Aktuale
Fakte interesante rreth arkitektit Arata Isozaki, që rrëmbeu çmimin “Pritzker”

Dje ai rrëmbeu një çmim që shumë arkitektë, madje edhe më të sukseshmit thjesht do ta kishin ëndërruar. Arkitekti japonez Arata Isozaki u nderua me çmimin “Pritzker” për arkitekturë, për vitin 2019. E karriera e tij me më shumë se 100 vepra në pothuajse çdo kontinent na jep material të bollshëm, për të kuptuar se jeta dhe vepra e tij çdo herë i janë përmbajtur unikalitetit.
Arkitekti japonez Isozaki iu përgjigj kontekstit dhe kërkesave specifike të çdo projekti, duke zgjeruar heterogjenitetin e punës së tij dhe duke rezultuar në një shumëllojshmëri të stileve nga gjuha amtare deri në teknologji të lartë .
Më poshtë mund t’i shihni disa fakte interesante rreth tij:
- Lufta e Dytë Botërore pati një ndikim të rëndësishëm në vizionin e tij të hershëm për arkitekturën. Në moshën 12-vjeçare, Hiroshima dhe Nagasaki u bombarduan, duke ushqyer në të idenë e përkohshmërisë së arkitekturës dhe rëndësinë e ‘kënaqësisë’ të përdoruesve të tyre derisa ata përjetojnë atë në kohën e tyre.
- Karriera e tij filloi nën mësimet për Laureatin e Çmimit Pritzker 1987, Kenzo Tange.
- Isozaki ka ndërtuar më shumë se 100 projekte arkitekturore në 6 dekada, duke përfshirë ndërtesa të rëndësishme publike dhe kulturore në Japoni, Spanjë, SHBA, Kinë, Itali, Katar, në mesin e shumë vendeve tjera në mbarë botën.
- Puna e tij gjithashtu integroi urbanizmin, duke zhvilluar në vitin 1962 projektin futuristik ‘Qyteti në ajër’ për lagjen Shinjuku në Tokio të, Japonisë.
- Puna e Isozaki ishte gjithmonë ndërdisiplinore: përveç dizajnit urban, ai punoi në dizajnimin e mobiljeve dhe ishte juri e shumë garave arkitekturore.
- Gjatë viteve ’70 dhe ’80, Isozaki punonte vazhdimisht me gruan e tij të tretë, skulptorin japonez Aiko Miyawaki (1929-2014), duke hasur në një bashkëpunim të jashtëzakonshëm.
I lindur në vitin 1931, Isozaki ishte thellësisht i ndikuar nga pasojat e Luftës së Dytë Botërore dhe shkatërrimi i vendlindjes së tij, Oita, së bashku me të gjithë ndërtimet mjedisore të krijuara gjatë historisë.
Pas themelimit të praktikës së tij në vitet 1960, Isozaki u largua nga Japonia për të kultivuar një njohuri më të gjerë të arkitekturës botërore. Në gjashtëdhjetë vitet e tij të praktikës, Isozaki ka vazhduar të ndërtojë në një mënyrë më shumë të njohur për zgjidhjet programatike dhe natyrën kontekstuale sesa aderimin e ngushtë të një stili apo tipologjie të vetme.
Nga Biblioteka Prefektore e Ōitas, e ndërtuar në vitin 1966, që është një shembull i brutalizmit japonez, deri tek Muzeu i Artit Bashkëkohor, i vitit 1986 në Los Anxhelos, Isozaki nuk është shmangur nga qasja e tij unike kundrejt projekteve.
Pas periudhës së rindërtimit, pas Luftës së Dytë Botërore, Isozaki bëri emër si një nga arkitektët e paktë që kishin projektuar objekte madhështore jashtë vendit.
Isozaki është arkitekti i tetë japonez që e fiton këtë çmim. Ceremonia e çmimeve të vitit 2019 do të mbahet në maj në Château de Versailles, e cila do të pasohet nga një leksion në Paris./Ndërtimi.info/
