Connect with us

Arkitekturë

Arkitektura shqiptare gjatë shekujve

Published

on

Trashëgimia arkitektonike sa e larme për nga gjinitë, po kaq e hershme nga fillesa dhe e gjerë për nga kohëzgjatja, përben një pasuri të rëndësishme për historinë e popullit tonë.

Fillimet e arkitekturës në vendin tonë i shënon banesa prehistorike (deri ne shek 5 p.e.s.),e zbuluar në Dunavec (vendbanim buze-ujor palafite) që i takojnë neolitit të mesëm, dhe në Maliq që i takojnë neolitit. Banesa ndërtohej mbi një platformë druri që mbështetej mbi hunj të ngulur vertikalisht në taban. Në Dunavec janë gjetur 87 hunj të tillë të shpërndarë në mënyrë të çrregullt. Ndërtimet palafite janë përdorur nga iliret për një kohë të gjatë që përfshin edhe tërë periudhën e hekurit.

Banesat prehistorike kanë qenë tre tipash:1-Banesa të futura krejtësisht në tokë, si në Cakran –Fier ;

2-Banesa gjysmë nëntoke, përsëri në Cakran; 3-Banesë mbi tokë që është zakonisht një thineshe.

Unitet arkitektonik paraqesin edhe qendrat e fortifikuara, si në zgjidhjen e terreneve, ashtu dhe në zgjidhjen planimetrike. Duke ndryshuar funksionin nga strehime të një faze para urbane, në qendra të vërteta urbane fortifikimet pësojnë evolucion në zgjidhjet dhe format arkitektonike, si dhe në teknikën e ndërtimit. Këto ndërtime përbëjnë edhe prologun e fortifikimeve antike.

Arkitektura gjatë shekujve V-I p.e.s.

Gjate kësaj periudhe Dyrrahu dhe Apolonia jetojnë një përudhë lulëzimi. Arkitektura dhe Urbanistika e këtyre qyteteve janë bazuar në arritjet e arkitekturës helene po janë të lidhura me realitetin ilir,. Krahas qyteteve koloni , në territorin e Ilirisë se Jugut lindën edhe një tog qytetesh ilire si Bylisi, Amantia, Dimali, Albanopoli, Lisi etj. Ato u vendosën në kodra e maja të larta dhe rrethoheshin me mure të bërë me një teknikë të lartë. Kjo dëshmohet në ndërtimin e portave dhe të kullave mbrojtëse.

Kullat e fortifikimeve antike në vendin tonë kanë formë katrore, rrethore dhe patkoi. Në format planimetrike dhe zgjedhjen e terrenit, fortifikimet kanë një farë uniformimi si në elementet mbrojtës: kurtinat, kullat,hyrjet, të cilat i nënshtrohen një evolucioni të caktuar. Nuratura e fortifikimeve realizohej me gurë në të thatë me gurë të thyer, të latuar, dhe të parapërgatitur.

Trajtimi urbanistik i qyteteve të rrafshëta ndryshon nga ai i qyteteve në terrene të pjerrët. Nga ana tjetër, vendosja e akropolit në anë ose në mes krijon tipa të ndryshëm urbanistike.

Gjurmët e qyteteve nga planet urbanistike, dëshmojnë për një sistem të rregullt dhe të përparuar urbanistik. Ky sistem është karakteristik si për qendrat e krijuara rishtas si Antigonea, ashtu dhe për qendrat e themeluara prej kohesh si Apolonia dhe Oriku. Kjo dukuri dëshmon për një urbanistikë mjaft të përparuar në kohë, pasi themelimi i tyre përkon me fillimet e urbanistikës së rregullt romake.

Ndërtimet Shoqërore janë treguesit më të rëndësishëm të nivelit të arkitekturës së antikitetit.

Në Apoloni, Orik, Buthrot etj., tempujt zënë pikat më dominuese duke luajtur rol të madh në trajtimin urbanistik të qytetit. Por ka edhe raste kur tempujt janë jashtë qyteteve që të përdoren edhe nga popullsia fshatare.

Tempulli më i hershëm është ai i Artemisit në Apoloni dhe Asklepit në Buthrot. Kemi dy tipa tempujsh: me portik me 4-6 kolona në anët e ngushta dhe me kolona vetëm në ballë (me ante).

Shëtitoret. (stoa)gjatë periudhës antike qenë pjesë e pandarë e formulimit urbanistik të qytetit. Ato shquhen për anën ndërtimore dhe zgjidhjen arkitektonike dhe paraqesin galeri të mbuluara me fasadë me kolona, të hapur ndaj ambientit të jashtëm ku grumbulloheshin dhe shëtisnin qytetarët në kohë të keqe ose me diell të fortë, shpesh edhe për mësim. Prej shëtitoreve njohim atë të Apolonisë, Buthrotit, Bylisit etj.

Arkitektura në shekullin I-V e.s.

Në këtë periudhë vihet re se arkitektura vazhdon të ruaje tiparet e mëparshme; fortifikimet bëhen të njëjta në teknikën e ndërtimit. Por me pushtimin e Ilirisë nga Roma disa qytete kthehen në koloni si Dyrrahu, Buthroti, Bylisi, Skodra etj, ku vendosen shumë veteranë dhe tregtarë romakë.

Orientimi i arkitekturës romake drejt asaj helene u ndie më shumë gjatë periudhës së mbretërimit të Augustit kur dihet që perandori nuk e la kurrë Romën ashtu siç dihet se Augusti kreu studimet e larta në Apoloni.

Banesat në Buthrot janë përgjithësisht me peristil, ndërsa në Apoloni është zbuluar një banesë me atrium që i përkiste shtresave të pasura, dhe e zbukuruar me mozaik.

Monumenti më i madh i periudhës antike është amfiteatri i Dyrrahut, i ndërtuar në fillim të shek. II në skajin perëndimor të rrethimit të qytetit. Në formën e eklipsit, ai ka përmasa 150m gjatësi dhe 20m lartësi. Amfiteatri shfrytëzon pjerrtësinë e terrenit për një faqe të shkallares. Arena ka forme eliptike, ndërsa shkallarja përshkohet prej galerish të mbuluara me qemer të përforcuara me nervatura mbi 2m të gjera dhe 4m të larta.

Në qendër të qytetit të Apolonisë janë gjetur monumente me vlera të veçanta si Odeoni (teatër i mbuluar) dhe BULEUTERIONI ose monumenti i Agonoteteve ku mblidhej Këshilli I qytetit. Ndërmjet Odeonit dhe Buleuteronit është gjetur edhe bazamenti i Harkut të Triumfit.

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending