Connect with us

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura eklektike?

Published

on

Stilet arkitekturore kanë rënë në favor gjatë historisë. Në përgjithësi, kulmi i një lëvizjeje nënkupton rënien e një tjetri. Me kalimin e kohës, situata mund të ndryshojë, si në rastin e postmodernizmit, i cili ka ndarë mendimet që nga shfaqja e tij, por përjetoi një ringjallje në dekadat e para të viteve 2000 (ose ndoshta jo). Distanca kohore kontribuon në rishikimin e rëndësisë së stileve të caktuara dhe vlerësimin e cilësive – ose problemeve të tyre.

Eklekticizmi është sigurisht një nga këto raste të diskutueshme. Emri tregon një qëndrim artistik që përzien elemente nga periudha të ndryshme dhe stile artistike në një vepër të vetme. Në art, ky sinkretizëm kompozicional ishte i dukshëm në shekullin e 16-të. Në arkitekturë, kjo përzierje stilistike ishte mbizotëruese në shekullin e 19-të dhe në fillim të shekullit të 20-të.

Si në art ashtu edhe në arkitekturë, kritikat bazohen në mungesën e origjinalitetit, dekontekstualizimit dhe banalizimit të karakteristikave të vlefshme – veçanërisht kur bashkohen me të tjera që mund të vijnë ose jo nga stile “të kundërta” – dhe në vetë rezultatin maksimalist, veçanërisht në arkitekturë. Kritika mund të ketë arsyet e saj për të qenë. Megjithatë, brenda kontekstit dhe qëndrimit të arkitekturës eklektike, ka pika interesante që tregojnë një qëndrim artistik shumë bashkëkohor.

Teknologjitë e reja ndezin imagjinatën dhe eksplorimin. Revolucioni Industrial lejoi prodhimin e materialeve të ndërtimit në një shkallë të gjerë, si hekuri dhe qelqi. Së bashku me përparimin teknologjik, inxhinieria gjithashtu u përmirësua. Në të njëjtën kohë, qytetet u urbanizuan dhe u zgjeruan mundësitë e eksperimentimit konstruktiv me këto materiale. Gjuha eklektike fut materiale të reja në kontekstin kohor përmes formave aktuale estetike.

Gjatë kësaj periudhe, në shkollat ​​e Arteve të Bukura mësohej stili mbizotërues arkitektonik, bazuar në dizajne madhështore, simetrike dhe imponuese. Pullat historiciste tashmë janë pre e qëndrimit famëkeq të përvetësimit të arkitekturës eklektike. Nëse shembulli që duhet ndjekur është një ringjallje historike, me disponueshmërinë e materialeve të reja, pse të mos eksploroni se çfarë ofrojnë periudha të tjera historike për sa i përket plasticitetit dhe përdorimit të lëndës së re të parë? Ekziston një përzierje e pedimenteve dhe kolonave dhe stolive greke nga periudha barok dhe qemeret gotike, por këto elemente nuk janë të vetmet. Historia bëhet një depo zgjidhjesh që duhen kombinuar.

Është interesante se kërkimi i shembujve historikë të kompozicionit arkitektonik ishte një temë shumë e diskutueshme midis viteve 1960 dhe 1980, e cila rastësisht ose jo, lokalizon postmodernizmin. Rilindjet historike janë gjithmonë të paqarta. Kthimi në një periudhë të mëparshme mund të jetë plot me synime për të rikuperuar vlerat ose faza të caktuara shoqërore – mbiemrat që i atribuohen arkitekturës neoklasike aktualisht e vërtetojnë këtë – dhe format shërbejnë si simbole të një ideje. Në arkitekturën eklektike, stolitë dhe frymëzimi klasik tregojnë përsosjen dhe përparimin e idealizuar të momentit.

Me modernizmin, arkitektura eklektike u lidh me një klasë të caktuar shoqërore. Gjuha e re artistike u prish rrënjësisht me paraardhësit e saj. Eksplorimi zyrtar çoi në përdorime më me ndikim të materialeve eklektike. Midis sukseseve dhe dështimeve, frymëzimit dhe përvetësimit, mund të jetë me interes të reflektohet mbi qëndrimin krijues të arkitekturës eklektike si një kombinim i mirëfilltë i elementeve nga periudha apo vende të ndryshme. Nëse arti bashkëkohor përzien materiale, objekte, madje edhe përvoja për të hapur lexime të reja rreth botës, pse arkitektura nuk mund të bëjë të njëjtën gjë?

Nuk është e nevojshme t’i kthehemi historicizmit, të shikojmë historinë e arkitekturës si një katalog zgjidhjesh ose të përdorim elementë pa kuptuar kuptimet dhe kontekstet e tyre. Por është e rëndësishme të dini se shenjat transmetojnë mesazhe dhe është e nevojshme të dini se cilat mesazhe dëshironi të përhapni. Eksperimentimi me forma, materiale dhe përdorime të ndryshme – pa nënkuptuar pastiçe ose pa rënë në gjykime të shpejta të “arkitekturës së keqe” ose shtrembërimit – mund të pasurojë praktikën profesionale dhe të rezultojë në ndërtesa befasuese. Shpresojmë, pozitivisht./Media Ndërtimi

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending