Connect with us

Arkitekturë

“Njeriu i hekurt” emri i të cilit njihet në gjithë botën

Published

on

Gustave Eiffel ishte një inxhinier francez i cili krijoi dhe mbikëqyri ndërtimin e Kullës së Eiffel-it. Kjo është historia e njeriut që ndërtoi kullën më të famshme duke gdhendur përgjithmonë emrin e tij në histori.

Alexandre-Gustave Eiffel ka lindur me 15 dhjetor 1832 në Dijon, Francë. Që nga mosha e hershme ai kishte interesim në fushën e ndërtimit ku ai në moshë të re përfundoi “Ecole Polytechnique” dhe më pas vazhdoi në Ecole Centrale des Arts et Manufactures (Kolegji i Artit dhe Prodhim) në Paris, ku ai u diplomua në vitin 1855. Ai punoi gjatë dekadave të ardhshme, me idenë  që matematika është çelësi për të ndërtuar struktura më të lehta dhe më të forta.

Një nga projektet e para të Eiffel ishte në vitin 1858, kur ai mbikëqyri ndërtimin e një ure hekuri në Bordo, dhe nga 1866 ai themeloi kompaninë e tij.Gjatë kësaj kohe ai krijoi Galerinë e Makinerive me hark për ekspozitën e Parisit të vitit 1867 punë kjo që skaliti reputacionin e tij edhe më shumë.Një tjetër sukses i tij i madh ishte edhe ura Ponte Maria Pia e punuar me hark çeliku rreth 525 metra mbi lumen Douro në Oporto të Portugalisë. 20 vjet më vonë ai ndërtoi urën e famshme të Garabit në Truyère, Francë, e ngritur 400 metra mbi sipërfaqen e ujit,e që për një kohë të gjatë mbeti ura më e lartë në botë.

Përderisa karriera e tij po lulëzonte Eiffel filloi të punojë edhe në konstruksione të tjera përveq urave si psh ai krijoi kupolën për observatorin astronomik në Nisë të Francës. Në vitin 1879 me vdekjen e inxhinerit kryesor të Statujës së Lirisë ai u punësua për ta zëvendësuar, duke hartuar skeletin metalik të struktures. Ai krijoi një sistem të ri mbështetës për statujën që do të mbështetej në një strukturë skeletore. Ai dhe ekipi i tij ndërtuan statujën mirëpo ajo u shkatërrua në udhëtimin e saj në portin e Nju Jorkut.

Effeli është më i famshëm për atë që do të njihet si Kulla Eiffel, e cila filloi në 1887 për Ekspozitën Universale të 1889-ës në Paris. Kulla përbëhet nga 12.000 komponentë të ndryshëm dhe 2.500.000 thumba, të gjitha të projektuara dhe të montuara për të trajtuar presionin e erës. Struktura është një mrekulli në ekonominë materiale, të cilën Eiffeli e përsosi në vitet e tij të ndërtimit të urave.

Shumë njerëz ishin skeptikë që Eiffel mund të ndërtonte strukturen më të lartë në botë (në 984 metra ) duke e quajtur atë objekt të padobishme. Përkundër tërheqjes së menjëhershme të kullës si një atraksion turistik, vetëm disa vjet më vonë kritikët dhe parizianët filluan ta shihnin strukturën si një vepër arti.

Kulla gjithashtu zgjoi interesin e Eiffel-it në fushën e aerodinamikës, ku ai përdori strukturën për disa eksperimente dhe ndërtoi laboratorin e parë aerodinamik në bazën e tij, e më vonë e transferoj laboratorin në periferi të Parisit. Laboratori kishte një tunel aerodinamik, dhe puna e tij ishe mjaft e dobishme edhe për disa prej aviatorëve të parë, duke përfshirë edhe Brothers Wright. Eiffel vazhdoi të shkruante disa libra mbi aerodinamikën, ku më i njohuri është ai mbi Rezistencën e Ajrit dhe Aviacionit, i botuar së pari në 1907. Vitet e fundit të jetës së tij ai i kaloi duke studiuar për meteorologjinë, një studim në detale. Ai vdiq më 27 dhjetor 1923.

 

 

Click to comment

You must be logged in to post a comment Login

Leave a Reply

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending