Connect with us

Infrastrukturë

24 qiramarrës për një vjet shfrytëzojnë rreth 472 hektarë tokë të ndërmarrjes “Agrokosova”

Published

on

Bordi i Drejtorëve të Agjencisë Kosovare të Privatizimit mbajti mbledhje ku diskutoi në lidhje me funksionimin e ndërmarrjes së re “Agrokosova”, e cila është nën administrimin e drejtpërdrejt të AKP-së.

Në këtë mbledhje Bordi vendosi që të aprovojë një listë të shfrytëzuesve të tokave bujqësore që janë në pronësi të ndërmarrjes së re “Agrokosova” për periudhën një vjeçare dhe për periudhën sezonale (gruri), duke pasur parasysh afatin kohor të kufizuar për ndarje të subvencioneve të shpallur nga Ministria e Bujqësisë.

Gjithsej janë 24 qiramarrës që do të kenë në shfrytëzim rreth 472 hektarë tokë e mbjellur me kultura të ndryshme bujqësore, si vreshta, grurë e kaqë, për çka edhe do të mund të aplikojnë për ndihma financiare në Ministri të Bujqësisë.

Vendimi për të vazhduar me kontrata të reja është në përputhje me zotimin e Bordit të Drejtorëve të dhënë në kohën e tërheqjes së aksioneve nga ish blerësi i “Agrokosovës” dhe kthimin e ndërmarrjes nën administrimin të AKP-së, se punëtorëve dhe shfrytëzuesve të tokave do t’u vazhdohen kontratat nga AKP, në përputhje me interesin e ndërmarrjes “Agrokosova” për të bashkëpunuar me bujqit me qëllim të funksionimit sa më të mirë të ndërmarrjes dhe zhvillimit të bujqësisë./Media Ndërtimi.

Infrastrukturë

Mospajtime në Beograd për objektin e bombarduar nga NATO, s’duan ta rindërtoj dhëndri i Donald Trumpit

Published

on

Serbët në Beograd dhe përkujtuesit e luftërave ballanike në vitet ’90, po i përgjigjen me ftohtësi fjalës së zyrtarët serbë janë befas në bisedime të avancuara me dhëndrin e Donald Trumpit, Jared Kushner, për ta rindërtuar njërin prej simboleve më të njohura të bombardimeve të Perëndimit mbi caqet serbe.

Ndërtesa e braktisur e Shtabit të Përgjithshëm të ushtrisë jugosllave në qendër të Beogradit ishte goditur nga dy bombardime në prill dhe në maj 1999, gjatë 78 ditëve të bombardimit të Jugosllavisë nga NATO-ja për t’i dhënë fund dhunës dhe spastrimit etnik në Kosovë.

Megjithëse ka pasur debate sporadike në dekadat e fundit për transformimin e kësaj zone, ndërtesat e ish-Shtabit të Përgjithshëm kanë mbetur kryesisht të pandryshuara si përkujtim për shumë serbë për paragjykimet e perceptuara kundër kauzës së tyre kombëtare në një udhëkryq të errët historik.

“Pse duhet të falet?” tha Zhivko Nedeljkoviq për Radion Evropa e Lirë (REL) javën e kaluar, pas lajmit për marrëveshjen e mundshme me Kushnerin.

Ndërtesat e Shtabit të Përgjithshëm dhe ndërtesat ngjitur të Ministrisë së Mbrojtjes janë në një listë për mbrojtjen e trashëgimisë, ndërsa tokat nën to i takojnë Qeverisë. Instituti i Beogradit për Mbrojtjen e Trashëgimisë Kulturore ka thënë se nuk e ka marrë asnjë dokument që propozon ndryshimin e këtij statusi.

Vuçiqi është zotuar për transparencë të plotë për çfarëdo plani për këtë zonë, por plani i autoriteteve serbe për projektin e ardhshëm me Kushnerin u bë i ditur vetëm pasi një deputet opozitar zbuloi pjesë të tij.

Kushner është i martuar me vajzën e Trumpit, Ivanka, dhe është përqendruar në projekte zhvillimore dhe investuese prej se Trumpi i humbi zgjedhjet presidenciale më 2020, përfshirë përmes kompanisë të quajtur Affinity Partners. Trumpi pritet të garojë kundër presidentit demokrat, Joe Biden, në zgjedhjet e nëntorit.

Gazeta amerikane sugjeroi se marrëveshja për 1.500 banesa luksoze dhe një hotel në qendër të Beogradit përfshin një investim 500 milionë dollarë dhe një qira 99-vjeçare “pa pagesë”, me shtetin serb që do t’i merrte 22 për qind të fitimeve.

Javën e kaluar, New York Times e citoi Grenellin të ketë thënë se projekti i Kushnerit është mundësi për “ta shndërruar një simbol të konfliktit të kaluar në një urë miqësie dhe rindërtimi”.

Gruia Badescu, hulumtues i historisë së Evropës Lindore në Universitetin Konstanz, me fokus në rrënimet, rindërtimet dhe kujtesën e luftërave të viteve ’90 në Ballkan, ka hulumtuar thellësisht për ndarjet përreth ish-ndërtesës së Shtabit të Përgjithshëm./Media Ndërtimi

Continue Reading

Infrastrukturë

Një kullë 23 katëshe do të ndërtohet pas Teatrit Kombëtar në Tiranë

Published

on

Pasi dështuan të realizojnë ligjin special për ndërtimin e teatrit të ri kombëtar dhe kullave pas tij, sipërmarrësi Shkëlqim Fusha dhe qeveria shqiptare kanë hartuar një plan të ri.

Një kullë 23 katëshe do të ngrihet pas Teatrit Kombëtar, mbi një sipërfaqe publike prej 1,266 m2, të cilën Bashkia Tiranë e “dhuron” përmes një marrëveshje ku merr në këmbim sipërfaqe ndërtimi.

Citizens disponon projektin-idenë e kullës “Mixuse” prej 13 -24 katesh që do të ngrihet në shëtitoren “Abdi Toptani”.

“Nuk ka kulla aty. Nuk do ndërtohen kulla aty. Brenda, jashtë, mbrapa dhe në të gjithë perimetrin ku kanë bërë zvarritjen imagjinare të viktimës nuk ka kulla”, – deklaronte kryeministri Edi Rama, në kohën e protestave të artistëve kundër shembjes së Teatrit Kombëtar.

Me një vendim të datës 3 Maj të vitit të kaluar, Bashkia Tiranë i ka dhënë kompanisë “Fusha shpk” 1266.6 m2 truall në rrugën “Abdi Toptani”, dhe dy ndërtesa përkatësisht 801.4 m2 dhe 183 m2. Njëra prej tyre është godina e ndërmarrjes së dekorit të Tiranës.

Kompania “Fusha” ishte ofruar që në vitin 2018 për ndërtimin falas të Teatrit Kombëtar në këmbim të një sipërfaqeje prej mijëra metra katrorë ku do të ngrinte edhe një kompleks prej 6 kullash. Aktualisht, Teatri me nje kosto prej 40 mln euro po ndërtohet nga fondet publike, megjithatë sipërmarrësi po e realizon ambicien për të ndërtuar mbi tokë publike në zemër të kryeqytetit.

“Në këmbim të përfitimit të 50 % të sipërfaqes ndërtimore (nëntokë dhe mbi tokë), që do të ngrihet në pasurinë e llojit truall në pronësi të Bashkisë së Tiranës”, thuhet në vendimin e Bashkisë Tiranë.

SON Engineering & Construction është kompania që ka projektuar ndërtimin e kullës, e cila ka shoqëri bijë “Shoqërinë Koncesionare Tirana 4”, që 32.9% të aksioneve zotërohen po nga kompania “Fusha’, ndërsa administrator është Elti Fusha, djali i Shkëlqim Fushës.

Citizens komunkoi me një përfaqësues të kompanisë Fusha, për një koment mbi këtë projekt, por ky i fundit nuk pranoi të citohet.

Kompania “Fusha” ka një histori të gjatë përpjekjesh për të ndërtuar Teatrin Kombëtar, e cila duket se po vuloset me dhurimin e këtij trualli.

Në korrik të 2021, Gjykata Kushtetuese rrëzoi vendimin e qeverisë për të kaluar në pronësi të Bashkisë Tiranë Teatrin Kombëtar, duke e konsideruar atë si të papajtueshëm me kushtetutën dhe me marrëveshjet ndërkombëtare.

Marrëveshja e miratuar nga Këshilli Bashkiak, duket se ka dalë mbi të gjitha institucionet, pasi po ekzekuton një vendim të cilin Parlamenti nuk arriti ta bënte duke qenë se u shpall antikushtetues.

Gjykata Kuashtetuese vlerësoi asokohe se ligji, i cili përcaktonte një procedurë të veçantë negocimi për lidhjen e kontratës për projektin urban dhe godinën e re të teatrit, “cënon lirinë e veprimtarisë ekonomike, parimin e shtetit të së drejtës dhe atë të decentralizimit dhe të autonomisë vendore”.

Antikushtetueshmeria e ligjit lidhej me faktin që shteti nuk mundet të falë tokë publike tek një privat.

Sot Bashkia Tiranë po zbaton me anë të një Vendimi të Këshillit Bashkiak parimin e këtij ligji duke falur tokë publike.

Në 16 shkurt 2018, sipërmarrësi Shkëlqim Fusha përmes një kërkesë dyfaqëshe synonte të transformonte pronën e tij prej vetëm 298.1 m2 në një kompleks kullash 17-21 kate, të shtrira mbi 8465 m2 tokë publike-përfshirë Teatrin Kombëtar, ish-selinë e Partisë Demokratike dhe Drejtorinë e Përgjithshme të Burgjeve. Ai propozonte ndërtimin e nje teatri të ri dhe një bllok ndërtesash komerciale në truallin ekazsitues të Teatrit Kombëtar.

Në 8 shkurt u vendos guri i parë për shembjen e Teatrit Kombëtar si dhe nisën dhe hapat e para të betejës 2 vjeçare të artistëve dhe aktivsitëve.

Në atë datë, artistët u njoftuan për lirimin e godinës dhe zhvendosjen e tyre te ArtTurbina.  Ata dyshuan se pas kërkesës për lirimin e godinës qëndronte plani për shembjen e saj.

Dhe pak ditë më vonë u shfaq plani i Shkëlqim Fushës për ndërtimin e kullave dhe teatrit të ri./Media Ndërtimi

Continue Reading

Infrastrukturë

A është druri masiv elementi kryesor në një të ardhme me karbon të ulët?

Published

on

Tempujt kinezë kanë qëndruar për shekuj me radhë, të goditur nga era dhe tërmetet, pa plasaritje apo lëndë druri jashtë vendit. Ata përdorin një teknikë të lashtë të quajtur “ndërtim me kllapa” që nuk kërkon gozhdë ose pjesë metalike për të lidhur elementët strukturorë prej druri. Kishat skandinave janë pothuajse po aq të qëndrueshme. Çuditërisht, ka shumë pemë në Suedi dhe në të gjithë Kinën.

Pra, çfarë ndodh me zhurmën rreth inovacionit në ndërtimin e “drurit masiv” gjatë viteve të fundit? Siç argumenton Boyce Thompson në librin e tij të ri të zhytur në mendime, Innovations in Mass Timber: Sequestering Carbon with Style in Commercial Buildings (Schiffer Publishing), kjo do të jetë gjëja tjetër e madhe në teknologjinë “e gjelbër” për arkitektët që ndihen fajtorë për lëkurat e tyre të kushtueshme prej titani dhe të përmasave të mëdha. gjurmët e karbonit. Fotot me ngjyra tregojnë disa ndërtesa mbresëlënëse në vende ku industria e drurit ka qenë gjithmonë e shëndetshme, si në Paqësorin Veriperëndimor dhe Skandinavinë. Japonezët ndërtojnë kabina me trungje me material të importuar që mund të jetë edhe ari.

Inxhinierët bashkëkohorë dhe zyrtarët e kodit kanë frikë nga druri. Ata kanë disa shqetësime legjitime për një material që është përgjithësisht i kudondodhur në klimat e lagështa dhe të buta. Për shekuj me radhë, ndërtesat prej druri siguruan lëndë djegëse për zjarret masive, të tmerrshme në qytete dhe fshatra. (Mendoni lopën e zonjës O’Leary.) Ndërtesat prej druri të bëra me “konstruksion me shkop” digjen shpejt. Lëndë drusore masive jo, por në kohët e lashta nuk kishte kompani zjarrfikëse në dispozicion për të shuar flakët brenda pak orësh. Besoni apo jo, kodet tona të zjarrit bazohen në raste studimore nga fillimi i shekullit të 20-të dhe ndalojnë ose dekurajojnë ndërtimin me dru për shumicën e llojeve të ndërtesave të montimit publik, si dhe banesat shumëkatëshe.

Për më tepër, trarët e drurit janë relativisht të dobët në përkulje krahasuar me çelikun, kështu që hapësirat maksimale janë më pak se gjysma e asaj që pritet nga trarët me fllanxha të gjerë ose me trarë prej çeliku. Nëse dikush është duke projektuar një ndërtesë të lartë ose të mesme në një qytet, ai dëshiron 20 këmbë ose më shumë për ekonomi dhe fleksibilitet. Dhe inxhinierët sot nuk janë të trajnuar për të punuar me lidhje druri me dru ose dru me çelik kur metodat më të thjeshta, duke përdorur çelik ose beton të armuar, janë modeluar tashmë në softuerin e tyre. Ata shikojnë kompjuterët e tyre dhe janë të dekurajuar që të dalin në një gjymtyrë (më falni) për të specifikuar komponentët strukturorë të drurit. Në përvojën time, shumë thjesht refuzojnë të punojnë në ndërtesa prej druri, madje edhe në ato historike.

Le të jemi të qartë: Çdo gjë e ndërtuar prej druri është e qëndrueshme dhe redukton gjurmën tonë kolektive të karbonit. Pemët janë makinat më të mira të natyrës për sekuestrimin e karbonit. Ato mund të rriten në mënyrë të qëndrueshme ose të priten për përfitime dhe të shpërdorohen. Industria globale e drurit vështirë se është sjellë si një qytetar i mirë për pjesën më të madhe të shekullit të kaluar. Nëse detyrohet të luajë mirë me të tjerët, ky është një përfitim për industrinë e ndërtimit. Shtimi i produkteve të reja dhe dhënia e arkitektëve arsye të mira për t’i punësuar ato, është diçka që unë e përshëndes. Por ne ende mund të ndërtojmë me shkopinj, trapa dhe pemë çati, siç kemi bërë për mijëvjeçarë. Një lis i bardhë 200-vjeçar është po aq masiv sa çdo gjë e bërë sot në një fabrikë – nëse mund ta gjeni.

Continue Reading

Trending