Connect with us

Arkitekturë

Kështu ndryshoi xhamia e Mekës gjatë viteve

Published

on

Xhamia e Madhe e Mekës, e njohur me emrin Al-Ḥaram, njihet si vend i shenjtë dhe është ndër destinacionet më të frekuentuara, ku besimtarët mysliman shkojnë për të haxh.

Kjo xhami mbledh rreth vetës miliona adhurues, brenda vitit të cilët shkojnë për ta vizituar atë.

Image result for meka al haram then and now

Xhamia përfshin një oborr drejtkëndor qendror rrethuar nga zonat e lutjes të cilat pothuajse gjithmonë janë të mbushura përplot me njerëz. Në lindje dhe në veri të oborrit janë El-Safa dhe El-Merva, dy kodra të vogla tek të cilat pelegrinët duhet të vrapojnë ose të ecin për të kryer ritualin e njohur.

Image result for meka al haram then and now

Ndërtesa moderne e sotme është produkt i zhvillimit të saj që është bërë ndër vite. Në epokën para-islamike, Qabja, qëndronte në një hapësirë ​​të hapur ku adhuruesit u mblidheshin për t’u lutur dhe për të kryer ritualë.

Një rinovim më i madh i saj  u zhvillua në kohën e ‘Abidad kalif el-Mehdi (775-785), i cili rindërtoi dhe zgjeroi strukturën, duke zhvendosur muret e jashtme, në mënyrë që Qabja të qëndronte në qendër të oborrit. Xhamia u rindërtua përsëri në fillim të shekullit të 14 pasi u dëmtua nga zjarri dhe përmbytja. Një tjetër rinovim i xhamisë u ndërmor në vitin 1571, kur sulltani osman Selim II drejtoi arkitektin e gjykatës Sinan për të bërë përmirësime në ndërtesë. Sinani zëvendësoi kulmin e sheshtë me kupola të vogla. Elementet osmane janë pjesët më të vjetra të mbetura të strukturës moderne.

Image result for meka al haram 2000

Xhamia u modernizua dhe u zgjerua disa herë  edhe në shekullin e 20-të. Sistemi i parë i ndriçimit elektrik u instalua gjatë sundimit të Husayn ibn’Alī. Një sistem elektronik u përdor për herë të parë në xhami në vitin 1948. Ndryshimet më drastike në xhami erdhën në gjysmën e dytë të shekullit të 20-të, kur rritja e udhëtimit tregtar ajror rriti numrin e pelegrinëve në Mekë dhe Arabinë Saudite dhe pasuria e naftës ua mundësoi sunduesve të saj të financojnë projekte masive të ndërtimit. Zgjerimi i parë i xhamisë filloi në vitin 1955 gjatë sundimit të mbretit Saud. Zgjerimi, i përfunduar në vitin 1973, shtoi ndërtimin e ri rreth xhamisë osmane, duke zgjeruar hapësirën totale të strukturës nga rreth 290,000 metra katrorë në rreth 1,630,000 metra katrorë dhe duke rritur kapacitetin e saj maksimal në 500,000. Kalimi ndërmjet el-Xafës dhe el-Merave u zgjerua dhe u integrua në strukturën e xhamisë.

Një tjetër zgjerim i xhamisë ishte iniciuar nga mbreti Fahd në vitin 1984 për të akomoduar numrin në rritje të pelegrinëve të haxhit, që u rrit në më shumë se një milion në vizitues brenda një viti në vitet 1980. Ndërtesat rreth xhamisë u rrafshuan për të bërë hapësirë ​​për zgjerimin dhe ndërtimin e një zone të gjerë të shtruar rreth xhamisë. Për të lehtësuar ngjeshjen gjatë haxhit, ndërtesa ishte e pajisur me shkallë lëvizëse dhe u ndërtuan tunele e kalime për këmbësorë. Pas zgjerimit, xhamia kishte rreth 3,840,000 metra katrorë (356,800 metra katrorë) dhe rriti numrin e vizitorëve deri në 820,000.

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending