Connect with us

Arkitekturë

Arkitektura ekziston në çdo vend apo hapësirë ​​fizike të banuar nga qeniet njerëzore

Published

on

Arkitektura ka të ngjarë të ekzistojë në çdo vend apo hapësirë ​​fizike të banuar nga qeniet njerëzore. Për më tepër, kurioziteti ynë i natyrshëm dhe shpirti eksplorues përbëjnë një aspekt integral të njerëzimit tonë. Të nxitur nga kapaciteti ynë shpikës, na shtyn të ndërmarrim skenarë të ardhshëm që mund t’i eksplorojmë si individë dhe si shoqëri. Rrjedhimisht, mundësia e një të ardhmeje në hapësirë ​​ka ndezur imagjinatën e shkencëtarëve dhe projektuesve, duke rezultuar në dizajne konceptuale dhe fantashkencë ku qeniet njerëzore banojnë në hapësirë.

Kapaciteti shpikës dhe imagjinativ njerëzor mund të gjurmohet përmes punës së artistëve të tillë si Jean-Marc Côté, i cili, në fillim të shekullit të 20-të, parashikoi një seri ilustrime retro-futuristike që përshkruanin se si do të ishte jeta në vitin 2000. Ka gjithashtu referenca të dukshme letrare, si p.sh., referenca të shquara letrare. si një specie fluturuese në hapësirë. Pa dyshim, e ardhmja dhe hapësira janë dy tema magjepsëse që kanë frymëzuar zhvillimin e një vizioni afatgjatë për shoqërinë në hapësirë.

Gjatë historisë, specia jonë ka dëshmuar përparime të rëndësishme në eksplorimin e hapësirës, ​​nga programet si Soyuz-Apollo te propozimi konceptual i Stanley Kubrick për Stacionin Hapësinor V – bazuar në idetë e Wernher von Braun – që përfundimisht çoi në zhvillimin e Stacionit Ndërkombëtar Hapësinor (ISS). Me programin Artemis në zhvillim e sipër, e ardhmja e njerëzimit në hapësirë ​​nuk është më thjesht spekulime, por një mundësi e prekshme e arritshme për astronautët. Ky program i NASA-s synon të krijojë një post hënor si bazë për misionet e ardhshme, duke shënuar një moment historik të rëndësishëm në përpjekjet tona ndërplanetare. Ndërsa i afrohemi më shumë shndërrimit në një specie fluturuese në hapësirë ​​përmes misioneve ambicioze, propozime të reja të projektimit dhe kërkime po shfaqen për të ripërcaktuar nocionet tradicionale të habitateve hapësinore. Në këtë kontekst, Sana Sharma, Kryeshefi i Dizajnit i Institutit Aurelia, ofron njohuri të vlefshme në qasjet e tyre inovative që synojnë krijimin e një komuniteti me akses të hapur që mbështet vizionin afatgjatë të njerëzimit për zhvillimin e një shoqërie ndërplanetare.

Duket se me përpjekjet e organizatave si Instituti Aurelia, një disiplinë që më parë shihej si e shkëputur nga fusha që nuk lidhen me hapësirën do të bëhet më e aksesueshme, duke nxitur përfshirjen duke përqafuar prejardhje dhe fusha të ndryshme njohurish. Kjo do të lindë pyetje të reja në këtë fushë. A do të shkojnë habitatet hapësinore përtej konceptit të tyre origjinal dhe do të bëhen shtëpi për breza të shumtë? Çfarë roli do të luajë arkitektura në zhvillimin e një shoqërie jashtëplanetare?

Strukturat e parashikuara në fantashkencë dhe dizajne konceptuale janë të arritshme për brezin tonë. Ndërsa materialet e reja dhe sistemet e ndërtimit zhvillohen paralelisht me strukturat hapësinore, marrëdhënia jonë me hapësirën evoluon dhe thellohet. Sana Sharma parashikon “një fjalor të ri për arkitekturën hapësinore: një fjalor që merr parasysh diversitetin e popujve dhe përvojat e shkuarjes në hapësirë”.

Akti i banimit është një karakteristikë themelore e njerëzimit, dhe për këtë arsye, është e nevojshme të projektohen hapësira që mund të akomodojnë shprehjet e ndryshme që lidhen me të qenit njeri.

Përderisa Toka do të vazhdojë të jetë djepi dhe themeli i njerëzimit, përmes TESSERAE, Instituti Aurelia parashikon “më shumë njerëz të ndiejnë se mund të jenë pjesë e të ardhmes hapësinore të njerëzimit; duke marrë pjesë në të dhe duke e ndërtuar atë”. Me industrinë private që po zhvillohet tani rreth eksplorimit të hapësirës, ​​ne mund të qëndrojmë në pragun e mundësive të reja që do të formojnë një koncept të ri të arkitekturës, të karakterizuar nga stili, paradigmat dhe sfidat e saj./Media Ndërtimi

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending