Connect with us

Arkitekturë

Çatia prej xhami që imiton diellin e verës

Published

on

Gjatë muajve të zymtë të dimrit, shumë prej nesh nuk mund të shijojnë rrezet e pakta të diellit pasi dita është shumë e shkurtër dhe puna bën që shumica ta humbasë këtë kënaqësi. Tani ka një zgjidhje edhe pse pak e shtrenjtë ajo të krijon iluzionin e verës në çdo dhomë të shtëpisë dhe në çdo kohë të vitit.

Duket si drita e diellit … por nuk është! Ajo është një lloj i ri dritaresh çatie por artificale. E quajtur CoeLux, ajo rikrijon për herë të parë procesin shkencor që e bën të duket blu, sikurse duket qielli. Ajo gjithashtu krijon një iluzion të thellë për ta bërë diellin të duket sikur është lart në qiell.

E projektuar nga një grup studiuesish në Universitetin e Insubria-s, dritarja artificiale ka një cmim prej 61 mijë dollarësh, dhe imiton qiellin dhe diellin duke përdorur një fenomen të njohur si “Rayleigh scattering” (Shpërndarja e spektrit të ngjyrave, ngjyra e kaltër e qiellit i atribuohet faktit se molekulat e ujit kanë si tendencë të mëtojnë vale në anën e ulët të spektrit dritor çka i përket dritës blu).

CoeLux është një dritare artificiale që imiton pamjen vizuale të diellit dhe qiellit duke përdorur një shtresë të fortë me nanogrimca që prodhojnë dhe shpërndajnë rrezet më valë të shkurtëra, të cilat më pas shkaktojnë që qielli të duket blu, për shembull, kur gjatësia e valës blu udhëton nëpër atmosferë ajo shpërndahet nga grimcat e tjera për ti dhënë qiellit ngjyrën e saj.

Teknologjia CoeLux përdor një parim të ngjashëm për të detyruar dritën nga një llambë standarde të shpërndahet në të njëjtën mënyrë si procesi i mësipërm. Dhe kjo teknologji mund të imitojë në mënyrë specifike shkëlqimin dhe cilësinë e dritës sidomos të tropikëve të Mesdheut dhe Evropës Veriore.
Për shembull, CoeLux 60 prodhon rrezet  e “ftohta vertikale” me kontrast maksimal ndricimi të dritës dhe hijes, siç shihet edhe në rajonet tropikale. Dritarja artificiale CoeLux 45 përmban një rreze 45 gradë, me një bilanc të barabartë dhe të lehtë të hijes. Ndërsa CoeLux 30 përdor një kënd 30 gradë të rrezeve në raport me horizontin, tipike e dritës natyrore nordike. Shtresa brenda çdo dritarje artificiale gjithashtu krijon një iluzion të thellë për ta bëra “diellin” të duket mjaft larg.

Sipas zhvilluesve, “CoeLux është një sistem optik i bazuar në teknologjinë nano për të riprodhuar artificialisht dritën natyrore dhe pamjen vizuale të diellit dhe qiellit. Ajo të ofron një mundësi të madhe për përparimin e arkitekturës së shtëpive duke krijuar një ndjesi të hapësirës së pafundme.
CoeLux është ideale për në aeroporte, zyra, palestra, muzeume, si dhe në rrjetet nëntokësore dhe garazhet e parkimit. Përveç kostos 61,000 dollarëshe për teknologjinë, instalimi kushton 7,600 dollarë dhe kërkon të paktën një metër tavan që të përshtatet. CoeLux shpreson se teknologjia mund të përdoret gjithashtu për të trajtuar edhe çrregullimet sezonale të emocioneve (SAD) dhe kushteve të tjera.

Shefi ekzekutiv dhe profesori i asociuar i Optikës dhe Eksperimenteve Fizike, Paolo Di Trapani tha se: “Përveç SAD, ne shohim shumë aplikime të mundshme të CoeLux në spitale. Natyrisht, që CoeLux është parashikuar për të përmirësuar cilësinë e trajtimit të përgjithshëm, në lidhje me ngushëllimin dhe relaksimin, me përfitim kjo edhe për pacientin në spitale.”

 

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending