Aktuale
Emrat më të njohur të arkitekturës e kujtojnë Robert Venturin

Vdekja e arkitektit amerikan Robert Venturi ditën e mërkurë, në moshën 93 vjeçare u konsiderua një humbje tejet e madhe, jo vetëm për fushën e arkitekturës por edhe për personat më të afërm e për bashkëpunëtorët e tij në këtë fushë, të cilët ndanë fjalët më të veçanta për të.
Arch Paper ka koleksionuar ngushëllimet e arkitektëve më të njohur botërisht si: Dobrah Berke, Barbara Bestor, Jean Louis- Cohen, Neil M. Denari, etj., të cilët u inspiruan apo patën fatin ta takojnë Venturin, e që për ta gjithmonë do mbetet i pazëvendësueshëm.
Deborah Berke:
Me vdekjen e Robert Venturi arkitektura ka humbur një prej më të mëdhenjve të kësaj fushe. Bob ishte një artist, një aventurier, një agjitator. Arkitektura, dizajnimi, planifikimi dhe shkrimi ishin fokusi i tij, por qëllimi i tij kryesor – i arritur në mënyrë të shkëlqyeshme – ishte ndryshimi i kulturës. Krahas bashkëpunëtorit të tij të talentuar Denise Scott Brown, ai hapi profesionin drejt mundësive të reja dhe rishkroi kanunin e historisë arkitekturore. Ai gjithashtu zhvilloi një gjuhë vizuale – të mbushur me mendje, ngjyrë, model dhe erudicion – që zhurmonte shumë përtej ndërtesave të tij.
Barbara Bestor:
“Kompleksiteti dhe kontradikta” e Robert Venturit (e shkruar në vitin 1966,) ishte një zbulim për mua si një e re në atë kohë. Megjithëse isha e zhytur në shkollën e dizajnit neo-modernist, unë isha e tërhequr nga bisedat e çmendura formale dhe joformale që ai përshkroi për arkitektët nga Roma e lashtë e Anglina Viktoriane … Më mësoi se diskursi arkitekturor është në fakt ndërtesa NË DISKURS e shoqëruar me shumë ndërtesa tjera, me qytete, me njerëz dhe me art!
Plus, kujt nuk i pëlqen të shohë zhveshjet e dekoruara të Las Vegas, siç shprehen me dashuri nga Venturi dhe partneri i tij Denise Scott-Brown? Personalisht unë pëlqej të vizitoj çdo shtëpi të vogël të shpendëve të Block Island (1979 Coxe-Hayden) dhe ato kanë pasur një ndikim të drejtpërdrejtë në çlirimin tim për të riinterpretuar forma vernakulare në punën time.
Jean-Louis Cohen:
Në një epokë të dëshpëruar në lidhje me praktikën e arkitekturës, pasi modernizimi i vulgarizuar kishte tejkaluar modernizmin poetik, libri i Robert Venturi në vitin 1966 erdhi si një zbulim i madh. Bob na kujtoi se, para se të krijohej forma, arkitektura ishte një disiplinë e vëzhgimit, e vigjilencës ndaj peizazhit të përditshëm, si dhe ndaj fetishizmit dhe obsesioneve të veta gjuhësore.
Neil M. Denari:
Sfera e ndikimit që Robert Venturi ndërtoi gjatë karrierës së tij të çmuar është shumë më e madhe se sa mendojmë, sepse etiketa postmoderne më në fund, nuk ka kufizuar mënyrat në të cilat arkitektët me shumë ideologji i kanë përdorur në teoritë e tyre. Ndjehem sikur kompleksiteti dhe kontradikta është ekuivalenti arkitektonik i Teorisë së papërfunduar të Gödel- në një grup idesh (ndoshta edhe ligjesh) që përshkruan se kompleksiteti nuk është thjesht antidot ndaj mërzisë, por më e rëndësishmja është se ajo është një kusht i vazhdueshëm bashkëkohor.
Hija e tij do të mbetet gjatë, idetë e tij janë transcendente dhe unë, gjithmonë i jam borxhli kontributit të tij të jashtëzakonshëm në arkitekturë.
Peter Eisenman:
“Kompleksiteti dhe kontradikta në arkitekturë” e Robert Venturi, libri i parë i teorisë arkitektonike nga një arkitekt amerikan, i hapi rrugën shumë gjeneratave të mëvonshme në këtë fushë- Charles Moore, Michael Graves, Richard Meier, Frank Gehry etj., për të sfiduar praktikën e kësaj fushë në vitet 1960 dhe ’70. Me kombinimin më të mirë të historisë arkitektonike evropiane – Vignola, Soane, Moretti etj. – me ikonografinë bashkëkohore, Venturi zhvilloi një ide kompleksiteti që u bë mjeti kritik për prishjen e valës së modernizmit dhe ndryshoi fytyrën e arkitekturës amerikane.
Mark Foster Gage:
Mbaj mend rreth 20 vjet më parë kur isha duke menduar të shkoj në shkollën e diplomuar për arkitekturën mes të gjithë njerëzve, takova edhe Robert Venturi. Ne përfunduam duke pirë së bashku. Ai më tha, “Mos bëni kurrë arkitekt … përveç nëse nuk ka absolutisht asgjë tjetër që ndoshta mund të bëni …” Unë u mortifikova! Unë mendova oh zot tim, çfarë po bëj nëse ky djalë i cili është në krye të grumbullit po më thotë mua që është e vështirë… në retrospektivë kuptova se ajo që ai po përcillte ishte këshillë e urtë. Arkitektura nuk është asnjë rrugë e lehtë, asnjë punë e thjeshtë, por më shumë një përulje që përfshin një sasi të konsiderueshme lufte. Ai e dinte këtë, dhe e dëshmoi në punën e tij.
Vdekja e arkitektit amerikan Robert Venturi, ditën e mërkurë në moshën 93 vjeçare, u konsiderua një humbje tejet e madhe jo vetëm për fushën e arkitekturës por edhe për personat më të afërm e për bashkëpunëtorët e tij në këtë fushë, të cilët ndanë fjalët më të veçanta për të.
Gjatë karrierës së tij të pasur, Verturi është vlerësuar me çmime tejet të mëdha dhe do të mbetet një nga shtyllat kryesore të arkitekturës së shekullit 20-të.
