Connect with us

Arkitekturë

Mehr Licht! – nga Xhelal Llonçari

Published

on

Shkrim autorial i profesorit Xhelal Llonçari për librin “Qyteti është gjithandej” që u prezantua në Bienalen e Venedikut më 2018 nga profesoresha Eliza Hoxha.

Botohet pa ndërhyrje

Kishte kohë që nuk kisha kaluar kah korzoja. Ajo shmangej nga të gjithë. i bienim andej vetëm në rastet kur nuk kishte alternativë. Korzoja gjatë, kishte qenë “zemra “ e qytetit, aty pothuajse të gjithë e kishin vendin e vet: te pema, te kiosku , te sporti etj. Aty gjeneratë pas gjenerate venin “nënshkrimet “ individuale dhe grupore, kështu ishte formesuar identiteti i qendrës dhe në të njejten kohë individet ndërtonin personalitetin me të cilin identifikohshin në qytet. Në korzo tash ishin vendos forcat policore dhe se ajo tashmë i gjasonte një cope të zhivës, të cilën kur e godet shpërndahet në nukleuse të vogla.

Në vend të qendrës, qytetarët, grupet e ndyshme të mëdha ose të vogla kishin “gjeneruar” hapësira tjera në ato nukleuse të cilat ishin të shpërndara gjithandej qytetit. Kjo mënyrë e të jetuarit, ose bashkjetuarit me qytetin kishte dal si produkt i ndrydhjes së fortë nga grushti që iu kishte dhënë. Ky qytet i vogël por mivjeçar kishte qenë shpesh arenë e betejave dhe përplasjeve të ndryshme gjatë historisë së vet, dhe tani kishte nxjerrë nga gjiri i memorjes, mënyren e të jetuarit në hapësira alternative paralel me pushtuesin.

Çdo gjë ishte mbyllur nga ana e pushtetit okupator: shkollat, spitalet, fabrikat, kurse puntorët ishin dëbuar nga puna. Ata pasi kishin okupuar të gjitha objektet institucionale kishin vënë nën kontrolle të rreptë qendren e qytetit dhe të gjitha udhkryqet që të sjellnin ose të shpienin nga ai në qytette tjera; gjë qe skajshmërisht e vështirsonte jetën e përditëshme. Jeta kulturore si ekspozitat e arteve pamore, orët letrare tash organizoheshin në kafiterit që ishin në orbitën e parë nga qendra dhe syri inspektues i “atyre”. Arkitektët ato pak projekte qe i hartonin bashk me porositësin shfaqnin optimizem, qëndresë dhe shpirt kreativ i cili nuk mund të robërohej.

Fëmijët vijonin mësimin nepër shkolla të vendosura në shtëpitë private, deri te to shkonin kah rrugët dytësor dhe rrugicat që mos të hasnin në “ata”, te cilët jo rrallë i ngisnin duke i detyruar që ta trupojnë Lumbardhin, lumin malor të qytetit me uj shumë të ftohët. Kontrollet mjekesore i bënim nepër ambulanta private si dhe në atë të motrave të Nënë Terezës e cila funkciononte me shumë vështirësi.

Kafet i pinim në këto kafiteri që ishin të shmangura nga qendra. Mirpo sa ma shumë vite i shtoheshin 90-shit aq më shum shtohej represioni e po aq më shum hapësirat alternative largoheshim nga qendra në formë të rrathëve koncentrik. Aty kah fundi i atyre viteve kafet, ndonjë gotë birrë, o raki , tash më i pinim nepër disa hapësira krejtësishtë tipike të kohës dhe nuk jam i sigurtë në mund të quhen me ndonjë emër nga lokalet ekzistuese në botë ku shërbehen pijet. Në të vertet ato ishin dhoma të rëndomta në shtëpitë e fqinjeve ku në mbrëmje mblidheshin të njohurit e lagjës.

Aty nuk vinin të panjuhurit, sepse ata nik kishin mundësi ta dinin e as të vinin nga që nuk mund të shkonin më largë se rruga ku banonin; pra ishte një tip i mbyllur i lokalit ku ulëshim në orenditë e shtëpisë ndersa pijet dhe ndonjë meze vinin nga kuzhina familjare për një kompenzim minimali sa për mbijetesë. Hapësirat publike shumë funkcionale tash më kishin rënë në hapësira monovalente.

Dy herë në javë kisha mësim me studentet e arkitekturës në Prishtinë. Nisesha heret në mëngjes. Çdo nisje ishte e veçantë sepse askush nuk mund ta parashikonte si do të shkoi udhëtimi, si do të përfundoi dhe a do të përfundoi në destinacionin e synuar. Gjatë këti udhëtimi se paku pesë herë i nënshtroheshim kontrolleve policore. Maltretimet ishin nga më të ndryshmet dhe ushtroheshin të të gjithë pa marrë parasyshë moshën dhe gjininë, më që për “ata” na e kishim aritë graden e teroristit. Fakulteti i arkitekturës ishte vendos në një shtëpi dykatëshe dhe në disa objekte përcjellese për rreth. Këto objekte ishin tjerra në të cilën ne dhe studentët endnim qylymin arsimor të rezistencës paqësore kundër të keqës, e cila vinte nga gjugjet që ishin vendos në pushtet.

Pamje nga kafiteria ”Ever Green” në Pejë, ku gjatë viteve të 90-ta u organizuan 43 ekspozita të arteve pamore.

Këta njerëz të vegjël i kishin hijet shum të gjata pasi dielli tek ne ishte në perendim. Ato hije mbulonin gjithçka, ndërsa ne kishim nevojë për më shum dritë.

Prishtinë, 26 mars 2018

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending