Connect with us

Arkitekturë

Xhamia Faisal, pamja moderne e arkitekturës islame

Published

on

Arkitektura islame zë një vend tejet të rëndësishëm në botë. Përgjatë historisë, xhamitë ishin në fokusin e shumë ekspozitave arkitekturale nëpër vende të ndryshme.

Shoqëritë myslimane kanë pasur gjithmonë pasion të vecantë për ndërtimin e xhamive, ndërsa pamja e tyre, si nga jashtë edhe nga brenda, shpesh na lë pa frymë.

Ndërtimi i xhamive dhe përkujdesja për to është inspirim edhe nga profeti Muhammed (paqja dhe mëshira e Zotit qoftë mbi të), i cili ndërtoi një xhami menjëherë pasi u vendos në Medinën e sotme. Ishte një strukturë e thjeshtë, me shtylla prej drunjve të palmave, dhe kulm prej gjetheve të tyre.

Arkitektura e xhamive moderne ka evoluar, por pavarësisht sa e madhe të jetë, xhamia u ofron besimtarëve, por edhe vizitorëve, hapësira të thjeshta, korridore të gjera, dhe mure të larta e elegante.

Tavanët e zbukuruar, harqet e gjera, korridoret dhe minaret e zbukuruara me gjysmëhënë, shpeshherë njihen si “simbolikë e xhamive” në kulturat diverse anembanë botës islame.

Megjithatë, është një xhami e cila është ndërtuar pa këto elemente tradicionale, e që gjithashtu na mahnitë.

Xhamia Shah Faisal në Islamabad të Pakistanit është një xhami e mrekullueshme me një pamje moderne që lë shumë përshtypje si nga brenda ashtu edhe nga jashtë.

Xhamia Faisal ka formën e një tende arabe, që u ikë traditës së kupollave apo harqeve.

Pamja unike e xhamisë Faisal është inspiruar nga tendat beduine. Beduinët janë fiset nomade nga Arabia, dhe tendat e tyre të thjeshta janë simbol i jetës së tyre të thjeshtë, por natyrale.

Mbreti i Arabisë Saudite Faisal bin Abdul Aziz sugjeroi dhe financoi konstruktimin e kësaj xhamie si dhuratë popullit të Pakistanit.

Xhamia është konstruktuar nga arkitekti turk  Vedat Dalokay, dizajni i të cilit fitoi cmime ndërkombëtare.

Kjo xhami u dizajnua pa kupollë dhe harqe tradicionale, dhe në vitin 1986, kur u kompletua, xhamia “Faisal”, ishte xhamia më e madhe në botë. Në vitin 1993 u ndërtua xhamia Hassan II në Marok, e cila ia tejkalonte nga madhësia.

Xhamia Faisal qëndron elegante në mes të natyrës së bukur të Maleve Margalla.

Xhamia Faisal është konstruktuar në Islamabad, në bazën e maleve Margalla, te cilat jane pjesa më jugore e Himalajeve.

Struktura e saj në formë tende mbulon pjesën më të madhe të sallës së lutjeve, e cila është dekoruar me mermer dhe mozaik.

Kjo xhami secilën herë mirëpret më shume se 10,000 besimtarë vetëm brenda, ndersa kombinuar me oborr dhe lëndina, më shumë se 250.000 besimtarë mund të akomodohen.

Xhamia poashtu përmbanë librari, salla mësimi, muze, dhe restorant. Brenda xhamisë është mauzoleu i Xheneralit Muhammad Zia-ul-Haq, i cili udhëhoqi vendin në vitet 1978-88.

Xhamia dukur ishte kampusi i Universitetit Ndërkombëtar Islamik.

Interieri i xhamisë është shtruar, dekoruar dhe ndricuar me llambadarë të stilit turk.

Xhamia Faisal u kritikua së tepërmi nga grupe më konservatore nga ana e myslimanëve, të cilët konsideronin se kjo xhami braktisë simbolikën tradicionale të arkitekturës islame.

Por kritikat u shuan kur xhamia u kompletua, dhe bukuria e saj ishte tashmë e pamohueshme.

Dizajni i saj unik, i vendosur në mes të prapaskenave të maleve të gjelbra, vetëm sa e lidhë më tepër besimtarin me Zotin e Gijthësisë. Si xhamia kombëtare e Pakistanit, është simbol i krenarisë së kombit, e cila mirëpret vizitorë të huaj nga vende të ndryshme.

 

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending