Arkitekturë
Arkitekti i madh tregon fshehtësinë e përdorimit të ngjyrës së bardhë
![](https://ndertimi.info/wp-content/uploads/2017/12/Meier1.jpg)
Studio arkitekturore Richard Meier & Partners Architects me bazë në New York, ka festuar 50 vjetorin e themelimit të saj.
Themeluesi i saj, Richard Meier është i mirënjohur për abstraksionin e tij, qartësinë formale dhe bardhësinë e pakompromistë, nga Muzeu i Artit Bashkëkohor të Barcelonës në Getty Center në Los Anxhelos e deri tek strukturat e Kishës Jubilee të Romës. Fituesi i Çmimit Pritzker u intervistua nga Architectural Digest për të treguar rreth frymëzimeve të tij për pesë dekada punë.
Ai tregon shumë për ngjyrën e bardhë në intervistën e mëposhtme, por po ju shkoqitim një pjesë: “Bardhësia lejon që idetë arkitektonike të kuptohen më qartë, vë në dukje dallimin midis mbulesës dhe transparencës, ngurtësisë, strukturës dhe sipërfaqes”.
Intervista
Architectural Digest: Cilat mendoni se kanë qenë momentet vendimtare të karrierës tuaj?
Richard Meier: E para do të ishte shtëpia Smith në Darien, Connecticut, e përfunduar në vitin 1967, e cila tërhoqi një vëmendje të caktuar që bëri të mundur të bërjen e gjërave të tjera. Fitimi i konkursit për Muzeun e Arteve të Frankfurtit në vitin 1979 hapi derën për një numër projektesh në Europë.
AD: Keni bërë disa muze të rëndësishëm në mbarë botën. Çfarë ju tërheq nga ato?
![](https://ndertimi.info/wp-content/uploads/2017/12/220px-Richard_Meier_at_the_2009_Tribeca_Film_Festival-210x300.jpg)
Richard Meier
RM: Po të kisha mundësi zgjedhjeje, unë do të bëja shumë më shumë. Çdo muze është i ndryshëm, koleksioni është i ndryshëm, konteksti është i ndryshëm, marrëdhënia mes artit dhe arkitekturës është e ndryshme. Pra, mësojmë shumë, dhe secili muze përfundon duke pasur karakterin dhe personalitetin e tij të veçantë. Muzetë janë më shumë sesa vende për të parë artin, ata janë gjithashtu qendra qytetare dhe sociale.
AD: Si i qaseni projekteve tuaja?
RM: Ne e shikojmë secilën prej tyre dhe e marrim në konsideratë kontekstin, çfarë është dhe çfarë mund të jetë, përtej shqetësimeve funksionale. Ne mendojmë për natyrën e tij publike dhe se si mund të rritet kjo, si mund ta gjallërojë përvojën e të qenit atje hapësira që po e krijojmë.
AD: A keni pasur ndonjë ndikim të veçantë në fillimet e karrierës suaj?
RM: Nuk mund t’i shpëtoni ndikimit të historisë arkitektonike. Për mua Bernini, Borromini dhe Bramante kanë qenë aq të rëndësishëm sa Alvar Aalto, Frank Lloyd Ëright, Le Corbusier dhe Louis Kahn. Unë ende mahnitem nga veprat e tyre, të cilat kanë një cilësi dhe një kohë pa afat, gjë të cilën e kërkoj ta kemi edhe në projektet tona.
AD: Pse ka qenë pikërisht ngjyra e bardhë gjithmonë e pranishme në punën tuaj?
RM: Bardhësia lejon që idetë arkitektonike të kuptohen më qartë, vë në dukje dallimin midis mbulesës dhe transparencës, ngurtësisë, strukturës dhe sipërfaqes. Këto gjëra janë më të ndjeshme në një mjedis të bardhë. Ato kanë një qartësi më të madhe.
AD: A jeni i shqetësuar se si sipërfaqet e bardha i mbijetojnë viteve?
RM: Jo, aspak. Ne sapo përfunduam klubin Shenzhen OCT në Kinë, i cili është një restaurant dhe një palestër që është i qasshëm vetëm për njerëzit e antarësuar, i cili është tërësisht i bardhë nga jashtë i bërë nga materiali Corian. Ai gjithmonë do të duket i mrekullueshëm.
AD: Çfarë keni parë gjatë udhëtimeve të fundit që ju ka frymëzuar?
RM: Ndonjëherë nuk është arkitektura por cilësitë e një vendi që ju bën të mendoni për gjërat në një mënyrë tjetër. Isha në Tajvan kohët e fundit dhe u habita plotësisht nga dendësia e popullsisë. Kjo e bën Neë York-un të duket sikur askush nuk është në rrugë.
AD: Cilat janë disa nga mundësitë dhe sfidat me të cilat ballafaqohet zyra juaj tani?
RM: Një nga sfidat reale, pasi ne jemi duke punuar në shumë vende si Meksikë, Japoni, Brazil, është të kuptosh variacionet në aspektin e kulturës dhe kontekstit. Është e rëndësishme për t’i kuptuar dallimet në shkallë dhe mjedis.
AD: Çfarë këshille do t’u jepnit dizajnerëve të rinj që janë në fillimet e tyre?
RM: Bota ka ndryshuar shumë prej kur fillova unë, 50 vjet më parë. Isha shumë me fat. Ka pasur shumë mundësi që ndoshta sot nuk ekzistojnë. Në të njëjtën kohë, ka një sasi të mrekullueshme të arkitekturës së mirë që është duke u bërë ditët e sotme në të gjithë botën.
AD: Unë e di që jeni çifut. A mendoni se feja ose natyra shpirtërore ka luajtur një rol në punën tuaj gjatë këtyre viteve?
RM: Kjo është një pyetje e vështirë, por unë mendoj se ju duhet të keni një besim se ajo që jeni duke e bërë është e rëndësishme jo vetëm për njerëzit sot, por edhe për njerëzit 20 ose 50 vjet në të ardhmen. Puna duhet të ketë një jetëgjatësi. Ajo zgjat më shumë se ne.
![](https://ndertimi.info/wp-content/uploads/2022/04/logo-ndertimi.png)