Connect with us

Arkitekturë

 “Mikelangjelo i Orientit” me prejardhje shqiptare me 84 xhami dhe dhjetëra ndërtesa

Published

on

Frank Llojd Wright, një nga arkitektët më të mirë të kohës sonë shkroi në librin e tij: ‘Dy arkitektë kanë ardhur në tokë. I pari është arkitekt Sinani kurse tjetri jam unë. Sinani ishte kohanik i italianit Mikelangjelo dhe britanikut Christopher Wren. Përderisa plasaritjet e kubes…të ndërtuar nga Mikelangjelo vazhdojnë të riparohen me rrathë hekuri nga farkëtarët e Romës, tempujt e Sinanit do të qëndrojnë të tillë deri në Ditën e Fundit”.

Arkitekt Mimar Sinani thuhet lindi në fshatin Sinanaj të rrethit të Tepelenës rreth vitit 1490, gjatë kohës së sundimit të Perandorisë Osmane në trojet shqiptare. Qysh në kohën kur ishte ushtar ai u fascinua nga veprat e ndryshme arkitekturore të kohës çka do ta shndërronin atë ndër profesionistët më të spikatur të të gjitha kohërave.

Në ushtrinë osmane më pas ai pati rolin e inxhinjerit ushtarak, me të cilin ai ndërtonte fortifikime, ura, anije etj për ushtrinë. Sinani mori pjesë në shumë beteja për shtetin Osman, në Evropën Qendrore, Iran dhe Irak.

Ai ndërtoi gjithsejt 84 xhami ndërsa 25 të tilla vetëm në Stamboll. Por punimet e Sinanit mund të gjendet që nga Ballkani, në Anadoll, Siri dhe vetë Jerusalem. Në Shqipëri, Sinani ka ndërtuar disa ura, dhe nga xhamitë me më famë te tij, është xhamija “Muradie” e Vlorës (apo xhamia e Plumbit).

Pikat më të larta, arti i Sinanit i pa me ndërtimin e xhamisë “Selimije”, për nder të Sulltan Selimit II në Edirne, të xhamisë “Sulejmanije” për nder të Sulltan Sulejman Al-Kanunit. Kjo xhami pas sulmeve e luftërave të vazhdueshme ka pësuar vetëm dëme minimale dhe sot njihet si njëra prej veprave më madhore të arkitekturës osmane. Po ashtu, ai ndërtoi edhe “Shehzade”, për nder të djalit të vdekur të Sulltan Kanunit.

Fryrja e fluskave të ujit për të testuar akustikën në sallën e lutjeve duke matur jehonën e zërit që dilte nga mihrabët, përdorimi i tymit të qirinjve duke i kanalizuar në një galeri të veçantë ku do të mblidhej dhe të shndërrohej në bojë shkrimi, përdorimi i gardheve për të mbështetur strukturën e xhamisë që lejonte fleksibilitetin për të lëvizur 5 shkallë nga të dyja anët e që sot përdoret nga shumë profesionistë për ndërtimin e rrokaqiejve të lartë, janë disa nga karakteristikat e njërit prej personave më me nam në perandorinë e dikurshme shkruan worldbulletin.net, përcjellë Ndërtimi.info.

Xhamitë e Sinanit dhe ndërtesat e tjera që ai ndërtoi në Stamboll, nëpër Shqipëri dhe pjesë te tjera të Ballkanit tregojnë qartë super talentin që arkitekti Shqiptar kishte në artin e ndërtimit. Asnjë arkitekt në kohën e Sinanit nuk arriti që të ndërtoje në botë ndërtesa me kupola aq të mëdha sa ato te Sinanit. Përveç se ndërtues i thjeshtë, Sinani ishte planifikues, organizues dhe zbatues i strukturave që ndikuan në fitoret e shumta të ushtrisë osmane.

Gjatë udhetimeve të tija nëpër Azi dhe Evropë, Sinani pa artin dhe arkitekturen e civilizimeve të ndryshme të botës, të cilat influencuan gjenialitetin e tij arkitektonik. Për shkak te famës së tij si arkitekt i talentuar, ai u zgjodh si shefi i arkitekteve te Sulltan Kanunit ne 1538. Nga kjo kohë e deri në vdekjen e tij si 90-vjeçar, Sinani ndërtoi me qindra ndërtesa në shtetin Osman.

Arti i botës islame, deri në ditët e sotme nuk ka arritur që të nxjerri një gjeni të dytë si arkitekt Sinani. Ai mbahet si Mikelanxhoja i artit islam të të gjitha kohëve.

Click to comment

You must be logged in to post a comment Login

Leave a Reply

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending