Connect with us

Arkitekturë

Manifest: Jane Jacobs: Vdekja dhe jeta e qyteteve të mëdha amerikane

Published

on

“Ky libër është një sulm ndaj planifikimit dhe rindërtimit të tanishëm të qytetit. Është gjithashtu kryesisht një përpjekje për të futur parime të reja të planifikimit dhe rindërtimit të qytetit, të ndryshme dhe madje të kundërta nga ato që mësohen tani në çdo një nga shkollat e arkitekturës dhe planifikimit, deri te revistat e grave. . .” – Jane Jacobs

Natyra e veçantë e qyteteve

Përdorimet e trotuareve: Siguria

Rrugët në qytete shërbejnë për shumë qëllime përveç transportimit të automjeteve, e trotuaret e qytetit shërbejnë për shumë qëllime përveç mbajtjes së këmbësorëve.
Këto përdorime janë të lidhurs me qarkullim, por nuk janë identike me të dhe ato janë po aq themelore sa qarkullimi për funksionimin e duhur të qyteteve.
Një qytet i pajisur për të trajtuar të huajt dhe për të bërë aset sigurinë, në vetvete, jashtë pranisë së të huajve, siç bëjnë rrugët e lagjeve të suksesshme, duhet të kenë tre cilësi kryesore:

– Së pari, duhet të ketë një demarkacion të qartë midis asaj që është hapësira publike dhe asaj që është hapësira private …
– Së dyti, duhet të ketë “sy” në rrugë, sy që i përkasin atyre që mund t’i quajmë pronarët e natyrshëm të rrugës. . .
– Së treti: trotuari duhet të ketë përdorues në mënyrë të vazhdueshme …

Përdorimet e lagjeve të qytetit

Mungesa e vetë-izolimit ekonomik ose social është e natyrshme dhe e domosdoshme për lagjet e qytetit – thjesht sepse ato janë pjesë e qyteteve. . .
Por lagjet në qytete kanë nevojë të furnizojnë disa mjete për vetëqeverisje të civilizuar. Ky është problemi.
Duke parë lagjet e qytetit si organe të vetëqeverisjes, unë mund të shoh dëshmi se vetëm tri lloje të lagjeve janë të dobishme:
(1) qyteti në tërësi; (2) lagjet e rrugëve; dhe (3) zona (district) me përmasa të mëdha, të përbërë nga 100,000 njerëz ose më shumë në rastet e qyteteve më të mëdha. . .

Kushtet për Diversitetin e Qytetit

Gjeneratorët e Diversitetit
Për të kuptuar qytetet, duhet të merremi me kombinime ose përzierje të përdorimeve, jo përdorime të ndara, si dukuri thelbesore. . .

Nevoja për përdorime të përziera primare
Kushti 1: Zona (district) dhe sa më shumë pjesë të brendshme të jetë e mundur, duhet të shërbejë më shumë se një funksion primar, mundësisht më shumë se dy. Këto duhet të sigurojnë praninë e njerëzve që shkojnë jashtë në orare të ndryshme dhe janë në vend për arsye të ndryshme, por që janë në gjendje të përdorin shumë objekte të përbashkëta.

Nevoja për blloqe të vogla
Kushti 2: Shumica e blloqeve duhet të jenë të vegjël në përmasa; që do të thotë, rrugët dhe mundësitë për t’u kthyer qosheve duhet të jenë të shpeshta.

Nevoja për ndërtesa të vjetra
Kushti 3: Zona (distrikti) duhet të përziejë ndërtesat që ndryshojnë në moshë dhe gjendje, duke përfshirë një pjesë të mirë të atyre të vjetra.

Nevoja për përqendrim
Kushti 4: Qarku duhet të ketë një përqendrim mjaft të dendur njerëzish, për çfarëdo qëllimi që ata mund të jenë aty. Kjo përfshin njerëzit atje për shkak të vendbanimit.

Kur merremi me qytete, kemi të bëjmë me jetën në pjesën më komplekse dhe intensive të saj. Për shkak të kësaj arsyejeje, ekziston një kufizim themelor estetik mbi atë që mund të bëhet me qytetet:
Një qytet nuk mund të jetë një vepër arti.

Lloji i Problemit që një qytet është …

Qytetet mund të jenë probleme kompleksisht të organizuar, si shkencat e jetës. Ata paraqesin ‘situata në të cilat një gjysmë duzinë apo edhe disa dhjetra sasi janë të gjitha që ndryshojnë njëkohësisht dhe në mënyra të ndërlidhura’. Qytetet, përsëri si shkencat e jetës, nuk paraqesin vetëm një problem në kompleksitetin e organizuar, i cili nëse kuptohet
shpjegon të gjitha. Ato mund të analizohen në shumë pjesëza apo segmente të tilla, të cilat, gjithashtu lidhen me njëri-tjetrin. Variablat janë shumë, por ato nuk janë kaos; ato janë ‘të ndërlidhura në një tërësi organike’.

Pse qytetet nuk janë identifikuar, kuptuar dhe trajtuar si probleme të kompleksitetit të organizuar? Nëse njerëzit e interesuar për shkencat e jetës ishin në gjendje të identifikonin problemet e tyre të vështira si probleme të kompleksitetit të organizuar, pse njerëzit që janë profesionistë të interesuar për qytetet nuk kanë identifikuar llojin e problemit që kishin?
Teoricienët e planifikimit konvencional të qytetit janë gabuar vazhdimisht e i kanë trajtuar si probleme të thjeshtësisë dhe të kompleksitetit të çorganizuar.
Këto keqpërdorime qëndrojnë në rrugën tonë; ato duhet të dalin në pah, të njihen si strategji të papërshtatshme të mendimit dhe të fshihen. Për shkak se shkencat e jetës dhe qytetet ndodh që të paraqesin të njëjtat probleme nuk do të thotë se ato janë vërtet të njëjtat probleme.

Në rastin e kuptimit të qyteteve, mendoj se zakonet më të rëndësishme të mendimit janë këto:
1 Të mendoni për proceset;
2 Të punoni në mënyrë induktive, duke arsyetuar nga veçoritë në përgjithësi;
3 Të kërkoni të dhëna ‘të pabarabarta’ që përfshijnë sasi shumë të vogla, të cilat zbulojnë mënyrën se si funksionojnë sasi më të mëdha dhe më ‘mesatare’.

P.s: Pjesa është shkëputur dhe përshtatur nga libri: “Teori dhe manifesto të arkitekturës bashkëkohore”, Charles Jencks dhe Karl Kropf, 1997

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending