Connect with us

Trashëgimia

Ky është tempulli më i vjetër në botë

Published

on

Vendndodhja e Göbeklitepes (ose Göbekli Tepe) ka pasur fatin në fatkeqësi. Që nga viti 1963, arkeologët nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës e kanë zbuluar këtë vend vetëm 15 kilometra larg qytetit Shanliurfe (Urfe) në juglindje të Turqisë.

Për shkak të formave të gurit të ngjashëm me kryqin dhe hulumtimit të pamjaftueshëm kanë menduar që me siguri i takon varrit bizantin apo kryqtarëve të cilët gjatë shekullit të mesëm kanë bredhur gjerë e gjatë në rrugën deri në “Tokën e shenjtë”.

Tridhjetë vjet më vonë, arkeologu gjerman Klaus Schmidt i cili ka hulumtuar këtë rajon, ka vendosur që sërish t’ia hedhë një sy vendit të braktisur në bashkëpunim me Muzeun Arkeologjik të Shanliurfes.

Kur është zbuluar rëndësia e tij e vërtetë, lajmi ka shkaktuar habi të plotë – është gjetur tempulli më i vjetër në botë, më vjetër se cilido qoftë para tij, ndërkaq historia e gjinisë njerëzore dhe e fillimeve të tij në Mesopotami është dashur që të revidohet.

Disa herë, vjetërsia e mbetjeve është verifikuar me ndihmën e karbonit radioaktiv C-14, dhe çdoherë është marrë i njëjti rezultat – tempulli daton nga koha prej rreth 11.500 vjetëve.

Në studimet e përbashkëta të Institutit Gjerman Arkeologjik në Berlin dhe Muzeut të Şanlıurfa-s, studime këto që zgjasin që nga viti 1995, janë gjetur gurë në formë të kafshëve të egra që ngjasojnë “T”-së, të gjata 3-6 metra dhe të rënda 40-60 tonë.

Gjatë gërmimeve janë gjetur dhe mbetjet e tempullit më të vjetër në botë, mbetje të larta 8-30 metra dhe me forma rrethore dhe drejtkëndore. Gjithashtu janë gjetur dhe vepra të llojllojshme historike si statuja 65 centimetërshe të njeriut.

Në mesin e strukturave rrethore të Gobeklitepesë, diametri i të cilave shkon deri në 30 metra, janë zbuluar 2 obeliskë prej gëlqerori të fortë të periudhës neolitike me trajtën e germës “T” dhe me lartësi 5 metra.

Për më tepër, në këtë zonë janë konstatuar edhe tempuj të tjerë që presin të shohin përsëri dritën e diellit.

Gërmimet arkeologjike në Gobeklitepe vazhdojnë për të zbardhur të panjohurat rreth ndërtimit të kësaj qendre besimi dhe jetës së njerëzimit në atë periudhë shumë të hershme të historisë.

Gobeklitepe është shtuar në Listën e Trashëgimisë Botërore të #UNESCO-s.

 

Trashëgimia

Restaurohet shtëpia e familjes Kryeziu nga Gjakova si aset i rëndësishëm i trashëgimisë kulturore

Published

on

Shtëpia e familjes Kryeziu nga Gjakova, me arkitekturë tradicionale të fundit të shekullit VIII-të gjendet në pjesën e vjetër të qytetit dhe ka pamje mbresëlënëse.

Ndodhet mes Muzeut Historik dhe hapësirës ku është i vendosur busti i Sylejman Vokshit.

Gjakova njihet si qytet i kulturës, traditës dhe qytetërimit. Investimet në ruajtjen trashëgimisë kulturore nga MKRS nuk do të ndalen./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trashëgimia

Arkeologët zbulojnë një pishinë të shekullit të parë në Durrës

Published

on

Gërmimet në territorin ku ngrihej shkolla “Gjergj Kastrioti” e dëmtuar nga tërmeti, nxorën në pah një pishinë të zbukuruar me mozaikë dhe afreske, që besohet se i përket shekujve 1 e të 2 të erës sonë.

Gërmimet arkeologjike në oborrin e shkollës “Gjergj Kastrioti” të Durrësit, e cila  pritet t’i nënshtrohet rindërtimit të plotë, kanë nxjerrë në dritë fragmentet e një pishine me dysheme prej mozaiku, si dhe me faqe anësore të pikturuara me afreske.

Zbulimet e vazhdueshme në këtë territor i kanë bërë arkeologët mjaft të ndjeshëm për të ardhmen e të gjithë sipërfaqes ku tashmë është zbuluar një vilë rezidenciale, e shekullit të 1-2  të erës sonë.

“Durrësi i lashtë ka qenë një nga pikat e orientimit të Mesdheut, si për bregdetin Adriatik edhe për prapatokën ilire”, tha për BIRN prof. Luan Përzhita, i cili drejton gjatë kërkimeve aktuale një grup me rreth 20 specialistë, arkeologë, skicografë, ekspertë të mozaikëve e të tjerë.

Profesor Përzhita tha se në fillim të mijëvjeçarit të parë Durrësi ishte një pikë kontakti për perandorinë Romake. Qyteti jo më kot kishte prerjen e monedhave të veta, apo edhe bankat e veta.

Me zbulimet e reja specialistët arkeologë janë përqendruar në dy kuadratet e pishinës së sapo zbuluar dhe ku sipërfaqja e përgjithshme pritet të arrijë në 60 metra katrorë.

Përzhita është entuziast dhe nënvizon se elementet e mozaikëve janë një tregues i fuqisë ekonomike të qytetit, dhe nuk është habi që këto banesa të jenë shfrytëzuar edhe gjatë vizitave nga perandorë romakë.

Ekspedita në këtë sit do të vijojë për afro dy muaj të tjerë dhe arkeologët shpresojnë të kuptojnë prej saj se çfarë ndodh në nëntokën e sipërfaqes ku u ngrit në vitin 1968 shkolla e mesme e përgjithshme “Gjergj Kastrioti Skënderbeu”.

Godina që u dëmtuar gjatë tërmetit të 26 nëntorit 2019 pritet të rindërtohet, pas monitorimin arkeologjik dhe përfundimeve të paraqitura nga grupi i drejtuar nga profesor Përzhita./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trashëgimia

Hora e Arbëreshëve, një pikëtakim mes shqiptarëve nga të gjitha trevat

Published

on

Piani degli Albanesi, qendra kryesore e arbëreshëve në Siçili, po zbulohet së fundmi si destinacion edhe nga shqiptarët e Kosovës.

Piana degli Albanesi, një qytezë arbëreshe vetëm 35 minuta larg Palermos në Siçili, po zbulohet së fundmi si një destinacion shpirtëror edhe nga shqiptarët e Kosovës. Veli Berisha, 41 vjeç, jeton prej shumë vitesh në Bernë të Zvicrës dhe bashkë me tre miq nga Kosova kanë ardhur në qytezë me një mision të veçantë.

“Për arbëreshët e Italisë më ka folur shumë babai im, por kur erdha këtu për herë të parë dhe kur njoha njerëzit e Pianës, të cilët i kanë ruajtur gjuhën dhe traditat shqiptare për më shumë se 500 vjet, u mahnita,” tha Berisha për BIRN.

Veli Berisha udhëtoi drejt Horës së Arbëreshëve në prill bashkë me Gencin, Ramadanin dhe Adnanin dhe u takua me kryetarin e bashkisë, Rosario Peta. Ata kanë vendosur të financojnë realizimin e një monumenti kushtuar heroit kombëtar, Gjergj Kastriot Skënderbeu.

Të frymëzuar nga historia e Horës së Arbëreshëve, Berisha thotë se ka krijuar në Kosovë shoqatën “Hora e Skënderbeut”.

Piana degli Albanesi, e njohur edhe si Hora e Arbëreshëvet, është qendra kryesore e komunitetit arbëresh në Siçili, i vendosur aty në fillim të shekullit XVI. Komuniteti e ka ruajtur prej shekujsh gjuhën dhe zakonet, por fatkeqësisht gjuha sa vjen e po humbet.

“Unë e kam ruajtur gjuhën e nënës sime dhe po të njëjtën gjë bëjnë edhe fëmijët e mi,” thotë Giorgio Cuccia, një nga aktivistët vendas për promovimin e Pianës, edhe jashtë ishullit më të madh në Italinë jugore.

“Në fakt, në Shqipëri njohin më shumë arbëreshët e Kalabrisë dhe drejtuesit e shtetit, vizitat zyrtare i bëjnë atje. Por tani, të gjithë po i kthejnë sytë edhe nga Piana degli Albanesi,” shton me krenari Giorgio.

Një ndeshje futbolli në vitin 2017 u bë shkak – tregon Giorgio – për të rivlerësuar historinë e Horës së Arbëreshëve.  Pasi tifozët shqiptarë dhe ata të Pianës i bashkuan brohorimat në stadiumin e Palermos, futbollistët shqiptarë dhe drejtuesit e FSHF-së bënë një vizitë emocionuese në qytezë.

Ndërkohë, pak ditë më parë, nga Shqipëria, Kosova dhe Italia kanë festuar së bashku suksesin e arritur nga skuadra lokale e arbëreshëve “San Giorgio Piana” dhe presidenti i saj, Evis Troka, një sipërmarrës nga Kuçova, i cili jeton dhe punon prej më shumë se 20 vitesh në Piana.

“Ky ishte një sukses që do t’i shërbejë edhe më shumë vëmendjes ndaj qytezës sonë,” thotë Cuccia, i cili tregon më tej se të martën e ardhshme në kalendarin e veprimtarive tradicionale janë ftuar katër këngëtarë të njohur nga Durrësi dhe Tirana, të cilët me siguri do t’i mbledhin të gjithë banorët e Pianës në shesh.

Continue Reading

Trending