Connect with us

Arkitekturë

Ndërron jetë arkitekti i njohur Stanley Tigerman

Published

on

Arkitekti i famshëm nga Çikago, Stanley Tigerman, njëherësh bashkëthemelues i grupit të arkitekturës postdoderniste, “Çikago Shtatë”, ka ndërruar jetë në moshën 88 vjeçare.

Vdekja e arkitektit sipas gruas së tij Margaret McCurry erdhi pas një beteje me sëmundjen kronike obstruktive të mushkërive, transmeton Ndërtimi.info.

Arkitekti ishte njëri ndër shtatë anëtarët themelues të grupit “Çikago Shtatë”, së bashku me Larry Booth, Stuart Cohen, Ben Weese, James Ingo Freed, Tom Beeby dhe James L Nagle. I themeluar në vitin 1976, grupi postmodernist u rebelua kundër lëvizjes moderne arkitekturore të ndikuar nga arkitekti Mies van der Rohe, i cilinë atë kohë dominonte në Çikago.

E punën dhe personalitetin e veprimtarit të njohur e kanë përkujtuar edhe komuniteti i arkitektëve.

“Stanley Tigerman, një njeri me mendje, ngrohtësi, zell dhe pasion për arkitekturën dhe për Çikago, dhe mbi të gjitha për atë që kombinimi i arkitekturës dhe Çikagos mund të thotë për kohën tonë”, është shprehur kritiku i njohur Paul Goldberger.

Firma e Arkitekturës SOM, ku Tigerman kaloi një kohë të shkurtër duke punuar, gjithashtu shrehi ngushëllimet e tyre në llogarinë zyrtare në Twitter.

“Ne jemi thellësisht të pikëlluar me të mësuar për vdekjen e Stanley Tigerman,” u shpreh studio ndër të tjera.

Tigerman studioi arkitekturë në një sërë shkollash, duke përfshirë Institutin e Teknologjisë në Massachusetts(1948-49) në Kembrixh, ku u largua pas një viti. Megjithatë, ai ishte në gjendje të gjendte një vend pune për arkitektin Xhorxh Fred Keck, një mik i dekanit të MIT. Pas një viti, ai u largua për të filluar praktikën e tij, e cila dështoi duke e detyruar të bashkohet me Marinën e SHBA. Pas kësaj ai u kthye në Çikago dhe punoi për dy vite për A.J. Del Bianco duke bërë arkitekturë për periferitë; pastaj me Milton Schëartz dhe më pas si projektues i vogël për Skidmore Owings & Merrill. Ai u diplomua në Shkollën e Arkitekturës Yale në vitin 1961. Që nga viti 1964 ai ka qenë Drejtor i Stanley Tigerman dhe Associates Ltd. (tani Tigerman McCurry Architects), në Çikago. Ai gjithashtu ka dhënë mësim në disa universitete në Shtetet e Bashkuara. Një koleksion i letrave të tij mbahet nga Bibliotekat Ryerson & Burnham në Institutin e Artit të Çikagos.

Tigerman shpejt zhvilloi një reputacion ku përfshinte si pjesë të dizajnit të ndërtesave të tij referenca ironike për klientët; këto ndërtesa u kategorizuan shpesh si postmoderne për shkak të mbështetjes së tyre në referencat historike dhe shenjat dhe simbolet. Ndërtesat e tij nga kjo periudhë shkojnë nga garazhi në East Lake Street (1984-86) në Çikago, i cili i ngjan radiatorit të një automjeti Rolls-Royce, në një kompleks apartamentesh (1984-88) në zonën e Tegeler Hafen në Berlin, e cila bazohet në traditat e një vile suburbane të Berlinit, por thyen traditën në përdorimin e ngjyrave të ndezura (që përfaqësojnë ngjyrat e flamurit gjerman). Ndërtesat e mëvonshme të Tigermanit, të tilla si Poëerhouse (ose “Muzeumi i Energjisë”) për Commonëealth Edison (1987-90, tani shkatërruar) në Sion, Illinois, megjithëse folklorike në pamjen e përgjithshme, janë bazilike në plan dhe pasqyrojnë interesin e tij të përjetshëm në arkitekturën fetare.

Ai gjithashtu ndërtoi Muzeun e Holokaustit të Illinois dhe Qendrën e Arsimit (përfunduar 2009) në Skokie, Illinois me  hapësirat arkitektonike që përfaqësojnë një udhëtim nëpër errësirë ​​dhe në fund ngjiten në dritë (arkitektonike dhe shpirtërore) të Kujtesës dhe Sallës se Reflektimit.

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending