Connect with us

Arkitekturë

Piramida e Luvrit, budallallëku që u shndërrua në triumf

Published

on

Në vitin 1983, kur I.M. Pei, mori një nga projektet më të shquara të karrierës së tij – modernizimi i Luvrit – ai e mbajti projektin sekret nga firma e tij. Për katër muaj, Pei nuk i tregoi ekipit të tij në New York se François Mitterrand, presidenti francez, i kishte kërkuar personalisht atij të rishikojë një nga muzetë më të famshëm të artit në botë. Pei dëshironte kohë për të shqyrtuar fushëveprimin e projektit përpara se të merrej vesh për ta marrë atë.

Sfidat e atij që Mitterrand e kishte quajtur projektin e tij të Grand Louvre, ishin të panumërta. Këtu ishte një nga koleksionet më të bukura të artit në botë, megjithatë ndërtesat historike që e strehonin atë ishin në gjendje të keqe, galeritë ishin të shkëputura dhe shumë vizitorë humbeshin në korridoret e labirintit në kërkim të një prej vetëm dy banjove publike. Galeritë kishin për pjesën më të madhe të brendshme, duke lënë kuratorët pa asnjë hapësirë ​​prapa skenës për të menaxhuar, ruajtur dhe kujdesur për veprat e artit, shkruan ArchitectMagazine, transmeton Ndërtimi.info.

Pei bëri disa udhëtime klandestine në Paris për të studiuar Luvrin, duke ecur në galeritë dhe bazat e saj. Ai gjithashtu studioi arkitekturën historike të peisazhit të projektuesit të njohur francez André Le Nôtre. Pei pa një zgjidhje: Ai mund të vendoste një hyrje të re në Cour Napoleon të mbushur me zhavorr, një oborr të jashtëm të rrethuar nga ndërtesat ekzistuese të muzeut. Infrastruktura e re nëntokësore mund të krijojë një zonë pritëse funksionale dhe mikpritëse, si dhe një sistem të hapësirave publike dhe qarkullimit për vizitorët për të hyrë tek koleksionet. Hyrja e re do të jetë në mes të oborrit, shënuar me një gjest skulpturor të tejdukshëm për të përcaktuar ardhjen e vizitorëve dhe për të ndriçuar nëntokën, gjithnjë duke respektuar ndërtesat historike. Pei e pranoi sfidën.

I.M. Pei on the Louvre Pyramid construction site

Zhurma filloi edhe para se Pei të zbulonte dizajnin e piramidës së famshme të xhamit dhe metalit 71 metra të gjatë. Për të kuptuar ndryshimet gjithëpërfshirëse në Luvër, është e rëndësishme të mbani mend ndryshimet gjithëpërfshirëse në politikën franceze në atë kohë. Në vitin 1981, Mitterrand, një socialist, e befasoi vendin duke zhvendosur detyrën e tij konservatore në zgjedhje. Ai dyfishoi investimet në art, dhe krijoi një listë të projekteve të mëdha. Për Luvrin, i cili kryesonte listën e tij, ai e donte Pein që nga fillimi, duke i dhënë fund një konkursi të hapur dhe duke shtrënguar firmat franceze në favor të arkitektit kinezo-amerikan. Vendimi i njëanshëm i zemëroi shumë.

Contre le Grand Louvre

Pastaj Pei zbuloi dizajnin e tij. Përgjigjja ndërkombëtare ishte e shpejtë dhe brutale. E quajtur “Beteja e Piramidës”, Pei dhe Mitterrand u dënuan përjetësisht, me një histori të vitit 1985 të New York Times që rrumbullakëson kritikat: Piramida ishte “një shaka arkitekturore, një shaka, një ndërhyrje anakronike e simbolizmit të vdekjes egjiptiane në mes të Paris, dhe një budallallëk megalomanik i imponuar nga z. Mitterrand”.

Paris Mayor Jacques Chirac with a model of the Louvre pyramid

Në vitet e para të projektit një dekadësh, Pei ishte tallur publikisht. “Kur e tregova idenë e parë për publikun, do të thosha se 90 për qind ishin kundër tij”, tregoi Pei në një dokumentar të PBS. “Viti i parë dhe gjysma ishte vërtet ferr. Unë nuk mund të ecja në rrugët e Parisit pa njerëz që më shikonin sikur dëshironin të më thoshin: ‘Po shkon përsëri. Çfarë po bën këtu? Çfarë po bën me Louvrin tonë të madh?’”.

Sot, piramida në Luvër rivalizon Kullën Eiffel (një projekt gjithashtu i lindur në polemikë) në përcaktimin e peisazhit parisian.

Francois Mitterand at the pyramid opening on March 29, 1989Reflected ceiling plan of the pyramid and underground passagewaysLouvre pyramid sketch

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending