Connect with us

Aktuale

Kino Lumbardhi: e djeshmja, e sotmja dhe e ardhmja!

Published

on

Derisa një brez i tërë priste në radhë për të parë një film në kinemanë Lumbardhi, e cila hapi dyert në shkurt të vitit 1952, shtatëdhjetë vjet më parë, një brez tjetër mori iniciativën për të ringjallur kinemanë e mbyllur.

Derisa në kujtesën e disave mbeten të paharruar filmat që i kanë parë, për disa të tjerë të paharruar ishin koncertet e artistëve/eve si Yasemine Hamdan e Gayesu Akyol.

Prizma Medium ka zhvilluar një intervistë me Drejtorin Ekzekutiv të Fondacionit Lumbardhi, Ares Shporta, për të shkuarën, të tashmen dhe të ardhmen e Lumbardhit, i cili me përpjekje jashtëzakonisht të rëndësishme veproi për mbijetesën e ndërtesës së kinemasë.

Iniciativa për Mbrojtjen e Kino Lumbardhit është gdhendur në kujtime në vitin 2014, me fushatën e mbështetur nga 58 organizata joqeveritare të udhëhequra nga DokuFest, EC Ma Ndryshe dhe Rrjeti i Organizatave Kulturore të Prizrenit.

Duke bashkuar akterë të ndryshëm, dhe duke paraqitur kujtesën publike dhe vlerat e tjera arkitekturore, teknologjike dhe sociale të kinemasë si bazë, ata përfshinë kinemanë Lumbardhi në listën e trashëgimisë kulturore me mbështetje lokale, kombëtare dhe rajonale, kështu duke bërë që për herë të parë në Kosovë qytetarët zyrtarisht të përcaktojnë trashëgiminë kulturore dhe njëherit hera e parë që një proces privatizimi ndalohej me një fushatë avokimi.

Ky grup ka kundërshtuar edhe tendencën e Komunës së Prizrenit, në deklaratën zyrtare të saj, për rrënimin e objektit të kinemasë, pas arsyetimit të ‘zgjerimit të rrugës’ dhe ka kërkuar që të zhvillohen opsione për një qasje që e ruan objektin e kinemanë dhe i ofron zgjidhje problemit të sigurisë dhe trafikut.

Në mënyrë që kinemaja të bëhet një ‘hapësirë ​​kulturore kolektive, funksioni kryesor i së cilës është të shfaqë filma’, organizatat kulturore dhe aktorët institucionalë u bashkuan për të kërkuar hartimin e planit të menaxhimit të kinemasë, të gjenerohen burime financiare në nivel lokal dhe ndërkombëtar për restaurimin dhe zhvillimin e saj, si dhe duke sugjeruar të zhvillohet një model shumë-palësh i menaxhimit të kinemasë.

Si rezultat i dialogut të zhvilluar ndërmjet institucioneve për rreth 6 muaj, ekipi udhëheqës i iniciativës pas vlerësimit të situatës, vendosi që, ndryshe nga periudha kur u ndalua rrënimi i kinemasë në vitin 2007, këtë herë duhet të krijohej një entitetit i ri përkushtuar zhvillimit të Kinemasë Lumbardhi dhe me mbështetjen e të gjithëve të veprojë pas të gjitha etapave të procesit sipas kërkesave të Iniciativës.

E në vazhdimësi të kësaj, me qëllim të ‘përpilimit të programeve artistike, edukative dhe kërkimore, mbështetjen e prodhimit kulturor dhe ringjalljen e jetës kulturore në Prizren’, u themelua Fondacioni Lumbardhi. Si rezultat i marrëveshjes me AKP-në, pas riparimeve të vogla dhe pastrimit, Kino Lumbardhi u rihap si qendër kulturore më 30 maj të vitit 2015.

Ndërmarrja shoqërore ‘Kino Bistrica’, e cila drejtoi kinemanë për gati 50 vjet, ashtu si institucionet dhe organizatat e tjera vetëqeverisëse dhe shoqërore, pas luftës, ra nën administrimin e AKP-së. Pas luftës, ish-punonjësit e kinemasë e kuptuan se me shembjen e rrjetit rajonal të shpërndarjes së filmit dhe ndryshimit të teknologjisë, kjo ndërmarrje nuk mund të përballohej me filmat në formate analoge që mund të vinin vetëm nga Tirana, e cila në atë kohë ishte 9 orë larg ose me qira sporadike dhe të ardhura nga bufeja, dhe si rrjedhojë kinemaja duhej të mbyllej. Në atë kohë, derisa kinemaja në Pejë po rinovohej me mbështetjen e KFOR-it italian, Komuna e Prizrenit nuk e pranoi një mbështetje të ngjashme, por në vend të kësaj e pasqyroi planin për rrënimin e kinemasë në planin zhvillimor të qytetit për vitin 2003.

Siç e dini, ky plan u zyrtarizua në vitin 2007, me vendimin për rrënimin e kinemasë marrë nga ekzekutivi në atë kohë, madje u krijua një komision dhe u bë inventarizimi i kinemasë, ku u sugjerua se cili projektor dhe cila ulëse ku duhet të dërgohet. Ishte një fushatë gjatë periudhës së festivalit nga profesionistë dhe aktivistë që përpiqeshin të mbronin komunitetin dhe trashëgiminë kulturore, që nga viti 2002, duke kërkuar rifunksionimin e kinemasë me ndërmjetësimin e DokuFest-it, kështu dhe u ndal procesi, pas grumbullimit të mbi 8.000 nënshkrimeve. Kjo mbeti në kujtesë si Iniciativa e parë e mbrojtjes së Kinemasë Lumbardhi./Media Ndërtimi.

Aktuale

Eurostat: Shqiptarët më punëtorët në Evropë, por me paga me të ulëta

Published

on

Shqiptarët punojnë me orë më të gjata pune krahasuar me vendet e Bashkimit Evropian, megjithëse paguhen më pak.

Sipas të dhënave nga Eurostat, një javë e zakonshme pune për personat e moshës 20-64 vjeç në BE është mesatarisht 37.5 orë, ndërsa për shqiptarët rreth 43.7 orë në javë.

Konkretisht, shqiptarët punojnë një ditë më shumë se vendet e BE-së ose 6 orë më tepër në javë.

Pavarësisht këtij fakti, orët e zgjatura të punës në Shqipëri nuk përkthehen me paga më të larta, pasi aktualisht vendi ynë ka nivelin më të ulët të pagës mesatare në rajon dhe Europë, gati dyfish më pak se Serbia e Mali i Zi dhe ndjeshëm më pak se Bashkimi Europian.

Kjo tregon një mospërputhje të qartë midis orëve, pagës apo edhe produktivitetit të punëtorëve.

Direkt pas vendit tonë renditet Serbia, ndërsa sa i takon vendeve të BE-së, Greqia ka përqindjen më të lartë të punëtorëve me orar të zgjatur, rreth 11.6%, e ndjekur nga Qiproja 10.4% dhe Franca 10.1%.

Orët e zgjatura të punës në Greqi lidhen edhe me normën më të lartë të papunësisë, e si rrjedhojë orët shtesë të punonjësve aktivë i referohen zëvendësimit të mungesës së fuqisë punëtore në vend.

Holanda ka javën më të shkurtër të punës me rreth 33.2 orë, e ndjekur nga Gjermania me 35.3 dhe Danimarka me 35.4 orë.

Duke qenë se Shqipëria ka rekordin më të lartë të të vetëpunësuarve në rajon me një normë prej 36%, orët e gjata të punës lidhen kryesisht me nivelin e lartë të vetëpunësimit dhe punën e fundjavës.

E njëjta gjë vlen edhe për shumicën e shteteve të Bashkimit Evropian, ku 29.3% e të vetëpunësuarve punonin me orë të gjata krahasuar me të punësuarit, të cilët përbënin 3.6% e totalit.

Në Shqipëri administrata publike është ajo që punon më pak, me rreth 38.8 orë në javë, ndërsa punëtorët e sektorëve të prodhimit dhe ndërtimit punojnë më tepër.

Ndërsa në BE, orët e gjata të punës ishin më të zakonshme në mesin e punonjësve të kualifikuar të bujqësisë, pylltarisë dhe peshkimit me 27.5% dhe menaxherëve me 21.9%./Media Ndërtimi

Continue Reading

Aktuale

BE do të jap 1 miliard euro ndihmë financiare për mbrojtjen sociale në Liban

Published

on

Gjatë vizitës së saj në Bejrut, Presidentja e Komisionit Evropian Ursula von der Leyen, e shoqëruar nga Presidenti i Republikës së Qipros, Nikos Christodoulides, diskutuan sfidat e rëndësishme të brendshme dhe rajonale me të cilat përballet Libani dhe se si BE-ja mund ta mbështesë më mirë vendin dhe njerëzit.

Ajo njoftoi se BE-ja do të ofrojë një paketë ndihme financiare për Libanin me vlerë 1 miliard euro për 2024-2027.

Kjo mbështetje e vazhdueshme e BE-së do të forcojë shërbimet bazë si arsimi, mbrojtja sociale dhe shëndeti për njerëzit në Liban. Ajo do të shoqërojë reformat urgjente ekonomike, financiare dhe bankare. Për më tepër, Forcat e Armatosura libaneze dhe forcat e tjera të sigurisë do t’i ofrohet mbështetje me pajisje dhe trajnime për menaxhimin e kufirit dhe për të luftuar kundër kontrabandës.

Vizita e Presidentes von der Leyen në Liban vjen pas takimit të posaçëm të Këshillit Evropian më 17-18 prill, ku Këshilli konfirmoi vendosmërinë e BE-së për të mbështetur njerëzit më të cenueshëm në Liban, duke përfshirë refugjatët, personat e zhvendosur brenda vendit dhe komunitetet pritëse, si si dhe forcimin e mbështetjes për Forcat e Armatosura libaneze, luftën kundër trafikimit të qenieve njerëzore dhe kontrabandës. Këshilli Evropian ripohoi gjithashtu nevojën për të arritur kushte për kthime të sigurta, vullnetare dhe dinjitoze të refugjatëve sirianë, siç përcaktohet nga UNHCR./Media Ndërtimi

Continue Reading

Aktuale

Zyra e Kryeministrit Kurti furnizohet me mobile luksoze në vlerë prej 54 mijë euro

Published

on

Karrige lëkure, tepisona, vitrina e mobile të ndryshme luksoze. Të gjitha këto janë porositur nga Zyra e Kryeministrit të Kosovës. Orenditë e reja po kapin shifrën e 54 mijë eurove.

Zyra e Kryeministrit të Albin Kurti, ka hapur disa tenderë për blerjen e disa orendive të reja.

Zyra e kryeministrit dhe disa ministri tjera janë në pritje të furnizimit me karrige të lëkurës, me tepsiona, me pajisje të reja për byfe, e vitrina, të cilat i kanë kushtuar hiç më pak se 53 mijë e 977 euro, shkruan Insajderi.

Me datën 30 të muajit të kaluar, Zyra e Kryeministrit kishte hapur tender për “furnizim me karrige lëkure”, 50 copë.

Vlera e parashikuar është 9,999.00 euro.

Poashtu në muajin e kaluar nga ZKM’ja është hapur tenderi për “Furnizim me lloje të ndryshme vitrinash”, ku ceken mobile druri për zyre. Vlera e parashikuar e kontratës për këtë tender është 40.000 euro.

Me 1 maj, Zyra e Kryeministrit ka hap tender për “Furnizim me pajisje byfeje”. Ku theksohet për “frigoriferë dhe ngrirësit”.

Vlera e parashikuar për këtë kontratë është 990 euro.

Bëhet fjalë për tri karrige statike nga materiali krom, të veshura me lëkurë artificiale, kualitet i lartë i ngjyrës së zezë.

Po ashtu edhe për një karrige rrotative nga rrjeta me mekanizëm lëvizës. Ku vetëm këto kanë kushtuar hiç më pak se 999 euro./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending