Marco Alfaro është një arkitekt dhe projektues urban me një diplomë March Design Urban nga Laboratori Urban Morphogenesis në Bartlett School of Architecture UCL. Aktualisht, ai punon si Dizajnues Urban në Skidmore, Owings & Merrill (SOM). Puna e tij përfshin kërkimin dhe zhvillimin e metodologjive të projektimit, duke përfshirë mjetet parametrike, Inteligjencën Artificiale dhe Biologjinë në dizajn.
Sipas Marco Alfaro, krijimi i marrëdhënieve simbiotike midis elementëve të përfshirë në një projekt ka qenë prioritet për të, si dhe analiza, interpretimi dhe rikonfigurimi i të dhënave. Ai praktikon Arkitekturën dhe Dizajnin Urban pasi të dy disiplinat po evoluojnë vazhdimisht, dhe po ashtu edhe marrëdhënia e tyre.
Ai po hulumton Inteligjencën Artificiale, Hidroponikën dhe eksploron dizajnin brenda Metaverse.
Përdorimi i AI gjeneruese si një mjet dizajni ka qenë një udhëtim interesant për Marco. Gjithmonë fillon me një vizion: Skenarë të ndryshëm paraqiten në jetën tonë të përditshme, duke na detyruar të pyesim se si e krijojmë arkitekturën. Strukturat e optimizuara në natyrë, sjellja e dritës, karakteristikat e një materiali dhe të gjitha mundësitë që secila krijon si pasojë për dizajn. Disa koncepte rezultojnë më të suksesshme se të tjerat, dhe në fund të fundit, bukuria e përdorimit të A.I. qëndron në shkathtësinë dhe shpejtësinë e tij në procesin e projektimit.
Që nga fillimi i tyre, modelet e difuzionit kanë qenë më shumë të ngjashme me një art sesa një shkencë. Ashtu si në arkitekturë, një ide sigurisht ndryshon gjatë gjithë zhvillimit të saj, pasi shprehja e një koncepti në gjuhën natyrore nuk përputhet me saktësinë e formësimit fizik ose dixhital të një projekti.
Sipas Marcos, kur zhvillohet një koncept, kontrolli është parësor. Është thelbësore të kuptohet se si AI përpunon informacionin, duke siguruar që rezultatet të mbeten të qëndrueshme. Ky kuptim lejon që procesi i projektimit të jetë mjaft eksplorues duke ruajtur një nivel të caktuar kontrolli mbi daljen.
Procesi zakonisht fillon duke testuar një koncept me një prompt të shkurtër (ose një imazh), i cili më pas mund të ndryshohet me modifikues dhe parametra derisa, pas disa përsëritjesh, të arrihet rezultati i dëshiruar. Në Midjourney, mund të përfshihen disa teknika, të tilla si ripërzierja, nxitja e peshës mesatare të imazhit, kompozimi me shumë nivele, etj.
Pas-përpunimi ende luan një rol të rëndësishëm, pasi imazhet e krijuara janë të prirura për gabime dhe gjithmonë mund të përmirësohen.
Ardhja e këtyre mjeteve do të ndikojë në mënyrë të pamohueshme në disiplinë. Ndërsa arkitektët bëhen të rehatshëm duke përdorur mjetet e AI si Midjourney, ata ka të ngjarë ta shohin procesin e tyre të projektimit më të rrjedhshëm dhe dinamik, tha Marco. Shpejtësia dhe shkathtësia e AI lejojnë përsëritjen dhe eksplorimin e shpejtë të koncepteve të dizajnit, duke çuar në dizajne arkitekturore novatore dhe të guximshme që shtyjnë kufijtë e asaj që është e mundur në fushë. Këto mjete demokratizojnë gjithashtu procesin e projektimit, duke i bërë aftësitë e dizajnit të nivelit të lartë të aksesueshme për një gamë më të gjerë njerëzish. Në përgjithësi, integrimi i AI në arkitekturë dhe dizajn është një zhvillim emocionues që premton të sjellë një epokë të re kreativiteti dhe inovacioni./Media Ndërtimi