ardhmes. sipërmarrjet.” thotë Fatmir Buzhala, pjesëmarrës.

Aktiviteti i Trajnimit të Instaluesve Diellorë synon të mbështesë integrimin e modulit të instalimit diellor në Qendrat e Trajnimit Profesional, është krijuar për të promovuar rimëkëmbjen e gjelbër, zhvillimin e qëndrueshëm ekonomik dhe tranzicionin e energjisë, i mbështetur nga Projekti Premtimi Klimatik i financuar nga Qeveria e Suedisë dhe i zbatuar nga UNDP Kosova./Media Ndërtimi

https://undpkosovo.exposure.co/next-generation-of-solar-installers

Continue Reading

Infrastrukturë

Prizreni pa bibliotekë, ndërtimi i saj nuk përfundoi as pas 10 vjetësh

Published

on

Në Kosovë, ka një qytet me të cilin të gjithë krenohen, por në të cilin nuk ka as bibliotekë. Ky është Prizreni. Në fakt, në qytetin historik, bibliotekë kishte edhe në vitin 1513 dhe në vitin 1800. Por tani, objekti që nisi për këtë qëllim, gati dhjetë vjet më parë, është shndërruar në strehë për narkomanët.

Prizreni kishte bibliotekë, madje që në vitin 1513. E në vitin 1800 ekzistonte biblioteka e parë publike. Por tani kjo është vetëm histori, pasi në këtë qytet të vjetër nuk ka asnjë bibliotekë.

“Është e patolerueshme, e pakrahasueshme, e pakuptueshme se si deri më tani nuk ka arritur qyteti i Prizrenit që ta ketë bibliotekën, ngase vendet, Këndi Amerikan ,vendet e tjera përveç universitetit, janë të ngushta për të lexuar”, tha prof. Muharrem Gashi.

Në fakt, gurthemeli i ndërtimit të objektit të bibliotekës u vendos në vitin 2014, por gati dhjetë vjet mëvonë, ai shërben si strehë e përdoruesve të drogës. Në kushte të tilla, studentët sikurse Rafet Elezi,kohën për studim e kalojnë në hapësirat e “Këndit Amerikan”, ku është zhvendosur mbi një vit edhe biblioteka komunale.

“Jam specializant i kirurgjisë orale, jam në vitin e fundit dhe gjithmonë kur kam kohë të lirë e shfrytëzoj bibliotekën e Prizrenit, për hulumtime, për mësim, për të gjitha senet. Unë edhe pak e kryej, për gjeneratat e tjera besoj që ai objekti tjetër ka me qenë më i mirë”, tha Rafet Elezi, student.

Hapësira ku është vendosur biblioteka komunale është e qasshme, por mirëmbajtësit vazhdimisht duhet t`i zhvendosin botimet e reja.

“Janë hapësira mund të themi shumë funksionale për lexuesin, pasi që çdo lexues, pa marrë parasysh është me nevoja të veçanta apo lexues i rregullt, është fëmijë apo i pensionuar, qasjen e ka shumë të afërt. është një problem tek ne pasi që, hapësira e leximit, ku e shfrytëzojnë edhe studentët edhe të rriturit edhe punëtorët mund të jetë pak e ngarkuar tu e pas parasysh se qëndron në të njëjtin sektor bashkë me atë të të rriturve”, tha Sahadete Sadikaj, drejtoreshë e bibliotekës.

Drejtori për Kulturë, Rini dhe Sport në Prizren, Adem Morina, thotë se ky vit është i fundit që e gjen objektin në këtë gjendje, pasi e kanë siguruar lejen nga Instituti për mbrojtjen e monumenteve në këtë rast ku gjendet spitali i vjetër “Rruzhdie”.

“Do të fillojmë në vitin 2024 nga e para, do të bëjmë një projekt gjeneral, një projekt i cili do të përmbushë të gjithë kushtet dhe kriteret për ta përfunduar bibliotekën e qytetit . Kemi ndarë një buxhet i cili në vitin 2024 fillon , po ashtu do ta ndjekim edhe në vitin 2025 ku shpresojmë që brenda një periudhe dy vjeçare të përfundojë”, tha Adem Morina, Drejtor i drejtorisë për kulturë rini dhe sport në Prizren.

Sidoqoftë , qytetarët shpresojnë që ky objekt që tash për tash po ndikon negativisht në shoqëri, t’i kthehet në shërbim qytetit të traditës dhe kulturës./Media Ndërtimi

Continue Reading

Infrastrukturë

Kanadaja dhe Emiratet e Bashkuara Arabe kryesojnë iniciativën për të ulur emetimet e karbonit betonit

Published

on

Kanadaja dhe Emiratet e Bashkuara Arabe (EBA) kanë nisur së bashku iniciativën e re të Përparimit të Çimentos dhe Betonit në COP28 në Dubai.

Ata do të bashkëdrejtojnë nismën, e cila u mundëson vendeve të ndajnë praktikat më të mira mbi politikat dhe masat e tjera për të dekarbonizuar sektorët e tyre të çimentos dhe betonit.

Ai vjen pas nisjes në Cop26 në 2022 të Axhendës së Përparimit, e cila ofron një kornizë për iniciativat që u mundësojnë vendeve të përshpejtojnë veprimet e dekarbonizimit, duke filluar në pesë sektorë kyç: fuqia; transport rrugor; çeliku; hidrogjeni dhe bujqësia.

Tani, në COP28, janë shtuar dy iniciativa shtesë – ndërtesat, çimentoja dhe betoni, duke e shtrirë Axhendën e Përparimit në sektorët përgjegjës për 60% të emetimeve globale.

François-Philippe Champagne, ministër i inovacionit, shkencës dhe industrisë, dhe Omar Ahmed Suwaina Al Suwaidi, nënsekretar i ministrisë së industrisë dhe teknologjisë së përparuar në Emiratet e Bashkuara Arabe, së bashku njoftuan nisjen në COP28 sot (6 dhjetor)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending