Connect with us

Arkitekturë

Arkitekti i madh tregon fshehtësinë e përdorimit të ngjyrës së bardhë

Published

on

Studio arkitekturore Richard Meier & Partners Architects me bazë në New York, ka festuar 50 vjetorin e themelimit të saj.

Themeluesi i saj, Richard Meier është i mirënjohur për abstraksionin e tij, qartësinë formale dhe bardhësinë e pakompromistë, nga Muzeu i Artit Bashkëkohor të Barcelonës në Getty Center në Los Anxhelos e deri tek strukturat e Kishës Jubilee të Romës. Fituesi i Çmimit Pritzker u intervistua nga Architectural Digest për të treguar rreth frymëzimeve të tij për pesë dekada punë.

Ai tregon shumë për ngjyrën e bardhë në intervistën e mëposhtme, por po ju shkoqitim një pjesë: “Bardhësia lejon që idetë arkitektonike të kuptohen më qartë, vë në dukje dallimin midis mbulesës dhe transparencës, ngurtësisë, strukturës dhe sipërfaqes”.

Intervista

Architectural Digest: Cilat mendoni se kanë qenë momentet vendimtare të karrierës tuaj?

Richard Meier: E para do të ishte shtëpia Smith në Darien, Connecticut, e përfunduar në vitin 1967, e cila tërhoqi një vëmendje të caktuar që bëri të mundur të bërjen e gjërave të tjera. Fitimi i konkursit për Muzeun e Arteve të Frankfurtit në vitin 1979 hapi derën për një numër projektesh në Europë.

AD: Keni bërë disa muze të rëndësishëm në mbarë botën. Çfarë ju tërheq nga ato?

Richard Meier

RM: Po të kisha mundësi zgjedhjeje, unë do të bëja shumë më shumë. Çdo muze është i ndryshëm, koleksioni është i ndryshëm, konteksti është i ndryshëm, marrëdhënia mes artit dhe arkitekturës është e ndryshme. Pra, mësojmë shumë, dhe secili muze përfundon duke pasur karakterin dhe personalitetin e tij të veçantë. Muzetë janë më shumë sesa vende për të parë artin, ata janë gjithashtu qendra qytetare dhe sociale.

AD: Si i qaseni projekteve tuaja?

RM: Ne e shikojmë secilën prej tyre dhe e marrim në konsideratë kontekstin, çfarë është dhe çfarë mund të jetë, përtej shqetësimeve funksionale. Ne mendojmë për natyrën e tij publike dhe se si mund të rritet kjo, si mund ta gjallërojë përvojën e të qenit atje hapësira që po e krijojmë.

AD: A keni pasur ndonjë ndikim të veçantë në fillimet e karrierës suaj?

RM: Nuk mund t’i shpëtoni ndikimit të historisë arkitektonike. Për mua Bernini, Borromini dhe Bramante kanë qenë aq të rëndësishëm sa Alvar Aalto, Frank Lloyd Ëright, Le Corbusier dhe Louis Kahn. Unë ende mahnitem nga veprat e tyre, të cilat kanë një cilësi dhe një kohë pa afat, gjë të cilën e kërkoj ta kemi edhe në projektet tona.

AD: Pse ka qenë pikërisht ngjyra e bardhë gjithmonë e pranishme në punën tuaj?

RM: Bardhësia lejon që idetë arkitektonike të kuptohen më qartë, vë në dukje dallimin midis mbulesës dhe transparencës, ngurtësisë, strukturës dhe sipërfaqes. Këto gjëra janë më të ndjeshme në një mjedis të bardhë. Ato kanë një qartësi më të madhe.

AD: A jeni i shqetësuar se si sipërfaqet e bardha i mbijetojnë viteve?

RM: Jo, aspak. Ne sapo përfunduam klubin Shenzhen OCT në Kinë, i cili është një restaurant dhe një palestër që është i qasshëm vetëm për njerëzit e antarësuar, i cili është tërësisht i bardhë nga jashtë i bërë nga materiali Corian. Ai gjithmonë do të duket i mrekullueshëm.

AD: Çfarë keni parë gjatë udhëtimeve të fundit që ju ka frymëzuar?

RM: Ndonjëherë nuk është arkitektura por cilësitë e një vendi që ju bën të mendoni për gjërat në një mënyrë tjetër. Isha në Tajvan kohët e fundit dhe u habita plotësisht nga dendësia e popullsisë. Kjo e bën Neë York-un të duket sikur askush nuk është në rrugë.

AD: Cilat janë disa nga mundësitë dhe sfidat me të cilat ballafaqohet zyra juaj tani?

RM: Një nga sfidat reale, pasi ne jemi duke punuar në shumë vende si Meksikë, Japoni, Brazil, është të kuptosh variacionet në aspektin e kulturës dhe kontekstit. Është e rëndësishme për t’i kuptuar dallimet në shkallë dhe mjedis.

AD: Çfarë këshille do t’u jepnit dizajnerëve të rinj që janë në fillimet e tyre?

RM: Bota ka ndryshuar shumë prej kur fillova unë, 50 vjet më parë. Isha shumë me fat. Ka pasur shumë mundësi që ndoshta sot nuk ekzistojnë. Në të njëjtën kohë, ka një sasi të mrekullueshme të arkitekturës së mirë që është duke u bërë ditët e sotme në të gjithë botën.

AD: Unë e di që jeni çifut. A mendoni se feja ose natyra shpirtërore ka luajtur një rol në punën tuaj gjatë këtyre viteve?

RM: Kjo është një pyetje e vështirë, por unë mendoj se ju duhet të keni një besim se ajo që jeni duke e bërë është e rëndësishme jo vetëm për njerëzit sot, por edhe për njerëzit 20 ose 50 vjet në të ardhmen. Puna duhet të ketë një jetëgjatësi. Ajo zgjat më shumë se ne.

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending