Connect with us

Arkitekturë

Arkitekti i cili e krahason bukën me beton

Published

on

Gjatë gjithë karrierës së tij, format e paraqitura në punën e Zvi Hecker kanë pësuar ndryshime të mëdha – nga format e ngurta gjeometrike të punës së tij të hershme, si projektimi i tij Ramot Polin dhe Sinagoga në shkretëtirën e Negevit, në veprat e tij me forma më të lira kohëve të fundit si shkolla çifute në Berlin. Megjithatë, Hecker i sheh të gjitha veprat e tij si të varura nga njëra-tjetra dhe  të cilat edhe mund të qëndrojnë individualisht, duke e përshkruar veten si “një artist, profesioni i të cilit është arkitektura”. Në këtë intervistë nga kolumna e tij “Qytet i ideve”, Vladimir Belogolovsky flet me Hecker rreth frymëzimeve të tij dhe idetë që mbështesin karrierën e tij.

Në kuadër të intervistës ai përmend frymëzimin e tij nga farat e lulediellit duke treguar se jo gjith herë kishte pasur mundësinë që të sillte në jetë frymëzimin e tij nëpërmjet ndërtesave. Si i ardhur nga Izraeli ai kishte pyetur veten se çfarë mund të sillte tek fëmijët e Berlinit, diçka të natyrshme. Ai kishte menduar për lulediellin, e cila si lule ishte mjaftë e përhapur në Izrael. Kur u përfundua i gjithë projekti, në një vështrim nga lartësia, ndërtesa kishte marrë pamjen e faqeve të një libri të hapur, me rrugët që kalonin në mes të faqeve, dhe aksidentalisht ky dizajn i kësaj ndërtese ishte përshtatur në mënyrë perfekte me emrin e ndërtesës e cila quhej Beth-Sefer, që në hebraisht kishte kuptimin “Shtëpia e librit”.

“Nëse do filloja me idenë e një libri, me siguri do të përfundoja me idenë e lulediellit.” (shprehet ai duke qeshur). Sepse është transformim nga një ide në tjetrën që ndodh në procesin e dizajnimit. Pa marrë parasysh se nga cila mënyrë fillon procesi, në fund llogaritet rezultati. Mund të filloni projekte me “a” për të përfunduar me “k” ose edhe më larg, me “z”.”

I pyetur se çfarë kuptimi ka luledielli për të, pasi që edhe më parë ishte frymëzuar nga ajo, ai shfaq një tregim të shkurtër interesant duke elaboruar arsyen për këtë.

“Gjatë Luftës së Dytë Botërore, ne u dëbuam në Siberi nga territori polak i pushtuar nga Bashkimi Sovjetik. Pastaj u dërguam në Samarkand, në Uzbekistan. Atje pasdite, pas orëve të mësimit në shkollën fillore, unë skicova shtëpitë uzbeke vendase. Kjo ndodhi kur u bëra arkitekt. Ishte një kohë e mungesës së ushqimit dhe luledielli ishte e dobishme … Pra, luledielli ka një kuptim personal për mua. Formimi i farave të saj ndjek sekuencën matematikore të seksionit të artë. Ajo siguron ushqim të madh, ngjyra e saj e gjallë rrezaton në distanca të mëdha … Çfarë tjetër mund të bëjë natyra për ne?”

Duke lavdëruar punën e tij të bërë, gazetari i shtron një pyetje duke i thënë nëse i gjithë ky sukses me këtë ndërtesë ishte një manifestim i punës së tij të deritanishme, dhe ai shprehet:

“Për mua, shpikja më e madhe njerëzore është buka. Merrni miellin, pak tharm, ujë, kripë – asgjë të veçantë – dhe përfitoni ushqimin më të shijshëm. E njëjta gjë është e vërtetë edhe për arkitekturën – përzierni çimento, rërë, ujë – asgjë të veçantë – dhe përfitoni një beton të bukur. Ju e dini, Frank Lloyd Wright ka thënë një herë: “Zonja dhe zotërinj, një tullë është me vlerë dhjetë cent, ma jepnimua, dhe do ta kthej në ar.” Është magjia e transformimit, ajo se çfarë bëni ju nga ajo marrni. Dhe ky proces alkimik është një punë e përjetshme, jo vetëm për një ndërtesë.”

“Në fund të fundit unë jam një artist.” tregon ai. “E dini, arti i vërtetë dhe arkitektura e vërtetë nuk mund të jenë krejtësisht ligjore; shumë shpesh të dyja bien në konflikt të drejtpërdrejtë me ligjshmërinë.”

Arkitekturë

Çfarë është arkitektura kinetike?

Published

on

Dizajni kinetik është bërë një pjesë thelbësore e zhvillimit arkitektonik, nga shpikja e urave të lëvizshme në Egjiptin e lashtë deri te dhomat rrotulluese në shtëpinë e Sharifi-ha. Megjithatë, si arritëm nga kjo në këtë? Për të kuptuar konceptin e arkitekturës kinetike, le të hedhim një vështrim më të thellë në origjinën e saj.

“Kinetic” rrjedh nga fjala greke kinētikos, që do të thotë “lidhur me lëvizjen muskulare”, ndërsa përkufizimi arkitektonik është koncepti “lejimi i pjesëve të një strukture të lëvizin, pa zvogëluar integritetin strukturor”. me fjalë të tjera, është arkitekturë në formën e një trupi në lëvizje.

Një nga format më të hershme të arkitekturës kinetike është tenda e beduinëve, e përdorur në Afrikën e lashtë. Kjo strukturë elastike ftohëse është e adaptueshme ndaj klimës së shkretëtirës dhe urës së lëvizshme, një mekanizëm mbrojtës i zhvilluar në Egjipt dhe më vonë i përdorur zakonisht në shekullin e 15-të.

Megjithatë, arkitektët filluan të pranojnë konceptin e Arkitekturës Kinetike vetëm në fillim të shekullit të 20-të. Shembuj janë vizatimet e Yakov Chernikhov në Fantazitë arkitekturore dhe koncepti i pandërtuar i Thomas Gaynor për Ndërtesën Rotary në 1908, megjithatë këto botime ishin ende thjesht teorike.

Një projekt që u ndërtua ishte Villa Girasole nga inxhinieri i Marinës Angelo Invernizzi. E ndërtuar në vitin 1935, ajo është një shtëpi rrotulluese që ndjek lëvizjen e diellit për të maksimizuar nxehtësinë dhe dritën në brendësi. Girasole, e cila në italisht përkthehet në Luledielli, ndodhet në një bazë rrethore me diametër 44 metra dhe është një vepër e jashtëzakonshme arkitekturore e ndërtuar gjatë epokave të arkitekturës funksionaliste dhe futuriste.

Më vonë në shekullin e 20-të, arkitektët e zhvendosën fokusin e tyre në arkitekturën kinetike. Teori të tilla si Manifesti i Arkitekturës Mobile të Yona Friedman dhe Planifikimi Hapësinor i Qytetit, Pallati i Argëtimit të Cedric Price dhe Qyteti Plug-in i Peter Cooke u botuan. Megjithatë koncepti i arkitekturës kinetike u prezantua për herë të parë në vitin 1970 nga William Zuk, i cili botoi librin Kinetic Architecture. Kjo tërhoqi më tej interesin për konceptin kinetik ndërsa u zhvilluan shkenca kompjuterike dhe teknologjitë e ndërtimit.

Shembuj të tjerë përfshijnë shtëpinë Sharifi-Ha, e cila siguron vëllime banimi që rrotullohen për t’u kthyer në tarraca në verë dhe mbyllen në dimër, dhe Muzeu i Artit Milwaukee, me mburojën e tij të lëvizshme të diellit, i përbërë nga 72 pendë çeliku që palosen dhe shpalosen. sipas kohës së ditës, dhe Kulla Al Bahar, me një fasadë që ndjek lëvizjen e diellit për të çuar panelet e tekstilit me fije qelqi në formë ylli të hapen dhe mbyllen, duke mbrojtur banorët nga nxehtësia dhe shkëlqimi diellor.

Ka shumë shembuj të tjerë që shfaqin mundësitë e pafundme të arkitekturës kinetike, por në fund të fundit, dizajni kinetik ka ndikuar në ndërtesa në parametra të tillë si koha, moti, energjia dhe nevojat njerëzore që nuk janë statike, por më tepër dinamike. Si rezultat, dizajni kinetik i lejon ndërtesat të zhvillojnë sisteme komplekse që u përgjigjen nevojave të tyre të veçanta./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Rizhvillimi “i shëmtuar” në Liverpool, fiton çmimin për ndërtesën më të keqe të Britanisë

Published

on

Rizhvillimi i Lime Street në Liverpool nga studio britanike Broadway Malyan është emëruar ndërtesa e re më e keqe në vend në Kupën Carbuncle të këtij viti.

Organizuar nga revista e Mbretërisë së Bashkuar The Fence, gjyqtarët zgjodhën rizhvillimin e Lime Street si “ndërtesën e re shumë të keqe në Britani”, që kur konkursi u zhvillua për herë të fundit në 2018.

“Që nga shikimi i parë, dy nga paneli ynë e kishin këtë si përzgjedhjen e tyre numër një, dhe ndërsa lista e gjatë u ngushtua në një listë të ngushtë, kjo pjesë e tmerrshme e fatkeqësisë arkitekturore vazhdoi të qëndronte jashtë,” tha The Fence në njoftimin e çmimit.

Përfunduar në vitin 2019, dizajni i rizhvillimit të Broadway Malyan përmban panele metalike të gdhendura që përfshijnë një fasadë të rrugës që çon nga stacioni i trenit Liverpool Lime Street.

Panelet e gdhendura përshkruajnë ndërtesat shekullore që u shkatërruan për t’i hapur rrugë rizhvillimit, i cili tani përmban një hotel dhe strehim studentësh.

I ringjallur nga The Fence për vitin 2024, Carbuncle Cup synon të identifikojë ndërtesat më të këqija të Mbretërisë së Bashkuar. Ajo u drejtua çdo vit midis 2006 dhe 2018 nga revista e arkitekturës Building Design (BD)./Media Ndërtimi

Continue Reading

Arkitekturë

Arkitektura e kontrollit: Peizazhet e çuditshme postmoderne të Koresë së Veriut

Published

on

Rrokaqiejt postmodern bashkëjetojnë me monumente socialiste në shtetin e izoluar. Shumë prej fotografive janë të publikuara nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve dhe nuk kanë datë se kur janë bërë.

Ndërtesat e larta e shumëngjyrëshe shihen përreth një monumenti të vjetër në Phenian në Korenë e Veriut, 11 shtator 2018, shkruan Radio Evropa e Lirë.

Pamje gjatë natës e distriktit Songhua në lindje të Phenianit, në Korenë e Veriut. Fotoja është publikuar nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve (KCNA), por nuk ka datë se kur është bërë.

Udhëheqësi i Koresë së Veriut, Kim Jong Un, gjatë një vizite në një zonë të zhvilluar banimi në rrethin Huaseong në Korenë e Veriut, në këtë foto të publikuar më 6 prill 2024 nga Agjencia Qendrore Koreane e Lajmeve, KCNA.

Pamje e përgjithshme gjatë ceremonisë së hapjes së Fermës së Serës Ryonpho për të shënuar përvjetorin e themelimit të Partisë së Punëtorëve në pushtet, në Korenë e Veriut, në këtë foto pa datë, e cila u publikua më 11 tetor 2022 nga KCNA-ja./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending