Në fillim të shekullit 20, Dalai Lama (një udhëheqës fetar budist) erdhi nga Tibeti në Indi, së bashku me disa mijëra ndjekës, duke forcuar më tej lëvizjen budiste në vend. Pra, nuk është çudi që ka shumë manastire budiste të shpërndara në të gjithë vendin, të pasura me arkitekturë.

Në grupin e këtyre ndërtesave magjike, “manastiri më i largët në botë” Phugtal, me siguri dallohet. Është aq i izoluar sa shumë pak njerëz kanë dëgjuar për ekzistencën e tij, e lëre më ta shohin. Megjithatë, ai fsheh hijeshi të panumërta, si dhe dishepuj budistë që e vizitojnë për 2500 vjet, shkruan Ancient Origins.

Manastiri Phugtal ose Phugtal Gompa (i njohur gjithashtu si Phuktal) ndodhet në vargmalin Himalaja në juglindje nën rrethin Zanskar, në shtetet Jammu dhe Kashmir të Indisë. Vetë manastiri u themelua në fillim të shekullit 12 nga Gangsem Sherap Sampo.

Sipas legjendës, para ardhjes së Zangpo, në shpellë ishin tre studiues, të cilët ishin edhe vëllezër – Dangsong, Pun dhe Sum. Të tre ata, për të cilët besohet se kishin mundësi të fluturonin, po mësonin Dharma në një shpellë.

Kur arriti Zangpo, vëllezërit e lanë vendin dhe ia lëshuan shpellën. Legjenda thotë se Zangpo ‘krijoi pranverën në shpellë, dhe mbi të një pemë’. Për më tepër, njeriu i shenjtë zgjeroi shpellën dhe kështu ishte në gjendje të ndërtonte manastirin Phugtal. Nga ana tjetër, theksohet se nuk ka të dhëna historike për themelimin e manastirit.

Më parë, vizitorët vizituan shpellën, të cilën e konsideronin si një vend të shenjtë. Për shembull, vizitorët më të vjetër në lokacion thuhet se kanë qenë 16 Arhatët, një grup legjendar i ndjekësve të Budës.