Qytetet shqiptare me fizionomi mesjetare fillojnë t’i nënshtrohen studimeve të mirëfillta urbanistike të realizuara nga arkitekte austro-hungreze të cilat tentonin t’i jepnin qyteteve shqiptare pamjen e qyteteve evropiane.
Me 1920 Tirana shpallet kryeqytet i Shqipërisë dhe qeveria e Fan Nolit vendos t’i japë qytetit pamjen dinjitoze të një kryeqyteti evropian i cili duhet të ishte njëkohësisht dhe qendër administrative. Për këtë arsye projektohet për herë të parë sheshi në qendër të qytetit (sheshi Skenderbej) ku u hodhën njollat e para të godinave qeveritare, si dhe aksi historik Veri-Jug i bulevardit te madh, në të cilin bën pjesë ky shesh, dhe që ka autor ing. Eshref Frasherin, ministër në qeverinë e Fan Nolit, se bashku me dy autore të tjërë ; njeri italian Chiaravelli dhe tjetri austriak Ëeiss.
Mbreti Zog i dha një rëndësi të madhe planeve rregulluese të qyteteve kryesore të vendit, një pjesë e të cilave gjeti zbatim. Më 1930 në Tiranë fillon zbatimi i bulevardit të madh i quajtur bulevardi “Mbreti Zog”, dhe ndërtimi i ministrive.
Gjithashtu zgjerohen rrugët kryesore të qytetit dhe përcaktohet kufiri i qytetit. Më 1931 kufiri i kryeqytetit brenda shkruante një sipërfaqe prej 600 ha, dhe përcaktoheshin zonat e zhvillimit në perspektivë, si p.sh. zona industriale, e banimit, e gjelbëruar etj.
Në këtë periudhë autorët e planeve rregulluese janë arkitektët austriakë, ku veçojmë arkitektin Kohler.
Ne periudhën e pushtimit nga Italia fashiste pas 1939, arkitektët italianë rishikojnë të gjitha planet rregulluese të qyteteve kryesore ose i bëjnë nga fillimi. Arkitektura dhe Urbanistika në këtë periudhë është racionale, pra e tipit fashist.
Dallohet kompleksi i “sëpatës se liktorit“ ne fund te bulevardit kryesor të Tiranës i përbërë nga Stadiumi, zyrat Fashos (tani UT) dhe dy godinat anash bulevardit Arkitektet italiane ku veçohet arkitekti Gerardo Bosio, Ivo Lambertini dhe Ferdinando Poggi kanë realizuar hartimin e planeve rregulluese të Tiranës, Durrësit, Vlorës, Elbasanit, Beratit, Petreles, Sarandës etj, në të cilat përveç arkitekturës dhe urbanistikes racionale, respektohet psikologjia dhe tradita e shqiptarit të lidhur me pronën private etj.
Ato e projektuan Tiranën sipas karakterit ekstensiv me vila private, duke ruajtur zonat historike në qendër me xhamine, teqen, kullën e sahatit, te cilat merren si pika referimi. Planet rregulluese të qyteteve shqiptare të vitit 1942 të realizuara nga arkitektet italiane janë marrë për bazë në linjat e tyre kryesore në planet rregulluese mbas çlirimit.
Ndërtesat e komunizmit në Tiranë “bashkëjetojnë” me metropolin modern
Modeli komunist në aspektin e ndërtimeve u ndoq paralelisht me ndërtimin masiv të pallateve, por edhe të disa prej objekteve të mëdha dhe të njohura që janë trashëgimi e regjimit komunist dhe që dëshmojnë influencën e regjimit në arkitekturë.
Pas çlirimit të Shqipërisë në nëntor të vitit 1944 nga pushtuesit nazi-fashistë, institucionet e regjimit diktatorial filluan të projektojnë dhe ndërtojnë qytetet me ndërtesat e stilit komunist, duke përfshirë objektet e banimit, institucionet kulturore dhe ndërtesat e institucioneve të rëndësishme shtetërore, shkruan Anadolu Agency(AA).
Ndërtesat e periudhës së regjimit të ish-diktatorit Enver Hoxha sot gjenden në çdo qytet të Shqipërisë, por për shkak të hapësirës më të madhe të qytetit dhe statusit si kryeqytet, këto lloj objektesh gjenden më shumë në Tiranë, që edhe sot u kanë rezistuar zhvillimit urban dhe arkitekturës moderne të ndërtimeve.
Këto ndërtesa vazhdojnë të përdoren për qëllime të ndryshme, si pallate banimi, objekte për institucionet e shtetit shqiptar, për qëllime kulturore, por disa edhe janë shkatërruar apo braktisur, sidomos uzina, apo godina të ish-reparteve ushtarake.
Në Tiranë spikasin sidomos pallatet e banimit, të ndërtuara me parafabrikat, por edhe ndërtesa të tjera me tullat e bardha dhe të kuqe, të vendosura në zona pranë qendrës së Tiranës, por edhe në lagjet më të njohura të kryeqytetit, si dhe godina të tjera njohura që përdoren nga institucionet.
Pas përmbysjes së regjimit komunist në vitin 1991, në Shqipëri shumë ndërtesa që ishin ndërtuar gjatë periudhës komuniste u shkatërruan, sidomos fabrikat, por objektet e banimit pothuajse rezistuan, duke u rikonstruktuar, por edhe duke u ruajtur në formën e dikurshme.
Procesi i transformimit të ndërtesave dhe pallateve që ishin ndërtuar gjatë regjimit komunist i dha kryeqytetit një pamje të re, pasi pas vitit 2000, ish-kryebashkiaku i Tiranës, kryeministri aktual i Shqipërisë, Edi Rama, realizoi projektin e ngjyrosjes së fasadave të këtyre ndërtesave, duke krijuar një “bashkëjetesë” mes zhvillimit urban modern dhe arkitekturës së godinave të periudhës së komunizmit.
Tirana ndryshoi ngjyrat e shumë fasadave të pallateve që i përkisnin regjimit komunist, sidomos në sheshet dhe rrugët kryesore, duke i përshtatur këto ndërtesa, me zhvillimin urban dhe ndërtesat moderne të metropolit shqiptar të ndërtuara në dekadat e fundit.
Ngjyrat që mbizotërojnë edhe sot në këto ndërtesa të transformuara janë e kuqja, e verdha, blu, jeshile dhe portokalli, duke iu dhënë në këtë mënyrë pallateve të ndërtuara gjatë regjimit komunist një “identitet” të ri./Media Ndërtimi