Arkitekturë
Zbulohet “Qyteti sekret” i ndërtuesve të mistershëm të “Piramidës së madhe”
Në 4,500 vitet e fundit, piramidat kanë qenë një burim intrigash të mëdha, nga legjendat e lashta që mbajnë në pretendimet e risjelljes së “fuqisë piramidale”. Cilatdo mite apo legjenda që ekzistojnë, është e pamohueshme që bëmat e inxhinierisë të realizuara me dekada pune ka lënë edhe vëzhguesit më të “kthjellët” në frikë.
Çështja e punës së piramidave ka qenë burim i spekulimeve të mëdha. Shumica prej nesh kanë dëgjuar historinë e skllevërve që ndërtonin piramidat për një faraon të pamëshirshëm – një tregim i bërë popullor nga tradita judeo-krishtere. Por grafitet monumenteve në brendësi të Gizës tregojnë një histori shumë ndryshe.
Deri në kohët e fundit, arti dhe thesaret brenda piramidave kanë lënë në hije përpjekjet e arkeologëve shkencorë për të kuptuar me të vërtetë forcat njerëzore që kanë ndërtuar këto piramida. Shkencëtarët kanë pasur të dhëna për mënyrën se si janë ndërtuar monumentet. Për fat të mirë, gjatë dy dekadave të fundit, një sërë zbulimesh të reja u kanë lejuar atyre të krijojnë një pamje më të qartë.
Piramida më e madhe në Giza u ndërtua nga faraoni Khufu, mbretërimi i të cilit filloi rreth vitit 2551 para Krishtit. Piramida e tij njihet si “Piramida e Madhe”. Piramida e Khafre, mbretërimi i të cilit filloi rreth vitit 2520 para Krishtit, ishte vetëm pak më e vogël. Shumë besojnë se Sfinks ishte ndërtuar gjithashtu nga Khafre dhe se fytyra e Sfinksit ishte modeluar sipas tij. Faraoni i tretë për të ndërtuar një piramidë në Giza ishte Menkaure, i cili ndërtoi një piramidë shumë më të vogël, 215 metra të lartë.
Gjatë 20 viteve të fundit, studiuesit kanë bërë një numër zbulimesh të rëndësishme në lidhje me këto ndërtime, duke përfshirë një qytet të ndërtuar pranë piramidës së Menkaure dhe një studim që tregon se si uji mund të bëjë më të lehtë lëvizjen e blloqeve. Gjetjet e reja na japin njohuri për teknikat e ndërtimit të piramidave, të cilat janë zhvilluar gjatë një periudhe shekullore.
Piramidat me gjasë kanë origjinën nga varret “mastaba” që u ndërtuan në Egjipt rreth 5 mijë vjet më parë. Një përparim i madh u bë gjatë sundimit të faraonit Djoser rreth 2630 para Krishtit. Varri i tij “mastaba” u shndërrua në një piramidë me gjashtë shtresa me tunele nëntokësore dhe dhoma.
Gjatë mbretërimit të tij duke filluar rreth vitit 2575 para Krishtit, faraoni Snefru bëri edhe një hap tjetër në ndërtimin e piramidës. Arkitektët e Snefru-së zhvilluan metoda për të dizajnuar piramidat e vërteta. Sot, ne besojmë se arkitektët e Senfru-së zbuluan disa defekte në projektim. Djali i Snefru-së, Khufu, përfundimisht përdori mësimet e babait të tij kur ndërtoi “Piramidat e Mëdha”.
Në vitin 2010, një ekip arkeologësh zbuluan “papyri” që datojnë nga mbretërimi i Khufu-së në vendin e Wadi al-Jar në Detin e Kuq. Hulumtuesit po punojnë ende për të kuptuar planifikimin që kishte qenë i përfshirë në ndërtimin e piramidës, duke kërkuar jo vetëm ndërtimin e piramidave, por edhe tempuj, gropa anijesh dhe varreza pranë strukturave të mëdha. Gjatë disa viteve të fundit, arkeologët kanë gërmuar një port në Giza, që ka gjasa të ishte përdorur për të sjellë furnizime ushqimesh dhe njerëz.
Qyteti konsiderohet të ketë pasur shtëpi për zyrtarët e lartë, një kompleks kazermash dhe banesa të thjeshta afër zonës së piramidës për punëtorët e zakonshëm. Vlerësimet e dhëna nga arkeologë të ndryshëm për madhësinë e fuqisë punëtore në Giza thuhet të kenë mbajtur rreth 10,000 njerëz për të tre piramidat.
Në kundërshtim me mitet, këta njerëz ishin të ushqyer mjaft mirë. Kafshë të mjaftueshme, dele dhe dhi thereshin çdo ditë për të prodhuar mesatarisht 4,000 kilogram mish për të ushqyer ndërtuesit. Hulumtuesit gjithashtu zbuluan se kafshët u sollën nga vendet në deltën e Nilit dhe mbaheshin në një pellg derisa ato më në fund bëheshin ushqim për punonjës.