Connect with us

Arkitekturë

Roboti që detekton rrjedhjet e lëngjeve dhe gazrave

Published

on

Gazi dhe rrjedhjet e ujit mund të identifikohen para se të kërcënojnë jetën dhe infrastrukturën, duke përdorur këtë robot të zhvilluar nga MIT që noton përmes tubave.

Hulumtuesit pretendojnë se roboti është më i lirë, më i shpejtë dhe më efektiv se sistemet ekzistuese të zbulimit të rrjedhjes.

Është rezultat i nëntë viteve të hulumtimit nga ekipi i PipeGuard në Institutin e Teknologjisë në Masaçusets (MIT), i kryesuar nga profesori i inxhinierisë mekanike Kamal Youcef-Toumi dhe studenti i diplomuar You Wu.

Ata fillimisht zhvilluan robotin e tyre për të testuar rrjedhjet e gazit i cili mund të ndihmojë në shmangien e shpërthimeve të gazit të cilat shpesh shkaktojnë edhe viktima.

Ekipi pastaj e ka përshtatur atë për të punuar në ujë. Varianti i ri ujor mund të përdoret për të përmirësuar sistemet e shpërndarjes së ujit të qyteteve, të cilat sipas MIT aktualisht humbin mesatarisht 20 përqind të furnizimit të tyre për shkak të rrjedhjeve. Ajo gjithashtu do të frenojë dëmin strukturor që rrjedhjet mund të shkaktojnë në ndërtesa dhe infrastrukturë.

Roboti që vepron në ujë ka formën e një ‘zogu’ bedmintoni (lloj sporti) dhe në pjesën më të madhe të saj mbush diametrin e tubit që po mat.

Pajisja mund të futet dhe të shikohet përmes ndonjë hidranti zjarri. Punon duke lëvizur me rrjedhën e ujit brenda tubave, duke shënuar pozicionin e saj dhe çdo ndryshim në presion.

Ndryshimet e presionit shkaktojnë një tërheqje të “butë” të butë të pajisjes, e cila është ngulitur me sensorë.

Hulumtuesit i kryen testimet e tyre në një linjë të tubit të ndryshkur në Arabinë Saudite, duke punuar së bashku me Universitetin e vajrave dhe mineraleve të mbretit Fahd.

“Ne u përpoqëm 14 herë për tri ditë dhe ai përfundoi inspektimin çdo herë”, tha Wu. “Për më tepër, ajo gjeti një rrjedhje që ishte rreth 1 gallon (3.8 litra) për minutë, e cila është një e dhjeta e madhësisë minimale që mund të gjejnë mesatarisht metodat e zbulimit konvencionale dhe një e treta që ato sisteme mund të gjejnë nën kushte më të mira”

Roboti është një evolucion i dizajnit të mëparshëm të ekipit të PipeGuard, që synon zbulimin e rrjedhjeve të gazit.

Hulumtuesit aktualisht po testojnë tubacionet e shpërndarjes së ujit në 30 centimetra nën qytetin meksikan të Monterrey, që vlerëson se humbet rreth 80 milionë dollarë në vit për shkak të rrjedhjeve, gjë që gjithashtu vë në dukje furnizimin me ujë të ndotur.

Pas kësaj, ekipi planifikon të bëjë një version të palosshëm të robotit të tyre që mund të përshtatet me madhësi të ndryshme tubash. Kjo do ta bënte më të dobishëm për rrjetet më të vjetra të shpërndarjes së ujit që nuk janë të regjistruara tërësisht në planet apo hartat e qytetit.

Ata gjithashtu kanë një vizion për një robot të ardhshëm që mund të kryejë riparimet e gypave në vend. Ekziston edhe një version aktiv i pajisjes që mund të kontrollojë lëvizjen e tij në vend që të lëvizë pasivisht me rrjedhën e ujit.

Nuk është roboti i vetëm i projektuar për të zvarritur nëpër qytete. Një tjetër prototip i kohëve të fundit nga MIT i quajtur Luigi hidhet përmes kanalizimeve, duke mbledhur mostra të të dhënave që mund të përdoren për të identifikuar shpërthimet e sëmundjes para se të ndodhin.

Ekipi i PipeGuard do të paraqesë hulumtimet e tyre në konferencën ndërkombëtare të intelegjencës për sistemet dhe robotët inteligjente (IROS) në Vancouver në shtator. 

Click to comment

You must be logged in to post a comment Login

Leave a Reply

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending