Connect with us

Arkitekturë

Fotografët italianë dokumentojë arkitekturën e pasluftës Sovjetike, në Gjerorgji

Published

on

Fotografët e njohur Roberto Conte dhe Stefano Perego, nëpërmjet koleksionit të tyre të fundit fotografik, kanë sjellë imazhe mahnitëse të arkitekturës dhe monumenteve kulturore që i takojnë periudhës së pasluftës në Gjeorgjinë Sovjetike.

Conte dhe Perego fotografuan 12 objekte të ndërtuara pas Luftës së Dytë Botërore, në Gjeorgjinë. Vend ky i cili ishte pjesë e Bashkimit Sovjetik që nga viti 1922 kur edhe u krijua e deri në rënien e tij në vitin 1991, shkruan Dezeen, transmeton Ndërtimi.info.

Në një prononcim të bërë për Dezeen, Stefano Perego tha se këto objekte akoma kanë një ndikim të fuqishëm dhe se është shumë interesante mënyra se si janë krijuar.

“Ajo që më pëlqen tek këto ndërtesa është bukuria e tyre e pazakontë dhe ndikimi i fuqishëm. Është interesante të shohësh se si çdo vend i ish-Bashkimit Sovjetik zhvilloi qasjen e vet për planifikim dhe ndërtim”, është shprehur Perego.

Ai deklaroi se ndonëse nuk janë shumë të njohura në botë, këto objekte kanë lënë gjurmë të mëdha të një epokë historike.

“Edhe nëse nuk janë shumë të famshme, këto ndërtesa kanë një dizajn mbresëlënës dhe një ndikim shumë të fortë vizual. Ata tregojnë shumë për një epokë kreativiteti e eksperimentalizmi dhe dëshmojnë vlerat artistike, shpjegoi Perego.

Koleksioni përfshin një kompleks ndërtesash ikonike në kryeqytetin e Gjeorgjisë, Tbilis, që më parë përbënin ish-Ministrinë e Ndërtimit të Autostradave (tani selia e Bankës së Gjeorgjisë), të ndërtuara nga George Chakhava dhe Zurab Jalaghania në vitin 1975 dhe Pallatin e Ritualeve, të ndërtuar nga Victor Djorbenadze në vitin 1980.

Fotografi tjetër, Roberto Conte në lidhje me to u shpreh se  janë pjesë e trashëgimisë arkitektonike gjeorgjiane, që ekzistojnë para se arkitektët ndërkombëtar të sillnin projektet e tyre në këto hapësira.

“Para përfshirjes së arkitektëve ndërkombëtarë në Tbilisinë bashkëkohore, arkitektët vendas arritën të dizajnojnë ndërtesa jashtëzakonisht interesante që absorbojnë ndikimet globale dhe sovjetike dhe pastaj bashkohen në një stil të veçantë lokal, potencoi Conte.

Ai tregoi se dizajni ka një përzierje interesante dhe është absolutisht mahnitës.

“Dizajni në vetvete është absolutisht mahnitës, ka një përzierje interesante të dizajnit të planifikuar nga arkitekti sovjetik dhe konstruktivist, El Lissitzky, në vitin1920,” shpjegoi Conte.

“Pallati i ritualeve” u ndërtua për të siguruar një vend solemn për dasma dhe ritualet jo fetare. Bashkimi Sovjetik ishte ‘zyrtarisht ateist’ dhe gjatë sundimit të saj shumë prej këtyre strukturave u ndërtuan për tu përdorur në vend të hapësirave të adhurimit.

Soviet architecture in Georgia by Roberto Conte and Stephano Perego

“Hulumtimi ynë na solli drejt bazave të braktisura të ushtrisë sovjetike të shpërndara në të gjithë pyjet e ish Gjermanisë Lindore. Eksplorimi i këtyre vendeve ngriti interesin tonë kohëve të fundit, për këtë pjesë të historisë “, tha Conte në Dezeen.

Imazhe të tjera përmbajnë skulptura, monumente, ndërtesa arsimore, blloqe të zyrave etj. Shumë prej ndërtesave janë në gjendje të rëndë, të shkatërruara dhe në rrezik që të bien e të rrënohen.

Soviet architecture in Georgia by Roberto Conte and Stephano Perego

Perego dhe Conte u takuan në vitin 2006 teksa fotografonin vende të braktisura në periferi të Milanos. Së bashku ata vazhduan të eksplorojnë dhe të hulumtojnë arkitekturën e braktisur që përmbanë edhe  tema të rëndësishme historike në mjedisin e ndërtuar.

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending