Materialet e ndërtimit që përdoren për të ndërtuar shtëpitë tona bëjnë absolutisht një ndryshim në shëndetin tonë njerëzor dhe planetar. Dhe ndërsa ne mund të marrim një qese me patate të skuqura ose kuti me drithëra dhe të lexojmë listën e përbërësve për të ditur se cilët përbërës janë brenda, kjo nuk është e mundur kur marrim me qira ose blejmë një shtëpi.
Pjesa më e madhe e punës sime tani fokusohet në investimin në mundësitë që eliminojnë klasat e kimikateve toksike nga përdorimi në zinxhirin tonë të furnizimit të banesave. Dhe është një zinxhir i gjatë furnizimi që kryqëzohet me shkollat, zyrat, spitalet dhe vendet e adhurimit. Ka hapje të jashtëzakonshme për të bërë më mirë që mund të promovojnë njëkohësisht shëndetin e punëtorëve, shëndetin e komunitetit dhe shëndetin planetar – me një goditje, siç dua të them – duke i dhënë fund ciklit të ndotjes të qenësishme brenda sistemit tonë të furnizimit me ndërtesa.
Askush nuk është i imunizuar ndaj këtij problemi të përhapur të ekspozimit ndaj kimikateve toksike në mjedisin e ndërtuar. Në vitin 2012, mora me qira një apartament në një ndërtesë në Upper West Side të qytetit të Nju Jorkut që ishte certifikuar si një ndërtesë e gjelbër nga Këshilli i Ndërtimit të Gjelbër të SHBA-së. Gjatë asaj kohe, kam marrë pjesë në një studim pilot me Fondin e Mbrojtjes së Mjedisit. Kam veshur një byzylyk që përdorte teknologjinë e monitorimit të brezit të dorës nga MyExposome Inc., e zhvilluar në Universitetin Shtetëror të Oregonit, për të zbuluar ekspozimet e fshehura kimike në mjedisin tim të jetesës.
Në studim morën pjesë 27 persona të tjerë dhe teknologjia mund të zbulonte deri në 1400 kimikate. Për tmerrin tim, brezi im zbuloi 11 kimikate, duke përfshirë substanca të qëndrueshme, bioakumuluese dhe toksike. Ata janë aq të frikshëm sa tingëllojnë. Kimikatet bioakumulative qëndrojnë në mjedis për breza dhe grumbullohen në trup me kalimin e kohës. Një nga këto kimikate ishte një hidrokarbur aromatik policiklik, i cili është një ndotës i ajrit i lidhur me kancerin. Të tjera përfshinin ftalate, të cilat përdoren për ta bërë plastikën më të qëndrueshme, dhe kimikate rezistente ndaj flakës, të përdorura shpesh në tapiceri, veshje dhe enë gatimi, tenxhere dhe tigane të zakonshme. Unë nuk bëra përjashtim: rripi i dorës së çdo pjesëmarrësi zbuloi kimikate të dëmshme. Dhe ndërsa unë shkruaj për këtë në librin tim, Gray to Green Communities, ishte në një turne të fundit të punës në Minneapolis të Veriut ku ky realitet toksik goditi përsëri shtëpinë.
Le t’i japim fund bioakumulimit të kimikateve të dëmshme në trupat tanë, komunitetet tona dhe në atmosferën tonë. Arkitektët dhe projektuesit mund të përdorin fuqinë e tyre blerëse për të kërkuar materiale dhe produkte më të mira, dhe ne mund të organizojmë miqtë dhe fqinjët tanë që të kërkojnë më mirë. Le të vazhdojmë të inovojmë për të ulur çmimin dhe për të rritur efektivitetin e materialeve të gjelbra. Shëndeti dhe mirëqenia e të gjithëve dhe planetit varen prej saj.
Le të veprojmë sikur kjo është e vërtetë, nëse jo për ne, atëherë për fëmijët tanë dhe fëmijët e fëmijëve tanë./Media Ndërtimi