Bogdanović u lind më 1922 në Beograd dhe ishte përfshi në rezistencën antifashiste që në vitin 1941. I shkolluar për arkitekt në Beograd, pas Luftës së Dytë Botërore projektoi më se 20 monumente për viktimat e luftës dhe të fashizmit. Dy prej tyre, ai në Jasenovac dhe tjetri në Vukovar, u njohën ndërkombëtarisht.

Ai ligjëroi urbanologji në Universitetin e Beogradit dhe përveçse autor i shumë artikujve qoftë për arkitekturë apo komente politike, mjaft prej të cilëve të botuar edhe nëpër revista ndërkombëtare, ishte edhe autor i disa librave. Në vitet 1980 drejtoi Komunën e Beogradit ndërsa më 1981 dha dorëheqje nga Akademia Serbe e Shkencave dhe e Arteve ngaqë nuk pajtohej me politikat nacionaliste të këtij institucioni.

Në fund të viteve 1980 dhe në fillim të viteve 1990, duke qenë majtist i flaktë, e kundërshtoi rreptë nacionalizmin serb.

Vëllimi i ADMOVERE për Bogdanović-in përfshinë fragmente në të cilat ai kishte mbështetur pavarësinë e Kosovës gjatë viteve ‘90 dhe raportet e saj me Serbinë, por edhe mbi raportet shqiptaro-serbe përgjithësisht.

Për shembull, ai i kundërshtonte standardet e dyfishta të përfaqësuesve të regjimit serb gjatë viteve ’90, të cilët për Krajinën në Kroaci kërkonin autonomi me të drejtë për shkëputje, ndërkaq Kosovës këtë ia mohonin kategorikisht.

Për më shumë, Bogdanović është i pari serb që qysh më 1990 e tha publikisht se në Kosovë ishte tashmë vonë edhe për republikë, duke e konsideruar dëshirën e shqiptarëve për bashkim si të drejtë legjitime.

Për më tepër, ai nuk mbështeste ankesën serbe se situata demografike në Kosovë po ndryshonte me rritje të popullsisë shqiptare.

Argumenti i tij ishte se për njëqind vjet sa Kosova ishte pjesë e Serbisë, serbët iknin prej andej e një prej arsyeve për këtë ishte zhvendosja në pjesë më të pasura, duke ua shitur tokën shqiptarëve për një çmim të mirë.

Ideja e tij ishte se territori ku jetojnë rreth 2 milionë shqiptarë që përbëjnë mbi 90% të popullatës së atij territori, u takon njerëzve që jetojnë aty dhe kjo i duhet thënë popullit serb, ndonëse të gjithë e dinë, por nuk kanë forcë a guxim që ta pohojnë.

Në fund të viteve ‘80, arkitekti i mirënjohur nga Beogradi Bogdan Bogdanović po kthehej nga Mitrovica duke udhëtuar me një shofer shqiptar në veturë me targat e këtij qyteti. Në njërën prej shumë intervistave të tij në mediat jugosllave, në dhjetor të vitit 1989 ai kishte thënë që gjatë kësaj përvoje e kishe kuptuar se ç’do të thoshte me qenë shqiptar në Yugosllavi: “Gjithçka na bënë gjatë rrugës: i binin burisë, fishkëllonin, kërcënonin se do të na shtypnin me kamion”.

Në prag të shkatërimit të ish-Jugosllavisë, represionin dhe aparteidin e Serbisë në Kosovë që do të intenfisikohej gjatë viteve ‘90, Bodanović e kishe cilësuar fashizëm, duke shtuar se këtë “populli sërb, ne sërbët, fëmijët dhe nipat tanë, do ta mbajmë në ndërgjegje”. Rrënimin dhe mbytjen e qyteteve dhe të njerëzve në Kosovë, si dhe mungesën e vetëdijes sërbe për këtë, Bogdanović e kishte konsideruar tragjedi morale të popullit sërb.

Bogdanović është pjesë e grupit të intelektualëve serbe që i kundërshtonin shkeljet drastike të të drejtave të njeriut ndaj shqiptarëve në Kosovë nga ana e autoriteteve serbe, që prej kohës së shfuqizimit të autonomisë së Kosovës nga Serbia më 23 mars 1989 e deri në hyrjen e trupave të NATO-s më 12 qershor 1999, madje edhe më tej. Këto shkelje kulmuan gjatë viteve 1998–1999 në krime lufte e krime kundër njerëzimit, me vrasjet e afro 10 mijë shqiptarëve civilë, përdhunimet e mijëra, në veçanti grave, depërtimin e gati një milion shqiptarëve, djegien dhe shkatërrimin e rreth 100 mijë shtëpive, si dhe me dëme të tjera shpirtërore e materiale.

Me qëllim për të përmbledhur qëndrimet e intelektualëve serbe që kishin kundërshtuar represionin shtetëror serb ndaj shqiptarëve gjatë viteve ‘90, organizata ADMOVERE lancoi projektin “Sërbia tjetër”, me mbështetje nga KFOS. Për këtë qëllim janë hulumtuar gjerësisht artikuj dhe intervista të botuara gjatë këtij harku kohor prej mbi tri dekadash nëpër gazetat ditore dhe publikimet javore të Kosovës, të Serbisë, e më gjerë.

Në vëllimin e parë të publikuar më 2021 janë përfshirë fragmente nga artikujt dhe intervistat e më të spikaturit intelektual të këtillë, arkitektit Bogdan Bogdanović, në të cilat ky flet mbi shkeljet brutale të të drejtave të njeriut të shqiptarëve në Kosovë gjatë viteve ‘90.

Autori i analizës me titullin “Bogdan Bogdanović, një intelektual për t’u mbajtur mend” është Shkëlzen Gashi i cili ka studiuar Shkencat Politike në Universitetin e Prishtinës, kurse magjistraturën për Demokraci dhe të Drejta të Njeriut në programin e përbashkët studimor të Universiteteve të Bolonjës dhe të Sarajevës.

Është autor i shumë botimeve (librave dhe artikujve). Në vitin 2010 ka botuar biografinë e paautorizuar të Adem Demaçit, i cili ka kaluar 28 vjet nëpër burgjet jugosllave. Kohët e fundit, ka botu shumë artikuj brenda e jashtë vendit rreth historisë së Kosovës në tekstet mësimore të historisë në Kosovë dhe në vendet përreth Kosovës – Shqipëri, Sërbi, Mal të Zi dhe Maqedoni. Po ashtu, tani është duke shkruar biografinë e Ibrahim Rugovës, udhëheqësit të shqiptarëve të Kosovës 1989-2006. Ky shkrim është publikuar në kosovotwopointzero.com./ Media Ndërtimi.