Connect with us

Aktuale

Krejt rrugët çojnë në qytet (Udhëpërshkrim)

Published

on

Në prag të zgjedhjeve lokale, e mora aparatin tim fotografik në udhëtim për në disa fshatra të Kosovës, të cilat ndodhen në margjina të qyteteve. Tani, pak njerëz shohin ndonjë interes në këto vende. Të lëna pas dore dhe në mungesë të investimeve, shumica e banorëve i kanë lënë pas këto fshatra për qytetet afër tyre.

Leskovec, Prizren

Me të marrë rrugën për në fshat mirëpritem nga një tabelë e vjetër e investimeve komunale në ndërtimin e rrugës  cila e lidhë Leskovecin me qytet. Një rrugë gati 4 kilometra, e cila kishte kushtuar më shumë se 400 mijë euro. Për ironi, rruga e cila për qellim kryesor kishte afrimin e fshatit me qytet ne fakt u bë rruga ku shumica e banorëve u larguan për në qytet dhe fshati mbeti vetëm me pak nga ta. Me kalimin e kohës bimët pranë rrugës filluan të marrin atë dhe tanimë rruga e cila ishte mburrej për Komunën e Prizrenit filloi të ngushtohej nga të dyja anët.

Me të hyrë në fshat lehja e një qeni të vetëm lajmëroi arritjen time. Dy djem të rinjë filluan të ngjiteshin sipër një bregu për ta pritur këtë të panjohur.

Në fillim i pyeta nëse e kishin babën në shtëpi. Dy djemtë më thanë që duhet të vija të dielën për ta takuar pasi ishte në Prizren.

Megjithatë, unë munda ta kundroj fshatin përrreth. Ai qe malor, i gjelbëruar dhe me rrugë të cilat shpienin në çeshmen e fshatit i cili gjindej gati në fund të saj, në një kodër prej ku shihej një pjesë e madhë e rrafshit të Dukagjinit. Nuk mund të rezistoja pa e thënë herë pas here se sa i lumtur do të isha po ta kisha mundësinë të jetoja në këtë vend. Një vend tejet i qetë, qetësia e të cilit tregonte se kishe mbetur i vetmuar.

Të dielën u ktheva. Rrugës e kuptova që të rinjët e Prizrenit vinin këndej për të bërë piknik.

Në fshat u afrova tek shtëpia e fundit e banuar. Aty m’u afrua një burrë me fytyrë të qeshur e të ngrohtë, ngrohtësi e cila sikur iu hoq nga fytyra posa e kuptoi që isha gazetar.

Shikimi i tij shikonte vazhdimisht në aparatin tim fotografik. Edhe pse ia shpjegova dhe e sigurova për punën time, zotëria, të cilin do e quaj Hilmi, nuk ndërroi mendje dhe më propozoi të bisedonim në mënyrë anonime.

“Edhe nëse vinë, nuk kanë pse me lypë vota te unë, krejt e dinë që unë nuk ndërroj partinë!”, tha Hilmiu duke shtuar se rruga e ndërtuar vite më parë me të vërtetë ishte ajo që e mundësoi largimin e banorëve. Megjithatë ai tregoi se edhe para shtrimit të rrugës fshati s’kishte pasur shumë banorë.

“Para se mu shtru asfallti jem konën gjashtë shtëpi, tash kam mbetë vetëm”, tha ai.

Sipas tij, administrata lokale e Prizrenit nuk ishte interesuar për mirëqenien e fshatarëve. Punëtor krahu gjatë gjithë ditës dhe blektor në shtëpi, Hilmiu tashmë e kishte bindur veten se edhe ai duhet të largohej. Pas disa muajsh, me familjen do të shpërngulet në pjesën periferike të Prizrenit, e cila njifet si Tusuz.

Ky udhëpërshkrim është i autorit Ferdi Limani, fotograf, të publikuar në Kosova 2.0 /Media Ndërtimi/

Aktuale

Rritja e qirave dhe kriza e strehimit kthehen në një fushë beteje kyçe të politikës evropiane

Published

on

Rritja e qirave dhe çmimet e larta të pronave rrezikojnë të kthehen në një fushë beteje kyçe të politikës evropiane pasi partitë e ekstremit të djathtë dhe populiste fillojnë të shfrytëzojnë zemërimin në rritje të publikut mbi krizën e banesave në kontinent, thonë ekspertët.

Javë përpara zgjedhjeve të Parlamentit Evropian, në të cilat partitë e ekstremit të djathtë parashikohet të përfundojnë të parat në nëntë shtete anëtare të BE-së dhe të dytat ose të tretat në nëntë të tjera, strehimi ka potencialin të bëhet një nxitës i fuqishëm i mbështetjes së ekstremit të djathtë sa emigracioni.

“Partitë e ekstremit të djathtë përparojnë kur mund të shfrytëzojnë boshllëqet sociale që dalin nga investimi i pamjaftueshëm dhe planifikimi joadekuat i qeverisë … dhe kur mund të fajësojnë të huajt”, tha raportuesi special i OKB-së për të drejtën për strehim.

“Kjo është situata në të cilën ndodhen tani shumë vende të BE-së”, tha Balakrishnan Rajagopal për Guardian.

“Kriza e strehimit nuk po prek më vetëm personat me të ardhura të ulëta, emigrantët, familjet me një prind, por shtresat e mesme. Kjo është çështja sociale e shekullit të 21-të.”

Çmimet e banesave të përballueshme kanë ndezur protesta në Lisbonë, Amsterdam, Pragë, Milano dhe – jashtë BE-së – po Londër, me të rinjtë të cilët janë kundër qirave që marrin  gjysmën e të ardhurave të tyre dhe hipotekat 10 herë më shumë se paga mesatare./Media Ndërtimi

Continue Reading

Aktuale

Rreth 300 biznese dhe dhjetëra agjentë doganor nënshkruajnë peticionin për vazhdim të licencës së Terminalit Doganor në Ferizaj

Published

on

Terminalit Doganor në Ferizaj i skadon licenca në qershor. Zyrtarët e saj thonë se nëse mbyllet Terminali, do të përfitojnë kompanitë transportuese nga shtetet tjera.

Rreth 300 biznese dhe dhjetëra agjentë doganor kanë nënshkruar peticion për institucionet duke kërkuar që t’i vazhdohet licenca terminalit pasi nuk kanë asnjë ankesë dhe kushtet në terminalet publike nuk i plotësojnë kërkesat e tyre.

Përfaqësuesit e bizneseve kërkojnë nga qeveria që të reflektoj mbi faktet e paraqitura dhe të rishqyrtoj politikat për terminalet, raporton RTK.

Minisitri Ministri i Infrastrukturës, Liburn Aliu, pak ditë më parë ka thënë për media se kjo çështje është brenda Komisionit përkatës

“Ne kemi marrë letër edhe nga Komuna e Ferizajt dhe pak a shumë jemi të njoftuar me situatën, është bërë edhe aplikimi nga ana e kompanisë, e cila sipas ligjit gjashtë ditë para duhet të bëjë aplikimin për vazhdimin e kësaj licence. Çështja e kësaj licence natyrisht do të mbetet brenda komisionit përkatës i cili merret dhe trajtohet proceduralisht sikurse edhe rastet tjera”, tha ai.

Ministri Aliu ka theksuar se pretendimet e paraqitura do të trajtohen mjaft seriozisht edhe në ministrinë që e drejton ai, por edhe në Ministrinë e Financave./Media Ndërtimi

Continue Reading

Aktuale

Eurostat: Shqiptarët më punëtorët në Evropë, por me paga me të ulëta

Published

on

Shqiptarët punojnë me orë më të gjata pune krahasuar me vendet e Bashkimit Evropian, megjithëse paguhen më pak.

Sipas të dhënave nga Eurostat, një javë e zakonshme pune për personat e moshës 20-64 vjeç në BE është mesatarisht 37.5 orë, ndërsa për shqiptarët rreth 43.7 orë në javë.

Konkretisht, shqiptarët punojnë një ditë më shumë se vendet e BE-së ose 6 orë më tepër në javë.

Pavarësisht këtij fakti, orët e zgjatura të punës në Shqipëri nuk përkthehen me paga më të larta, pasi aktualisht vendi ynë ka nivelin më të ulët të pagës mesatare në rajon dhe Europë, gati dyfish më pak se Serbia e Mali i Zi dhe ndjeshëm më pak se Bashkimi Europian.

Kjo tregon një mospërputhje të qartë midis orëve, pagës apo edhe produktivitetit të punëtorëve.

Direkt pas vendit tonë renditet Serbia, ndërsa sa i takon vendeve të BE-së, Greqia ka përqindjen më të lartë të punëtorëve me orar të zgjatur, rreth 11.6%, e ndjekur nga Qiproja 10.4% dhe Franca 10.1%.

Orët e zgjatura të punës në Greqi lidhen edhe me normën më të lartë të papunësisë, e si rrjedhojë orët shtesë të punonjësve aktivë i referohen zëvendësimit të mungesës së fuqisë punëtore në vend.

Holanda ka javën më të shkurtër të punës me rreth 33.2 orë, e ndjekur nga Gjermania me 35.3 dhe Danimarka me 35.4 orë.

Duke qenë se Shqipëria ka rekordin më të lartë të të vetëpunësuarve në rajon me një normë prej 36%, orët e gjata të punës lidhen kryesisht me nivelin e lartë të vetëpunësimit dhe punën e fundjavës.

E njëjta gjë vlen edhe për shumicën e shteteve të Bashkimit Evropian, ku 29.3% e të vetëpunësuarve punonin me orë të gjata krahasuar me të punësuarit, të cilët përbënin 3.6% e totalit.

Në Shqipëri administrata publike është ajo që punon më pak, me rreth 38.8 orë në javë, ndërsa punëtorët e sektorëve të prodhimit dhe ndërtimit punojnë më tepër.

Ndërsa në BE, orët e gjata të punës ishin më të zakonshme në mesin e punonjësve të kualifikuar të bujqësisë, pylltarisë dhe peshkimit me 27.5% dhe menaxherëve me 21.9%./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending