Connect with us

Infrastrukturë

Si po bien investimet në infrastrukturën amerikane

Published

on

Presidenti Donald Trump ka në plan të heqë 1 trilion dollarë të shpenzimeve në infrastrukturën e shkatërruar të Amerikës. Dhe mungesa e kapitalit nuk është një problem: investitorët janë të prirur për pasuri të tilla. Por investimet duket të jenë në rënie.

Shpenzimet e infrastrukturës qeveritare në tremujorin e dytë ranë në 1.4% të prodhimit të brendshëm bruto, pjesa më e ulët në vitet e fundit (shih grafikun). Sipas Thomson Reuters, investimet nga qytetet amerikane në shtatë muajt e parë të këtij viti, në 50.7 miliardë dollarë, ishin rreth 20% më pak se e njëjta periudhë në vitin 2016, shkruan the Economist, përcjell Ndertimi.info

Fondet e infrastrukturës private tregojnë një trend të ngjashëm, sipas Preqin, një tjetër ofrues i të dhënave : vëllimi i marrëveshjes në gjysmën e parë të vitit 2017 ra me 7.5%, nga viti në vit, në 36.6 miliardë dollarë ndërsa numri i marrëveshjeve ra me një të katërtën.

Jo shumë kohë më parë optimistët prisnin një bum shpenzimesh për infrastrukturën. Në maj, Blackstone, një firmë e kapitalit privat, njoftoi me një ceremoni të madhe investimin e një fondi të ri prej 40 miliardë dollarësh për infrastrukturën amerikane, me një investim prej 20 miliardë dollarësh nga një prej fondeve të pasurisë sovrane të Arabisë Saudite.

Megjithatë, pengesat për investime në infrastrukturën amerikane, veçanërisht për kapital privat, mbeten të frikshme. Procedurat e planifikimit janë të vështira. Shumë vendime merren në nivel shtetëror ose lokal nga agjensitë e transportit që mbeten, me fjalë të një investitori, “bastione të mëdha të patronazhit politik”. Pronësia private e llojeve të caktuara të infrastrukturës ende përballet me rezistencë. Shumë aeroporte evropiane tani janë private, për shembull, ndërsa ato amerikane janë publike. Pra, investimet e sektorit privat amerikan rrinë pezull në 100 miliardë dollarë ose rreth një vit, rreth katër të pestat e saj në energji.

Tendenca e fundit në rënie në investimet publike dhe private sugjeron që mungesa e veprimit të administratës ka pasur një efekt ftohës shtesë. Anton Pil i J.P. Morgan thekson se shumica e projekteve të mëdha të infrastrukturës në Amerikë kanë nevojë të paktën për fonde federale për të patur sukses. Përveç nëse qeveria federale udhëheq rrugën, nuk ka gjasa të ketë veprimtari shumë të re.

Edhe nëse administrata parashtron një shembull, një vështirësi tjetër është mungesa e projekteve të investueshme, veçanërisht ato biletave të mëdha. Ekipi i Pil ka bërë marrëveshje aq të vogla sa të 100 milion dollarëve, për shembull në fermat e vogla diellore. “Mundësitë e mëdha të mëdha mbeten të rralla” thotë ai. “Është më e lehtë, me sa duket, të mbledhësh para për të investuar në infrastrukturë sesa për të shpenzuar në të”.

Click to comment

You must be logged in to post a comment Login

Leave a Reply

Infrastrukturë

Një kullë 23 katëshe do të ndërtohet pas Teatrit Kombëtar në Tiranë

Published

on

Pasi dështuan të realizojnë ligjin special për ndërtimin e teatrit të ri kombëtar dhe kullave pas tij, sipërmarrësi Shkëlqim Fusha dhe qeveria shqiptare kanë hartuar një plan të ri.

Një kullë 23 katëshe do të ngrihet pas Teatrit Kombëtar, mbi një sipërfaqe publike prej 1,266 m2, të cilën Bashkia Tiranë e “dhuron” përmes një marrëveshje ku merr në këmbim sipërfaqe ndërtimi.

Citizens disponon projektin-idenë e kullës “Mixuse” prej 13 -24 katesh që do të ngrihet në shëtitoren “Abdi Toptani”.

“Nuk ka kulla aty. Nuk do ndërtohen kulla aty. Brenda, jashtë, mbrapa dhe në të gjithë perimetrin ku kanë bërë zvarritjen imagjinare të viktimës nuk ka kulla”, – deklaronte kryeministri Edi Rama, në kohën e protestave të artistëve kundër shembjes së Teatrit Kombëtar.

Me një vendim të datës 3 Maj të vitit të kaluar, Bashkia Tiranë i ka dhënë kompanisë “Fusha shpk” 1266.6 m2 truall në rrugën “Abdi Toptani”, dhe dy ndërtesa përkatësisht 801.4 m2 dhe 183 m2. Njëra prej tyre është godina e ndërmarrjes së dekorit të Tiranës.

Kompania “Fusha” ishte ofruar që në vitin 2018 për ndërtimin falas të Teatrit Kombëtar në këmbim të një sipërfaqeje prej mijëra metra katrorë ku do të ngrinte edhe një kompleks prej 6 kullash. Aktualisht, Teatri me nje kosto prej 40 mln euro po ndërtohet nga fondet publike, megjithatë sipërmarrësi po e realizon ambicien për të ndërtuar mbi tokë publike në zemër të kryeqytetit.

“Në këmbim të përfitimit të 50 % të sipërfaqes ndërtimore (nëntokë dhe mbi tokë), që do të ngrihet në pasurinë e llojit truall në pronësi të Bashkisë së Tiranës”, thuhet në vendimin e Bashkisë Tiranë.

SON Engineering & Construction është kompania që ka projektuar ndërtimin e kullës, e cila ka shoqëri bijë “Shoqërinë Koncesionare Tirana 4”, që 32.9% të aksioneve zotërohen po nga kompania “Fusha’, ndërsa administrator është Elti Fusha, djali i Shkëlqim Fushës.

Citizens komunkoi me një përfaqësues të kompanisë Fusha, për një koment mbi këtë projekt, por ky i fundit nuk pranoi të citohet.

Kompania “Fusha” ka një histori të gjatë përpjekjesh për të ndërtuar Teatrin Kombëtar, e cila duket se po vuloset me dhurimin e këtij trualli.

Në korrik të 2021, Gjykata Kushtetuese rrëzoi vendimin e qeverisë për të kaluar në pronësi të Bashkisë Tiranë Teatrin Kombëtar, duke e konsideruar atë si të papajtueshëm me kushtetutën dhe me marrëveshjet ndërkombëtare.

Marrëveshja e miratuar nga Këshilli Bashkiak, duket se ka dalë mbi të gjitha institucionet, pasi po ekzekuton një vendim të cilin Parlamenti nuk arriti ta bënte duke qenë se u shpall antikushtetues.

Gjykata Kuashtetuese vlerësoi asokohe se ligji, i cili përcaktonte një procedurë të veçantë negocimi për lidhjen e kontratës për projektin urban dhe godinën e re të teatrit, “cënon lirinë e veprimtarisë ekonomike, parimin e shtetit të së drejtës dhe atë të decentralizimit dhe të autonomisë vendore”.

Antikushtetueshmeria e ligjit lidhej me faktin që shteti nuk mundet të falë tokë publike tek një privat.

Sot Bashkia Tiranë po zbaton me anë të një Vendimi të Këshillit Bashkiak parimin e këtij ligji duke falur tokë publike.

Në 16 shkurt 2018, sipërmarrësi Shkëlqim Fusha përmes një kërkesë dyfaqëshe synonte të transformonte pronën e tij prej vetëm 298.1 m2 në një kompleks kullash 17-21 kate, të shtrira mbi 8465 m2 tokë publike-përfshirë Teatrin Kombëtar, ish-selinë e Partisë Demokratike dhe Drejtorinë e Përgjithshme të Burgjeve. Ai propozonte ndërtimin e nje teatri të ri dhe një bllok ndërtesash komerciale në truallin ekazsitues të Teatrit Kombëtar.

Në 8 shkurt u vendos guri i parë për shembjen e Teatrit Kombëtar si dhe nisën dhe hapat e para të betejës 2 vjeçare të artistëve dhe aktivsitëve.

Në atë datë, artistët u njoftuan për lirimin e godinës dhe zhvendosjen e tyre te ArtTurbina.  Ata dyshuan se pas kërkesës për lirimin e godinës qëndronte plani për shembjen e saj.

Dhe pak ditë më vonë u shfaq plani i Shkëlqim Fushës për ndërtimin e kullave dhe teatrit të ri./Media Ndërtimi

Continue Reading

Infrastrukturë

A është druri masiv elementi kryesor në një të ardhme me karbon të ulët?

Published

on

Tempujt kinezë kanë qëndruar për shekuj me radhë, të goditur nga era dhe tërmetet, pa plasaritje apo lëndë druri jashtë vendit. Ata përdorin një teknikë të lashtë të quajtur “ndërtim me kllapa” që nuk kërkon gozhdë ose pjesë metalike për të lidhur elementët strukturorë prej druri. Kishat skandinave janë pothuajse po aq të qëndrueshme. Çuditërisht, ka shumë pemë në Suedi dhe në të gjithë Kinën.

Pra, çfarë ndodh me zhurmën rreth inovacionit në ndërtimin e “drurit masiv” gjatë viteve të fundit? Siç argumenton Boyce Thompson në librin e tij të ri të zhytur në mendime, Innovations in Mass Timber: Sequestering Carbon with Style in Commercial Buildings (Schiffer Publishing), kjo do të jetë gjëja tjetër e madhe në teknologjinë “e gjelbër” për arkitektët që ndihen fajtorë për lëkurat e tyre të kushtueshme prej titani dhe të përmasave të mëdha. gjurmët e karbonit. Fotot me ngjyra tregojnë disa ndërtesa mbresëlënëse në vende ku industria e drurit ka qenë gjithmonë e shëndetshme, si në Paqësorin Veriperëndimor dhe Skandinavinë. Japonezët ndërtojnë kabina me trungje me material të importuar që mund të jetë edhe ari.

Inxhinierët bashkëkohorë dhe zyrtarët e kodit kanë frikë nga druri. Ata kanë disa shqetësime legjitime për një material që është përgjithësisht i kudondodhur në klimat e lagështa dhe të buta. Për shekuj me radhë, ndërtesat prej druri siguruan lëndë djegëse për zjarret masive, të tmerrshme në qytete dhe fshatra. (Mendoni lopën e zonjës O’Leary.) Ndërtesat prej druri të bëra me “konstruksion me shkop” digjen shpejt. Lëndë drusore masive jo, por në kohët e lashta nuk kishte kompani zjarrfikëse në dispozicion për të shuar flakët brenda pak orësh. Besoni apo jo, kodet tona të zjarrit bazohen në raste studimore nga fillimi i shekullit të 20-të dhe ndalojnë ose dekurajojnë ndërtimin me dru për shumicën e llojeve të ndërtesave të montimit publik, si dhe banesat shumëkatëshe.

Për më tepër, trarët e drurit janë relativisht të dobët në përkulje krahasuar me çelikun, kështu që hapësirat maksimale janë më pak se gjysma e asaj që pritet nga trarët me fllanxha të gjerë ose me trarë prej çeliku. Nëse dikush është duke projektuar një ndërtesë të lartë ose të mesme në një qytet, ai dëshiron 20 këmbë ose më shumë për ekonomi dhe fleksibilitet. Dhe inxhinierët sot nuk janë të trajnuar për të punuar me lidhje druri me dru ose dru me çelik kur metodat më të thjeshta, duke përdorur çelik ose beton të armuar, janë modeluar tashmë në softuerin e tyre. Ata shikojnë kompjuterët e tyre dhe janë të dekurajuar që të dalin në një gjymtyrë (më falni) për të specifikuar komponentët strukturorë të drurit. Në përvojën time, shumë thjesht refuzojnë të punojnë në ndërtesa prej druri, madje edhe në ato historike.

Le të jemi të qartë: Çdo gjë e ndërtuar prej druri është e qëndrueshme dhe redukton gjurmën tonë kolektive të karbonit. Pemët janë makinat më të mira të natyrës për sekuestrimin e karbonit. Ato mund të rriten në mënyrë të qëndrueshme ose të priten për përfitime dhe të shpërdorohen. Industria globale e drurit vështirë se është sjellë si një qytetar i mirë për pjesën më të madhe të shekullit të kaluar. Nëse detyrohet të luajë mirë me të tjerët, ky është një përfitim për industrinë e ndërtimit. Shtimi i produkteve të reja dhe dhënia e arkitektëve arsye të mira për t’i punësuar ato, është diçka që unë e përshëndes. Por ne ende mund të ndërtojmë me shkopinj, trapa dhe pemë çati, siç kemi bërë për mijëvjeçarë. Një lis i bardhë 200-vjeçar është po aq masiv sa çdo gjë e bërë sot në një fabrikë – nëse mund ta gjeni.

Continue Reading

Infrastrukturë

Mbahet ankandi elektronik për projektin solar prej 100 MW

Published

on

Ministria e Ekonomisë do të mbajë ankandin elektronik për projektin e parë solar prej 100 MW. Marrin pjesë kryeministri Albin Kurti, ministrja e Ekonomisë Artane Rizvanolli, ushtruesja e detyrës së Misionit USAID Kerry Monaghan Hogler.

Më maj, Ministria e Ekonomisë, në bashkëpunim me USAID-in, ka organizuar Konferencën e Para-Ofertimit për ankandin solar 100 MW në Kosovë, i cili solli së bashku mbi 200 pjesëmarrës dhe u transmetua në kohë reale për audiencën globale.

Kosova e ka caktuar si prioritet modernizimin dhe përmirësimin e sektorit energjetik të vendit dhe po bashkëpunon ngushtë me partnerët për zhvillim, duke përfshirë Agjencinë e Shteteve të Bashkuara për Zhvillim Ndërkombëtar – USAID-in, Komisionin Evropian, Bankën gjermane për investime dhe zhvillim – KfW-në, Bankën Botërore, Bankën Evropiane për Rindërtim dhe Zhvillim – BERZh-in dhe Korporatën Financiare Ndërkombëtare – IFC-të, si dhe donatorët e tjerë ndërkombëtarë dhe sektorin privat, për t’i arritur këto objektiva të rëndësishme.

Qeveria e Kosovës së fundi ka ndërmarrë reforma të rëndësishme në sektorin e energjisë elektrike, me qëllim të liberalizimit dhe zhvillimit të tregut të energjisë elektrike në Kosovë. Përmes Strategjisë së re të Energjisë 2022-2031 dhe Projektligjit për Burimet e Ripërtërishme të Energjisë Kosova është në proces të krijimit të një baze ligjore të re për rritjen e investimeve të sektorit privat në burimet e ripërtërishme./Media Ndërtimi

Continue Reading

Trending