Connect with us

Arkitekturë

Shkolla e Arkitekturës në Çikago dhe lindja e rrokaqiejve

Published

on

Në ditët e sotme projektimi i rrokaqiejve sa vie e bëhet një “garë” për të krijuar objekte me sa më shumë kate, bashkëkohore inovative e madje edhe ekologjike.

Por, jo gjithmonë ka qenë kështu. Krijimi i rrokaqiejve dikur bëhej në mënyrë më modeste e më sipërfaqësore. Megjithëkëtë sa herë që përmenden rrokaqiejt çdokujt i intereson të dijë se si ka ardhur deri te krijimi i tyre dhe ku janë ndërtuar për herë të parë.

Në artikullin e revistës prestigjioze “Arch2.o” dedikuar krijimit të rrokaqiejve tregohet se si ka nisur e gjithë kjo punë.

Aty shpjegohet se gjithçka ka filluar në Çikago, një qytet i vogël që kishte një popullsi të vogël prej 200 vetash dhe u bë një shtëpi moderne për më shumë se një milion e gjysmë amerikanë, deri në fund të shekullit të XIX-të. Një arsye kryesore pse Çikago ka lulëzuar jashtëzakonisht në këto 70 vjet ishte arkitektura e saj, e njohur si Shkolla e Arkitekturës.

Revolucioni industrial çoi në shumë gjëra; ndër të tjera edhe krijimin e rrokaqiejve

Revolucioni industrial filloi në gjysmën e dytë të shekullit të XVIII-të dhe ndryshoi fytyrën e botës. Ai shënoi fundin e epokës së produkteve artizanale dhe futi prodhimin në masë duke përdorur makineri që punonin nga motorët me avull. Ndër produktet revolucionare që përfitojnë shumë nga prodhimi masiv është çeliku. Disponueshmëria e çelikut, përveç shpikjes së ashensorit, bëri që inxhinierët e ndërtimit dhe të strukturës të ëndërrojnë një botë të re mundësish, por mund ta përmbledhin atë në dy fjalë: “Ndërtesat e larta”.

Rrokaqielli i parë në botë ishte 10 katësh

Inxhinierët strukturor ëndërruan, por arkitektët nuk ishin aq fleksibël. Megjithatë, kjo gjë nuk ia ndaloi rrjedhën dhe rrokaqielli i parë në botë u rrit në lartësinë e saj të plotë në vitin  1884. Arkitekti dhe inxhinieri strukturor William Le Baron Jenney projektoi ndërtesën e sigurimit shtëpiak prej 42 metrash; struktura e parë e gjatë për të cilën u përdor çeliku. Ndërtesa kishte gjithsej 10 kate, të cilat u bënë gjithsej 12, 7 vjet më vonë, duke e rritur kështu lartësinë e të gjithë ndërtesës. Për fat të keq, tani  ndërtesa mund të shihet vetëm nëpërmjet fotografive të vjetra për shkak se u shaktërrua në vitin 1931, për t’u zëvendësuar nga një tjetër ndërtesë e lartë, që ishte ndërtesa e bankës “LaSalle”.

Shkolla e Çikagos dominon. . . Rritet lart kudo!

Ndërtimi i objektit të sigurimit shtëpiak krijoi një prirje që vazhdon edhe në këtë ditë të  lulëzojë. Nevoja për këto ndërtesa të larta tregtare u inicua, përsëri, nga revolucioni industrial. Prodhimi masiv nënkuptonte që të shiten më shumë mallra dhe kështu nevojën për hapësira të mjaftueshme komerciale rritej.

Ndërtesat e stilit komercial mund të kenë disa tipare të përbashkëta që i bëjnë ato të duken të unifikuara për atë kohë, por e vërteta është se ato se mes vete kanë më shumë laramani sesa ngjajshëmri. Kjo ishte arsyeja pse emërtimi i lëvizjes Shkolla e Çikagos nga historiani Carl W. Condit, ka krijoi debat.

Format e përgjithshme të ndërtesës ndjeknin strukturën e një kolone klasike. Katet e saj më të ulëta veprojnë si bazë, duke shfaqur një pamje të jashtme që është paksa dalluese nga pjesa tjetër e ndërtesave, zakonisht duke përfshirë më shumë xhamin. Kati i saj i mesëm vepron si bosht i kolonës. Dhe, së fundmi, katet e larta janë të kurorëzuaa me kornizë, duke zbuluar disa zbukurime të thjeshta.

Të gjitha ndërtesat përdorin një strukturë të çelikut, duke lejuar më shumë lartësi. Çeliku strukturor është prodhuar për të shmangur katastrofat e zjarrit të ngjashme si ajo e vitit 1871, në Çikago.

Ndërtesat janë të veshura, duke treguar zbukurime dhe duke i lënë hapësirë dritareve të mëdha.

Dizajni i dritareve ndoqi një sistem që siguroi depërtimin e dritës dhe ventilimit.

Siç u theksua edhe më parë, ekzistonin ngjashmëri, me ndërtesat e kësaj shkolleje por ndërtesat e Shkollës së Çikagos mbanin një ajër të diversitetit të pasuar nga arkitektët e shkëlqyer që i projektonin ato. /Ndërtimi.info/

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending