Connect with us

Arkitekturë

Një shtëpi e arreduar sipas tre stileve të gërshetuara me ngjyrën e zezë, nga arkitektja Ronilda Dedvukaj

Published

on

Zakonisht, në arredim, ngjyra e zezë përdoret për detaje dhe janë të pakta ato interiere ku e zeza është mbizotëruese. Duke qenë se kjo ngjyrë është sinonim i elegancës, thjeshtësisë dhe minimalizmit, ashtu siç është një fustan apo një kostum i zi për një mbrëmje të rëndësishme, është një zgjedhje që jep rezultat të garantuar.

RONILDA DEDVUKAJ është një nga arkitektet e re. Ajo ka studiuar në Romë për Inxhinieri Ndërtimi dhe Arkitekturë në Universitetin “La Sapienza”. Pas studimeve është kthyer në Tiranë, ku jeton dhe ushtron profesionin e arkitektes. Pasionet e saj kanë qenë dhe vazhdojnë të jenë ende arti dhe piktura, të cilat i ushtron në kohën e lirë. Ndikimi i tyre është i dukshëm edhe në projektet e saj të dizajnit. Ronilda pranoi me kënaqësi të tregonte për lexuesit tanë një nga punët e saj më të fundit. Në këtë projekt interesant, ajo ka futur me mjaft elegance shumë nga risitë e saj.

kuzhsd

SALLONI DHE KUZHINA NË NJË HAPËSIRË TË VETME, OPEN SPACE
Në këtë ambient të vetëm lexohen më së miri tri stilet e arredimit, modern, eklektik dhe industrial, të përfaqësuar nga linja të pastra, gjeometrike dhe filozofi minimaliste. Në zonën e ngrënies mbizotërojnë detajet e arredimit klasik të zhveshur nga elemente, si kornizat që ndajnë murin nga tavani, boiseria (veshja e ulët e murit me dru) dhe ndenjësja në zonën e ngrënies. Stilin industrial e gjejmë në përdorimin e tulles dhe në trajtimin e dritares.

Gjëja e parë që bie në sy sapo hyjmë në sallon, është mobilja me funksion të trefishtë: banakishull kuzhinë+librari+kënd TV me material MDF (imitim dru lisi) me ngjyrë të zezë. Në këtë mënyrë pothuajse nuk ndihet fare kalimi nga zona e sallonit në kuzhinë. Këtij qëllimi i shërben dhe boiseria që vesh murin e sallonit duke filluar nga biblioteka, për të përfunduar te një mobilie sospeso sipër së cilës ndodhet një pasqyrë me kornizë të zezë, që është vazhdimësi e mobilies së kuzhinës.

Në të njëjtën kohë, kjo bën thyerjen mes divanit me ngjyrë të çelët dhe stukos veneciane (gri të çelët) duke theksuar divanin, i cili në të kundërt do të humbiste nga efekti i përthyerjes së dritës në mur.

ergne


HAPËSIRA E NGRËNIES është konceptuar të vendoset mes sallonit dhe kuzhinës, gjithmonë për të lidhur dy ambientet. Veçoria e tij është ndenjësja me mbështetëse të lartë që lidhet në mënyrë harmonike me murin e veshur me tullë dhe krijon iluzionin e një ambienti më të lartë, duke u dalluar nga mobiliet e tjera që kanë shtrirje horizontale. Pranë ndenjëses është pozicionuar rafti i verërave, i cili është inkasuar pjesërisht në mur, për të zënë sa më pak hapësirë. Verërat nuk janë ekspozuar qëllimisht, për t’i qëndruar besnik logjikës minimaliste (Less is more).

Mobilja e kuzhinës në formë U-je, përfundon me një ishull për konsumin e shpejtë të një vakti, ndërsa elektroshtëpiaket janë zgjedhur me detaje të zeza, që të ishin në harmoni me mobilien.

shtepiarrt

DHOMA E GJUMIT
Elementi mbizotërues në dhomën e gjumit është krevati a baldacchino (tendë), i cili është retrò inspired, por i përkthyer në stilin modern. Raftet kornizojnë dritaren poshtë së cilës është pozicionuar një ndenjëse e rehatshme, ku një pjesë e saj është shfrytëzuar për sirtarë. Trajtimi i murit me stuko veneciane ngjyrë gri thyen ngjyrën e zezë dhe në të njëjtën kohë e nxjerr më në pah atë. Vendosja e një pasqyre të madhe përbri krevatit, të jep idenë e një hapësire më të gjerë, sepse krevati a baldacchino ka tendencë që ta zvogëlojë hapësirën


korrirsw

NDRIÇIMI KA FUQINË TË NDRYSHOJË PERCEPTIMIN QË KEMI PËR HAPËSIRËN, prandaj është pozicionuar në mënyrë të atillë që të theksojë tre hapësirat kryesore: këndin e divanit, ishullin dhe tavolinat e ngrënies. Është zgjedhur një ndriçim i ngrohtë, për të krijuar një atmosphere po të ngrohtë dhe relaksuese. Një element i veçantë i të gjitha ambienteve të shtëpisë, janë dritaret në stilin industrial dhe mungesa e perdeve, duke përdorur vetëm grilën e jashtme për krijimin e privatësisë. Për shtrimin është përdorur laminat inxhinierik, imitim dru lisi, që krijon vazhdimësi mes ambienteve të ndryshme të shtëpisë dhe kontrast me mobiliet e zeza, duke i theksuar ato.

nduerwr

KORRIDORI
Korridori nuk është vetëm një hapësirë kalimi, por na jep impaktin e pare të një shtëpie sapo hyjmë brenda, kështu që ka nevojë për vëmendjen e duhur. Në rastin konkret janë zgjedhur dy pasqyra të mëdha, të cilat i japin më shumë dritë dhe krijojnë iluzionin e një hapësire më të madhe.


tualeytet

TUALETI
Në fund të korridorit është tualeti, që më parë ishte i madh dhe karakterizohej nga hapësira të pashfrytëzuara, prandaj u nda në dy të tillë (njëri i përbashkët dhe tjetri brenda dhomës së gjumit). Përdorimi i pllakës së zezë krijon kontrast me mobilien dhe pasqyrën me kornizë druri, duke i dhënë më shumë ngrohtësi, por pa humbur elegance


shtpwias

AMBIENTI I FUNDIT TË CILIN DO TË PËRSHKRUAJ ËSHTË STUDIOJA.
Përballë me derën e studios është vendosur tavolina e punës dhe pas saj, vetrata me dalje në ballkon. Pozicionimi i spoteve mbi divanin me korrisponce, nxjerr më në pah ngjyrën mustardë duke theksuar më tepër kontrastin e bukur me ngjyrën e zezë që mbizotëron në veshjen e mureve, bibliotekës dhe tavolinës. Tapeti me print lëkurë lope dhe perimetër të çrregullt, i lidh me njëri-tjetrin këto elemente duke i dhënë më shumë elegancë hapësirës.

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending