Arkitekturë
“Arkitektura popullore” që përdorë rrathët plastike për ushtrime
Arkitekt dhe teoricieni Yona Friedman ka sjellë projektimet e tij të larmishme të “Arkitekturës Popullore” në Muzeun MAXXI të Romës, në Les Halles të Parisit dhe në Danimarkë, ku ata ishin grumbulluar kohët e fundit në një punëtori në “Shoqatën Daneze për Arkitektët”. Ndërtuar duke përdorur rrathë plastike që vendosen në bel për ushtrime , çdo pajisje është mbledhur spontanisht, duke krijuar ndryshime të reja të hapësirës me çdo kthesë.
“Arkitektura për njerëzit propozon një variant të origjinalit ‘Ville Spatial’. Bazohet në një strukturë të lehtë për ta modifikuar, një strukturë jo domosdoshmërisht të ngritur mbi nivelin e tokës, duke e mbajtur atë opsion të hapur nëse kërkohet”, thotë Friedman
Friedman, tani 94 vjeç, është një avokat i përjetshëm për arkitekturën e larmishme dhe të lëvizshme që rritet përmes një hapësire urbane të ngritur dhe i thur lavde njerëzve që jetojnë në shtëpitë të cilat i projektojnë vetë – si “jo specialistë” të arkitekturës. Vizualizimet e tij “Ville Spatial” merren si një nga kontributet më të rëndësishme të arkitektit së bashku me manifestin e tij të 1958 për arkitekturën e lëvizshme, e cila frymëzoi grupe avangarde si “metabolistët japonezë” dhe “Archigram”. Në Ville Spatial Friedman përshkruan marrëdhëniet me Arkitekturën Popullore.
Struktura e tij është variant kubik i strukturave hapësinore zinxhirore. Kubet janë të mbledhur në njësi të ngjashme me urën, duke lejuar dizajn të lirë dhe të ndryshueshëm për vetë infrastrukturën. Metoda e njëjtë e projektimit mund të realizohet me njësi të dodekahedrës (poliedër i rregullt konveks i cili kufizohet me 12 pesëkëndësha të rregullt barabrinjës (faqe) dhe ka 20 kulme dhe 30 tehe) së montuar të kombinueshëm edhe me forma kubike. Origjina “Ville Spatiale” është konceptuar për vendbanime me densitet shumë të lartë të banimit. Varianti i modifikuar është përshtatur edhe për vendbanime shumë të vogla.
Teoritë e Fridman vazhdojnë të mbeten të rëndësishme sot, me migrimin, popullatat nomade dhe krizat e strehimit si çështje universale për popullsinë globale:
“Mendimi im për arkitekturën dhe vendbanimet e shekullit të ardhshëm është një orientim për format më të zbutura të habitatit, sepse teknologjia moderne zëvendëson komunikimin virtual me mënyrën e jetesës së lëvizjes fizike, si në aspektin social ashtu edhe në atë ekonomik. Dëshira për të jetuar me natyrën dhe me më pak fqinjë favorizon një habitat të ardhshëm tekno-natyrë. Varianti i propozuar këtu përpiqet drejt këtij ideali”.
Ekspozita “Arkitektura e lëvizshme, Arkitektura e Popullit” është duke u zhvilluar në Muzeun MAXXI të Romës deri më 21 tetor.